de ziel dat is zo’n oud belegen woord ik weet haar niet te vinden tenzij men aan haar komt dan doet zij zeer, betrapt ....................................... Inspiratie voor deze tanka vond ik in de Introïtus van de eerste Zondag van Advent, morgen dus: Ad te levavi animam meam Tot U hef ik mijn ziel op Psalm 25:1 Een prachtige…

De bomen hebben hun bladeren laten vallen De dagen worden steeds korter De aarde verliest zijn kleur Het wordt koud De mensen verzamelen goud en goed Deuren worden gesloten Banden verscheurd Liefde sterft Er is angst Maar ik ben niet bang Want ik weet zeker dat uit de stad van David een verlosser komen zal Hij ontsteekt in ons het…

Omdat de Heer jou heeft gewild ben je door Hem geschapen Hij had zijn plan al voor je klaar zag in de moederschoot jou slapen opende stil je levensadem daar. Wanneer het donker in je leven komt weet je dan in Zijn schoot gedragen Hij kent je en herkent het kruis weet ook je levensvragen waar jij het niet alleen meer kunt draagt Hij het met…

Zing mijn liefste over liefde en minnen begeleid door harp en met vrolijke fluit beeld in bekoorlijke dans je vreugde uit genieten we van schone klank in zinnen die samengevoegd in vorm en akkoord geheel ons hart en gemoed zullen strelen onze pijnen en verdriet zullen helen feest voor ieder die van je warmte hoort maar laat niet te vroeg…

Gods onvoorstelbare grootheid vol liefderijke behoedzaamheid spreekt steeds in de dwergenwereld van vlinders en kevers onzichtbare plantjes en diertjes die ons voortdurend omringen alle eer aan Hem Wiens almacht het onmetelijke Ruim bestiert.…

En zal nu tijd van sterven komen van lijden en zo veel verlies van troosteloos mijmeren en staren in doelloze gedachten zwijgend stil de toekomst reeds passeren hoop voor komend leven bannen hullen in koude en opstandigheid alleen sombere herinnering aan schone warmte die ijlings ging waarop wij nu niet kunnen teren. Niet zal de tijd…

De lange levensweg loopt reeds spoedig ten einde is een breed bezadigd zandpad door een tevreden heideveld zacht avondrood geeft de vroege schemer en de paarse struikjes warme gloed van berusting terwijl de eeuwige einder in vaag vragend grijs ligt plots kringelt een kleine dwaalster fel brandend over de grond schenkt dit leven een verrassing…

Uw wijsheid is oneindig, heer! want wat ik zoek is in geen vorm of woord te vangen zo bodemloos is m'n verlangen dat op m'n gebed in antwoord inderdáád alleen uw grootste stilte past.…

Jij kind zo mooi en onbeschreven is jouw bestaan ontvouwen en in het volst vertrouwen adem je puur het leven je kirt naar ieder die je kent en krijt je baby brabbelbrij brengt een lach, ieder is blij omdat jij in ons midden bent jouw levensweg ligt open geen steen verspert het pad niemand die het ooit betrad enkel jij kunt het belopen…

Aan het meer van Galilea werd met eenvoud gesproken over de akker der mensheid vele halmen groeien snel hebben een steen onder hun voet krijgen nooit volle aren hoe vaak heeft het rijpe koren dat in goede aarde staat bij zijn diepe wortelpunten geen kleine kruimelkiezels welke de allerfijnste tastzin een weinig onderdrukken lichte belemmering…

Zacht noemt ze de vertrouwde naam van wie zij in zich droeg bij ’t lezen van de dooptekst Mijn genade is genoeg. Door haar gemoed golft een baarmoederlijke gloed. Het kind een eigen weg gegaan mag door die naam Gods diepste liefde profileren. De naam houdt haar betekenis: Genadig is de Here.…

Ik zat vaak verstijfd van angst in de harde banken van de gereformeerde kerken, waar ik naartoe gesleept werd door mijn ouders, omdat dat nu eenmaal in hun straatje te pas kwam, zeker omdat mijn vader als schreeuwlelijkerd de kansels domineerde. Gij zult niet dit en gij zult niet dat, ik voelde me op den duur een bibberend stakkerdje zonder…

Je bent niet het sterven van zomer en warmte maar de geboorte van warme tinten in mijn hart je bent geen eind van ’t leven bedekt onder stervend blad maar het begin van hoop op het nieuwe licht.…

Steeds verder vouwt het lichaam zich tot foetus totdat het leven stervend haar verlaat ontvouwen wordt ze weggedragen en met gevouwen handen nagestaard die ooit mijn liefste in zich droeg, ze is voorbij maar niet voorgoed want ze ging vol vertrouwen; genade bleek genoeg. Septembergedachten bij het afscheid in het ziekenhuis…

Wat is een wereld zonder vogelzang waar geen vlinders vliegen geen bloemen geuren geen zonnestralen warmen bomen geen schaduw bieden waterstroom geen rust zonsopkomsten de kim kleuren. Wie leeft zonder dankbaarheid en ziet dit allemaal niet gaat voorbij aan die grote Liefde Die dit alles schenkt om niet dank zij Hem zingen de vogels…

In het zwakke schijnsel dat nachtelijke vlakte vult zie ik dromerig de velden met donkere silhouetten en wacht zonder te weten wie mij licht zal brengen om het pad niet te missen dat ik niet vind zonder flambouw zie tussen de bomen schimmen van verleden hoor ook hun stemmen door de kruinen reeds gaan voel hun ademzachte streling reik…

Gods genade die zich onnoemelijk ver uitstrekt wijd als de oceaan is heeft de bezadigde golving van een stil bergmeer heel ons leven mogen we dat water putten en tot ons nemen met wijs overleg en vertrouwen -herken ook vals gebruik hiervan!- slechts overgave aan eenvoudig geloof.…

Laat dromen niet waar zijn waarin mijn ziel bekneld ligt tussen angst en pijnen mijn hart geen uitkomst vindt mijn gedachten zijn beneveld mijn handen zoeken angstvallig houvast en steun mijn voeten zullen de aarde niet verlaten help mij met woorden die ik zoek en verdrijven mijn angst en pijnen troost dan mijn beklemd gevoel dat ik…

Ik heb een nieuwe vriend vertelt ze zacht en stralend. Door enthousiasme aangestoken vraag ik naar zijn naam. Je kent hem lacht ze geheimzinnig ik tref hem hier vaak bij jou aan. Als ik nadenkend in haar blije ogen kijk, zij resoluut naar de piano wijst begrijp ik haar intens geluk haar nieuwe vriend laat haar verrukt een stuk bergopwaarts…

Mijn pa, de koning, levenslang bedot Door echtgenoten, zoons, zijn eigen staf, Zichzelf, doorzag geen hond, kreeg straf op straf Als loon voor goedgelovigheid van God Zo ikke niet, ik ga nooit in de fout Ik stop niet eer ik weet wat mensen drijft Hun list en leugens heb ik ingelijfd In mijn verstand, ik zet ze om in goud Maar o, hoe bitter…