inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over planten

119 resultaten.

nazomerdag

netgedicht
4.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 529
de grassen fris en groen, met licht bedauwde sprieten, staan weelderig, met witte margrieten, in het kleurig bont, van korenblauw tot distelbol, zo donzig blond midden in het veld, in rozerood staat kruidig de zuring, op lange steel met bloemenpluim, daar rondom heen vliegt blauwig groen, doorzichtig een waterjuffer heel voorzichtig verderop…
lijda17 augustus 2010Lees meer >

Onvergetelijk vergeet-mij-nietje

netgedicht
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 440
Niet aflatende aantrekkingskracht van bloemen met het helderste blauw welhaast een hypnotiserende macht als ik jou tussen het groen aanschouw Of jij nu staat op weidegronden, op akkers of langs de rand van een weg langdurig houd je mijn blik gebonden word je in mijn geheugen vastgelegd Is het toeval dat jij die mij steevast behaagt de naam…

Citroengeranium

netgedicht
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 469
Zoals je daar staat, fier voor het raam, en geur verspreidt, zo aangenaam, gelijk het sap van verse citroen met je sierlijk blad van heldergroen dat bedekt met viltige harigheid mij vaak tot strelen heeft verleid, weet jij mij steevast elke morgen een waar genoegen te bezorgen.…

randplant

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 407
en daar steekt zomaar madelief haar kopje op ze wilde niet tussen het gras maar ze kon niet anders naar de knoppen opbloeiend, omdat ze er anders niet was…
Fred19 mei 2010Lees meer >

- Bloemenhart -

netgedicht
4.2 met 17 stemmen aantal keer bekeken 747
Ooh bloemig hart, waar bloeien ze, de tinten van complimentjes, van roos en kamperfoelie, de verwachtingen van adembenemende geur? Draag je een bloemenhart toe vol poëzie, al deed het zeer de zachte geurige noot als betovering, de tweedimensionale schets van het leven. Het bloemenhart, het opent zich, ingekleurd het persoonlijk wikkeldeken…

- De vermaarde rozentuin -

netgedicht
3.8 met 15 stemmen aantal keer bekeken 488
De vermaarde beroemde rozen wensen niet te wijken, ondanks hun doornen niet rozenvariëteiten schitteren voorbehouden vol betekenis in het avondlicht der zon de koele frisse avondlucht, begon zwijgend als een bries met wereldallures, de vele kleine webben van spinnen te tonen de bijhorende kleine cirkeltjes een voor een krachtige…

gezicht

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 349
speel met bliksem kick op de donder wij klimmen op maar het stopt op zolder de kelder in me kop het huis gaat op slot de ramen slaan dicht het is een wonder eindelijk een nieuw gezicht…

Rhododendrons op zondagochtend

netgedicht
4.4 met 10 stemmen aantal keer bekeken 632
Zo fris, zo mooi, zo elegant, zo chique, zo fijn, van plant tot plant De kleuren een verrassing op zich waarop de zon haar stralen richt Van vreugdekreten tot stil als een muis want intens genieten, dat wil ik nou juist! Mijn adem, de vogels, insecten die zoemen zijn al wat ik nu hoor tussen deze bloemen Geruisloos en sluipend vervolg ik mijn…

Tuinpraat

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 472
Even luisteren. Heel lang geleden de brede borders van mijn tuin laten begroeien met maagdenpalm. Een maagdelijk tapijt van glanzende blaadjes en frêle bloempjes, plus doorlevend asjeblief. In 1990 plant ik een bosje lelietjes-van-dalen in, meiklokjes zeggen wij. Hoe giftig ze ook zijn, altijd een zwak gehad voor de klokjes en de…

morgenplantjes

netgedicht
1.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 455
ik ga morgen plantjes kopen voor mijn lief in de tuin alles dat groeit en bloeit maakt de zon in haar wakker ik ga morgen plantjes kopen voor mijn lief in de tuin maar eerst snoei ik haar takken, zet ik mijn spade in haar aarde, morgen kust zij zijdezacht een brekelijke ochtend neemt het tere groen in haar handen…
Fred16 april 2010Lees meer >

- De Waterhyacint -

netgedicht
4.6 met 18 stemmen aantal keer bekeken 568
Ze had er geen betrouwen in, de kleine hyacint, toen het voorjaar kwam en kriebelde tussen de wortels ze wenste dat alle mannen haar op handen zouden kunnen dragen en voelde enkel de zware aarde die haar bedekte, eenzaam was ze en niet op haar plaats. Was ze maar een waterhyacint, waarop een prachtige bloem stond drijvend op het waterland…

De Wilde Hyacint

netgedicht
4.7 met 36 stemmen aantal keer bekeken 1.101
Onderweg vangt men haar speelse blik geworpen in de schoonheid van het moment aangekleed met schoon gewassen naaktheid gedragen door geestgronden van verbeelding.. wild van smaak en vooral oogstrelend verflauwt de streekverwant sterk in oorsprong, bescheidenheid siert het omschreven…

BOOMKWEKERIJ

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 429
Jonge tuja's staan in lange rijen. Streng verleden, vol knedende handen, kneep, duwde, snoeide, deed hen belanden op grond, verkruimeld als omwoeld door bijen. Geuren van hars en bezweet geld vrijen hier met elkaar, willen zich verpanden aan onstuimig leven zonder banden. Laat die kooplustige toekomst betijen. Avondzefier streelt de kleine…

BREDASE BOMENTAAL

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 396
De hoge blanke toren van de ruimdenkende Grote Kerk ziet met voldoening neer op die brede levendige Markt en oude straten daaromheen waar mensen gezellig samenzitten onder zoele platanen wier luchtige onbekende spraak de geest der Middellandse zeekust naar deze stad roept om er te toeven vol bezadigd rijk gemoed de zachtgroene top met…

Wintertuin

netgedicht
2.6 met 11 stemmen aantal keer bekeken 884
een waterig zonnetje belicht met haar stralen het roze van het laatste roosje aan de stam wat restjes boterham op mijn rondje liggen er te wachten op bekjes die het op komen halen een merel staat met schuine kop de snavel gericht op de nog natte aarde zijn pootjes trappen plots omdat hij wat ontwaarde aan de clematis hangen nog wat pluizen…

- Duizendschoon -

netgedicht
4.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 688
Ooit was jij de eerste, tweejarige schoonheid oogverblindend scherm, bestaande uit kleine bloemen. Waar kom je te wonen? Duizendschoon, jij was even mooi, als bekende snijbloemen, jij bleef jarenlang. Zomerboeket, randbeplanting in de rotstuin trouw in mijn tuin... en je deelde. Toen ik voor je koos, heb ik een stukje van mijn…

De tuin der poëzie

netgedicht
3.7 met 19 stemmen aantal keer bekeken 797
Een beetje Pokon doet meer voor groei dan het knippen van bonsaiboompjes Mijn bloementuin is leeggebloeid Het oude hout is blijven staan maar verse loten weggesnoeid De jonge takken zijn gerooid De tuin bleef achter, leeg berooid waar alle groei werd uitgeroeid.…

Een bloempje blauw

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 639
Een bloempje blauw satijn en zacht Vol ermee een tak Groei een stamper en een steel Bloei een draadje met wat meel Wees met jou de kracht…
TBGW14 april 2009Lees meer >

gedicht in elf: cactus

netgedicht
2.7 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.247
cactus stekelige plant met rozewitte bloem opeens een zachte schoonheid verrassend…

even bomen

netgedicht
3.8 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.174
In mijn armen wieg ik de wind en draag mijn takken tot de hemel mijn wortels blijven in de grond waar ze de wormen voedsel geven Mijn bladeren verdragen elk verhaal doet rupsen glanzend weer ontpoppen en stuur ze dan de wereld in om elders weer iets nieuws te zoeken Mijn twijgen zijn steeds nestbelâân opdat de vogels rustpunt vinden totdat…
Chatfant1 september 2008Lees meer >
Meer laden...