Zo had hij het vooraf uitgedacht, op een koude voorjaarsdag in mei zou hij lichtelijk verwaaid en in vermoeide tred naar de periferie van zijn peergroup strompelen. Zijn ego, thans onbarmhartig geklemd in zijn bekraste armen, zou hij afleggen. En later in de sterrennacht, een versleten hond blafte nog even vergeefs en schier overbodig naar…

Eenzame man met je standaarden zo hoog maar je moed zo diep gezonken. Waarop heb jij voor ’t laatst gedronken ? Het kost je moeite, maar je houdt je ogen droog. In afgetrapte all-stars en steeds in korte broek, Liep je vrij van haag en heg, onveranderd, je eigenzinnige weg, je wou rustig leven zonder zorgen maar de liefde onder de roos…

Ze vroeg of ik een westerse leermeester had Ik dacht en zei: ja hier, gewoon dichtbij Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft zoals ik, maar die altijd over Krishna begint En één die me covid wenste, later corrigeerde met een ervaring van covid En die twee vriendinnen, voor wie ik weggevallen ben, omdat ze een man vonden Een…

ik ben een stille rank, aldoor schouwend, teder zoekend naar licht ja zo ben ik: op unieke wijze naar binnen en buiten gericht…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

als ik vertel van mijn droom en het zoeken naar gevoel dan kan ik nog zoveel duiden jij zult nooit weten wat ik bedoel…

-------------------------- -------------------------- de tram stopt niet precies voor de witte lijn - dit voelt niet goed - ik wil ergens staan met prima rugdekking en een goed uitzicht op de ingang/uitgang, zodat ik nog een kans heb. huizen staren me dreigend aan achter ontbossende karkassen en ogen overal ogen, ogen, waarom is iedereen…

In het zoete duister van frisse lentenachten ligt een zin soms loos te wachten op de woorden die niet komen gedachteloos zijn alle dromen lethargische gedichten zonder betekenis in een eenzaam bed wanneer de komma zinnen heeft gezet op letters. Letters, letters uit een onzichtbaar alfabet zelfs geen argeloze schim kan voor de punt…

Ontsporing, er was vannacht geen trein om me ergens heen te brengen, op de vlucht als ik was, voor de scherven in het gras, voor koning alcohol en zijn demonenschaar. ze huisden in mijn haren, resideerden in mijn hoofd, je bent een vogel voor de kat als je in Beëlzebub gelooft. Ik gooide weer met pannen en schopte mijn wreven blauw, toen gaf…

Het begint en eindigt in bed de hele dag door ben ik aan zet Vaak heel nauwkeurig doordacht of op de automatische piloot soms door een impulsieve kracht. Een keuze uit angst of beleefdheid voor iets nieuws Of voor de zekerheid. Niets of veel te verliezen. Ik heb geen keus, ik zal moeten kiezen…

Er is geen noodzaak of urgentie om de twijfel te verdragen in innerlijke angst gevangen proberen met elkaar te praten zelfde toekomst in het verschiet niet projecteren, geen projectie we blijven het proberen jouw stem klinkt helder ik luister en ik fluister alle geluiden klinken vaag ik probeer je te ontwijken in dezelfde nuchtere boekdelen…

Vruchtbaar ligt het wijde land te wachten. Wind en water deden het graan wassen onder zon en maan. Talig staat het graan nu te wuiven als ware haar aren woorden om te lezen. Als dan de aren zijn gelezen, blijft het puin voor een volgende generatie, een volgende oogst. Raak je hier dan nooit uitgelezen? Het land wacht in stilte…

"Je moet spelen!" Speelt hij me toe Groengrijze rook stoomt fluitend uit zijn oren "Speel dan, vlieg dan, laat je horen want dat kwam je hier toch doen? Je bent zo..." Zijn voeten blijven tikken en zijn stem voelt zich verheven boven alle grijze haren op zijn hoofd "Je hebt beloofd dat je zou spelen" In gedachten speel ik tetris met de…

In het verleden van jouw menselijkheid bij een gecalculeerde rationaliteit op een eiland, tijdens een feestje hielp je mij bij de verwerkelijking van een waarheid, die ons samenbracht en stevig vasthield in de nacht die zich manifesteerde om ons heen met een geroezemoes van stemmen in herhaling van dromerigheid als een oneindige menselijke…

Je had me mee kunnen nemen in de kleine dingen van fladderende vlinders en geurige bloemen groeten en afscheid zoete hoop en zilte tranen op de witte zeilboot de rivier volgend weg van de onrust naar het moederland met de kasteeltuinen waarin je opgroeide had je mij kunnen vertellen waarom die grote gebeurtenissen zonder gevolgen…

Wij denken allemaal in dit treurige papengaaienland op het kerkhof van Penibel over de urgentie van het zwijgen noodzaak van de droeve stilte en het begint aan de buitenkant niet van binnenuit want daar huist het geweten we weten het, er is niet veel te doen op het kerkhof van Penibel maar misschien kunnen we gaan vissen en…

Er hing altijd al een moeilijk te benoemen sfeer in dit huis in deze kamer dat haar doet denken aan haar kind haar kinderjaren alsof de geur haar nooit verlaten heeft nadat haar vader voordat hij de kamer verliet het vonnis bekrachtigde met de hamer als de hoogste rechter voordat hij voorgoed het huis verliet en achteloos…

Ik loop over de markt blijf staan bij de viskraam en kijk naar de handen van de visvrouw rauw als de schubben van de vis die ze opensnijdt hoe ze de hele binnenboel verwijderd wegsmijt van de roodgekleurde houten tafel er is veel gezegd gesproken over visvrouwen…

De kamer is stil en stelt geen vragen in het teken van het drinkend glas de wolkenhonden schransen de dagen het zal nooit meer worden zoals het was. De lente trekt haar registers open de wind fluistert zacht woorden in mijn oor liefde dient van twee kanten te komen, terug naar de bron en het juiste spoor. Verlaten straten, de kroegen staan…