1.470 resultaten.
Ik kleur nog altijd
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
434 jouw kleuren
nu de dood
er met jou
vandoor is
kleur ik je
levend
iedere dag
opnieuw
om je niet
op te laten
gaan
in grijze
vergetelheid…
transformatie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
486 je verliest het
besef van de
aarde als je in
de wolken bent
daar waar je
zonder instrumenten
navigeert
bang voor het verlies
voor de ontankering
en toch vliegen
vliegen boven
het wolkendek
angst transformeert
in een onuitsprekelijke
schoonheid als
je uit
het leven
vliegt
je gaat niet
dood
je vliegt…
De traan van Nijntje
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
614 Dick Bruna; 1927 - 2017
Zij huilt slechts van verdriet
Een traan die Dick niet ziet
Met handen op haar rug
Gaat zij in tijd terug
17-02-17; dood weer als limiet…
Leven
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
604 Het werd je gegeven
groot mysterie
van het "zijn"
Wat is Dood
net zo groot
als het geheim
van Leven
Is het loslaten
van het aardse
iets wat je niet kent
Ben je pas écht dood
wanneer je vergeten bent
..........…
Voltooid
netgedicht
3.5 met 8 stemmen
540 Ach, help mij toch voordat ik breek
Hij noemt mijn zorgen hersenspinsels
Mijn duisternis en angst verzinsels
Hij maakt me met zijn taal van streek
Hij hekelt woorden, pleit voor daden
Zegt tot een hinkepoot, kom, ren
Ik ben een vleesgeworden pen
Gevuld met bloed en vloei balladen
Ik hoor hem aan, maar kan niet meer
De zieke, diep in mij…
Zwarte paarden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
465 Hoeven op de Ring rond Simonshaven
Zijn het die de stille rust verbreken
Warm is het onder mijn wollen deken
Nu jij kortgeleden bent begraven
Kan ik me aan het verleden laven
Blijf ik in herinneringen steken
Hoeven op de Ring rond Simonhaven
Aan mijn voeten zitten zwarte raven
Rouw gebiedend; aan de wand een teken
Kans op vreugde vooralsnog…
Werk maken van de dood.
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
448 Zojuist werd mijn kist gesloten.
Zo stel ik me dat levendig voor.
Uiteindelijk is dat het einde,
van mijn wereldlijk bestaan.
Mijn afgeleefde lijf gaat rusten,
en kan tot ontbinding overgaan.
Toen ik gisteren nog jong was,
was ik als de dood voor de dood.
Vandaag besef ik...Ik lééf!
Een wonder is het dat we bestáán!
Levend zit ik dit gedicht…
het laatste licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
489 in de avondschemering
zie ik de dunne handen
haar porseleinen gelaat
het onaangeroerde glas
de ziel klopt aan bij
het sterke hart dat
zich niet gewonnen geeft
in het uur van de wolf
dwaalt mijn hoofd af
naar de waan en de werkelijkheid
tot ze vervagen tot een
dikke grijze brij
in de ochtendschemering
verbergt zich de duisternis…
Nog een klusje
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
583 ik heb de dood
in al zijn eenzaamheid
kunnen verwelkomen
met witte bloemen
mijn kist wist niet
dat ik nadat mijn
laatste uur geslagen was
nog steeds gezelschap had
aan ruimte was
er geen gebrek
voor het maatje dat
ik altijd bij me had
ik bedankte hem
voor al die goede jaren
hij lachte wat zei zacht
ik wachtte op je grijze haren…
Anno 2016
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
526 Vier zwarte paarden voor een zwarte koets
Gaan stapvoets richting kleine, witte kerk
Weldra staat er een nieuwe marmeren zerk
Waarop een lege hoorn des overvloeds
Er hangt een wolk van licht boven de grond
Waarin het lichaam van de vrouw straks rust
De weduwnaar wordt zacht door haar gekust
Ze is erbij, een glimlach om haar mond
Hij merkt…
Eigen leed-altijd eerst
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
481 Als een mokerslag komt het bericht:
weer iemand aan een hartstilstand gezwicht.
eigen leed eerst.
Als een bominslag het bericht:
George Michael ook waarschijnlijk, aan:
een hartprobleem gezwicht.
eigen leed eerst.
Van de eerste, zul je nooit iets vernemen
maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems.
alleen ik vind: eigen leed eerst, het…
Laat het gaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
554 Terwijl het mes nog snijdt
in het bloedend hart
mag je jezelf verwennen
met een zachte pleister
op de rauwe wonde
totdat het rustiger wordt
dan kun je weten
hoe mooi het was
hoe goed het ging...
Voor zolang
het mocht en kon bestaan
Nu is er de pijn
om iets wat zó mooi was
maar niet méér zal zijn
dan een zoete herinnering…
Stilte die luid klonk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
715 Na de uitleg, van de ondernemer,
werd het eventjes stil, of er nog
mensen wilden spreken?
Ik zei: ja ik wil.
Opnieuw werd het na geschuifel
wederom heel stil.
Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten
slechts drie, die haar wegbrachten.
Opzij kijkend naar de kist,
zei ik: 't geen niemand wist:
ze hunkerde naar aandacht, toen
ze die niet…
weduwnaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
554 ik wil je niet missen
waar de zee het strand verlaat
de duinen mij het zicht ontnemen
in de ontreddering die mij verstaat
ik zie jou nog in de golven
waar de branding mijn lippen
hebben gekust en het opspattend
schuim de liefde tussen ons verstond
toch mis ik jou, ik mis je in de nevel
terwijl ik met de hond jouw silhouet ontwaar
tussen…
In memoriam Truus De Vocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
549 Vrede op jouw gelaat
de laatste wens vervuld
op tijd en niet te laat
en toch, geduld, geduld
In gedachten vind jij
onbekende woorden
in zin en regelmaat
vandaar dit kleine lied
Het hart slaat nu de maat
glimlach om wat jij ziet
jij hoorde zo graag zingen
jouw kleine wiegelied
Zo vrij als een vogel
heb jij nog gevlogen
lied van een…
groots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
485 groots
als jochie van tien
dat van west naar oost
door oorlogsnachten fietst
op wielen zonder banden
om de honger van de winter
thuis te verdrijven
groots
als utrechts jongeling
die in het spel van voetbal
waar strijd wordt gestreden
bij elinkwijk in hoogtijjaren
als een leeuw
het doel verdedigt
groots
als liefhebbende echtgenoot…
....
netgedicht
3.8 met 8 stemmen
512 je bent nu nader tot Hem,
zo plots,
na meer dan een eeuw mens
je keek aldoor
in de ogen van de ander
immers in de naam die jezelf koos
lag je doel verankerd;
daadkracht besloten in jouw wens
geen brug te ver,
zelden een doodlopende weg,
je was klein van stuk,
doch een groots gelovig visionair
overtuigd van de waarde
achter iedere…
de overstap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
504 leven zo zeg jij ons
moet je durven dromen
zonder het nu te vergeten
want voor je het weet
is dat voorbij
het is moed hebben
lef om te geven ook
wie je bent en wat je hebt
de sprong ook durven wagen
naar het onbekende
de overgang
naar de overkant
leer jij ons
kent geen juist moment
is geen afscheid ook
een overstap is het
naar…
Het laatste afscheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
773 Ach,
lieverd..
Geef je over,
leg je hoofd maar op mijn schoot.
Laat je tranen in ons drogen,
wonder nu het avondrood.
Er is geen afscheid,
zonder leven.
Geen liefde zonder,
echt bestaan.
Je hebt jezelf,
al vergeven,
ons in alles,
aangedaan.
-
Rust maar.
Rust maar zacht,
mijn lieverd,
mijn allergrootste schat.
Laat mij…
Zo vredig ligt ze daar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
652 Ze staan allemaal om haar heen
verbijsterd
fluisteren, terwijl ze niets meer hoort.
Voorzichtig raken ze haar aan
alsof ze breken zal,
zachtjes.
Tranen rollen, ongeremd
voor haar, die daar ligt
in haar doodshemd.
Te snel, veel te snel
ging ze, veel te jong
ze staan om haar heen:
Maar zouden alles geven....…