Deze derde zondag, midden de Advent spreekt van hoop en vreugde, van vertroosting en tederheid want de Heer zal komen in groot licht. Velen wachten zonder weten, zonder perspectief of doel, maar er is een raam dat openstaat, een deur die wordt ontsloten. Laat ons jubelen en juichen zoals de klaterende beken, want er komt Iemand die redt…

Zie je Ruth lopen met op haar rug een zak vol gelezen aren, zie je haar ogen waarin de glans van wat ze heeft ervaren? Zie je Maria die na het bezoek van de engel begint te zingen, zie je haar bewogen hart, overmand door zegeningen? Twee begenadigde vrouwen, vol geloofsvertrouwen, in Ruth een ontluikende liefde voor haar gevonden…

Lang was ik niet meer gegaan, het sprak mij soms totaal niet aan. Vaak met een vloek en een zucht ben ik ooit naar buiten gevlucht. Maar ik ging weer binnen in Gods huis, Ik zocht Jezus, ik zocht het Kruis. Maar tot mijn grote schrik was Hij, op grote afstand, weg van mij. Achter het altaar keek Hij op me neer. Is dit mijn Heiland,…

Nu de dagen korten en het licht soms dagen wegblijft, zoekt mijn ziel opnieuw naar Jou. Oeroud verlangen komt weer boven, en de zangen die ik als kind al hoorde. Rorate zingt mijn ziel vol van weemoed, verlangen en ontroering. De zon die ondergaat en het licht dat even nog wil dralen doet iets trillen in de kamer die in schemer wordt gehuld…

Als ik God was hoe kan ik dan vertalen dat mensen steeds te pas en te onpas denken dat er bij mij wel iets valt te halen! Hoe functioneel moet ik zijn voor de partij, de kerk, of sociaal verband? Hoe zal ik uitgeperst worden in het beeld van het huwelijk, de sleur van werk? Ik zou een God zijn die gemaakt is…

Zo lang op zoek naar het geheim. Wie ben je? Waar was Je? Alle namen kreeg Jij. En om het geheim te onthullen verbeelden we ons maar wat. Zoeken en tasten we naar woorden. Maar dan! Liefde zo onbegrijpelijk. Juist daarin wordt het geheim van wie je bent nog groter!…

Ik hoorde vandaag iets nieuws in het verhaal van de Bruidegom en de wachtende meisjes die sliepen bij Zijn komst. De olie in de lampen is liefde voor Hem die op Zijn komst liet wachten, ze schrokken door een stem. Hun olie was al op, ze moesten nieuwe kopen, ze konden toch niet zonder licht in ‘t donker verder lopen. Waar kun je die…

Ik was aan het spelen toen Jezus mij riep. Hij stond met wat mensen te praten. Hij zette mij midden in de kring, eerst had ik niets in de gaten maar toen Hij tegen volwassenen zei dat zij moesten worden als wij keek ik omhoog en zag ik verbaasd dat lieve gezicht van Jezus. Zijn hand op mijn schouder Zijn stem zo dichtbij. Hij boog zich…

van verre ten hemel rijzend het einddoel van de pelgrim die onder in de stille reus schamele heilige resten aanbad engelen van de kerk daarboven die met hun zachte glimlach de oude mystiek beschermden tegen barbaarse granaatscherven in de hoge gewelven is de schemer speelt het orgel een tere fantasie daaronder fluisteren kleine mensen…

Wat is het toch moeder dat ons zo bindt, u, mij en ons pasgeboren kind, dat u mijn weeën hebt vernomen op het moment dat uw kleinkind zou komen, u, toen de dokter zijn jas uittrok zo onrustig wakker schrok en vanuit uw eigen bed bij mij was in uw gebed? Zou het zo zijn bij moeder en kind dat de band met de Vader ons verbindt? Moeder…

Dank U lieve God dat ik in de ogen van een kind een wereld mag zien die niet ingewikkeld is. Mijn wereld is zo vaak een gevoelloos lot, geen mededogen. Dank U dat ik dit bij haar weer vind. Ik lees geen angst in haar lieve blik. Zij voelt zich in haar wereld niet alleen, terwijl ik soms stik. Omdat ik bang ben iedereen…

Ik kwam je geloof, hoop en liefde brengen en trof het bij je aan. Wat was je er blij mee, ontroerd keek je me aan. Je was toen al ziek, vroeg met een traan of het naar je familie mocht gaan. Nog geen half jaar later liep ik geheel ontdaan achter je rouwkoets aan. Geloof, hoop en liefde nam een nieuwe dimensie aan. Eén Petrus één liet…

Geert Grotius godsgeleerd te Deventer heeft naar het woord van Jeremia eerst onder iedere groene boom en op iedere hoge heuvel gehoereerd Alvorens hij het gebeente opgroef van Miewes de lollard van Gouda op Grote’s aandrang alsnog verbrand teveel messias en lekenpredikant wat in die bange tijd distantie vroeg Gedreven nog door…

eens sta ik met vurige fakkels bij de regenboog van smaragd waar de man van jaspis en sarder als de mensenzoon op mij wacht dan werp ik net als de getuigen mijn kroon aan de voeten van hem voor wie elke knie zich zal buigen die erkend wordt door iedere stem dan hoor ik de stem van de rechter die vonnis zal spreken die dag tegen alle getuigen…

Ach - U kent het denk ik wel dat lieve kerkje in de stad waar de Amsterdamse mensen dicht bijeen waren gekropen Om te zingen van de Heer die daar zijn Huis genomen had op een zolder waar de duivel nog niet binnen was geslopen En zo zochten zij elkaar die jaren daar - terwijl men bad dat de tijden zouden keren en de hemel brak weer open…

De maan heb ik in mijn haar gestoken want ik wist dat zon meer verblindt dan duisternis ooit verbergen kan in mijn armen, op de rand van de wereld van binnenin, het verhaal is pas dan begonnen, met opoffering en mededogen. het woord heb ik in mijn hart geborgen want ik wist dat één woord meer zal vertellen dan zinnen kunnen openbaren van…

De dominee liet een groeiboekje zien aan de kinderen in de kerk. Een van hen, een jaar of tien, voor zijn leeftijd een beetje klein, keek mee naar de stijgende lijn. Ze stonden zij aan zij te luisteren naar wat de dominee zei over groeien in geloof. Daar geeft het consultatiebureau geen boekjes voor cadeau. Soms is dat groeien…

Kijk eens naar mij, laat me je ogen zien, ik vraag het niet voor niets, ik ben met je bewogen. Kijk nu niet weg, ik heb het al gezien dat smalle spoor onder je afgewende ogen. Zo kijkt de Heer, Hij ziet je aan en voor je Hem kunt tonen wat je zojuist hebt meegemaakt heeft Hij het al vernomen en is je troostend tegemoet gekomen.…

in een wereld waar jonge reuzen wees zijn en schepen moeder voel ik de hete adem van de vale ruiter in mijn nek en vlucht langs dorre akkers over Moria’s flanken naar de dorsvloer waar de man in wit rode wijn schenkt en met mij het brood breekt en weet me gered…

kruisig de koperen slang nu maar op de akker buiten de stadspoort en koop je lendenen vrij les je dorst met bloed en stil met brood je honger nu de zon verduistert en de maan verdwijnt maak z'n vel tot schoenen want lemen voeten glijden weg zodra je rennend vlucht nu het water stijgt…