Het is drie uur in het holst. De dichter raakt ontwaakt, zoals bijna elke nacht. Het is drie uur vier precies, om heel precies te zijn. Zijn droom is uitgedroomd. Zij ademt niet meer zwaar. Het werd stil naast hem. Ben je wakker, vraag ik haar. Weet je wel hoe laat het is? Ben je al langer wakker? Heb je het naar je zin? Ik weet van…

stamelend jong was ik ver voor het verdriet dat groen als gras uit het niets bijna om de hoek kwam kijken abrupt en rijkelijk welden argeloze tranen op om beekjes te vormen die meanderend over de gladde weg van mijn gezicht stroomden troostend bijna kusten zij mijn rode bitterzoete lippen mijn mond kende de smaak van zout…

wiekende reiger fluisteringen van het riet de trage deining van het water als de borstkas van een slaper gelukkige reus we peddelen voort op bootjes van berkenbast een verre grutto…

een voordeur verder worstelt buurman in zijn hoofd zijn stem schuurt en kraakt het is gek zegt hij gisteren had ik dit niet plots is er iets mis het gebit klappert ik blijf hier altijd wonen de bril zoekt houvast het hoofd gevangen in een kooi gevuld met mist waar is Bart mijn broer? friet en een kroket wat zeg je daar van buurman…

Onze persoonlijke herinneringen, die gisteren naar morgen brengen, herinneren we ons altijd nu. Vergeten filmfragmenten, die in oude archieven wachten, kunnen heden worden gezien. Oude boeken, die ons onvoltooid verleden naar een verre toekomst dragen, kunnen vandaag worden gelezen. Tijd is een menselijke illusie. Gisteren lijkt altijd…

Spullen die mensen verzamelen. Getuigen uit onze verleden tijd. Dingen die het niet meer doen. Die ik later nog gebruiken kan. Later is vandaag geworden. Ik sorteer en wik en weeg. Ik schrijf nu over gisteren. Er komt geen einde aan. Ik voel neigingen om te vluchten. Naar wat er nu gebeurt op straat. Naar superieur koffie drinken. Met…

Ervaren zijn jonge mensen, die van wal durven steken. Die durven leven met gevaren. Met ongekende wanen van de dag. Onervaren blijven oude mensen, die angstig zijn voor hoge golven. Ze leven in vrije zeeën van tijd, behalve in het meer van nu. Daar hebben onervaren mensen nog nooit ervaren moeite mee.…

Samen koffie drinken. Genieten van elkaars gezelschap, zonder elkaar te overtuigen, van elkaars gelijk. Samen gedachten ontwikkelen, en spontaan zien veranderen. Elkaar domme vragen stellen. Vrije tijd zien ontstaan, uit tijdgebrek. Dat is wat samen koffie drinken doet. Ja, alleen elkaar ont-moeten moet.…

Momenten die wachten moeten, op seconden, moeten wachten. Het moment van NU is heilig. Heel. Heel heeft niets te maken met tijd. Niets met uren maanden jaren. Met verleden en met toekomst. Alles verandert helemaal NU. In NU en in alle eeuwigheid. Mensen wachten op voldoening. Wachten op geluk dat nu niet is. Geluk moet wachten, groeien…

toen we foto’s van toen bekeken knipten we minieme openingen in de tijd onze ogen bleven aan een kleine scène haken zij prikte door de foto heen we werden geraakt door het punctum: jouw gezicht een silhouet de peilloze leegte later…

Mensen bestaan werkelijk, zoals ook dieren leven. Mensen zijn zogenaamd wijs. Homo sapiens sapiens zijn we. Mensen die primaten zijn. Aapachtig zijn we allemaal. Primaat is maar een etiket. Een zogenaamde naam. Zijn we wat we denken dat we zijn? Ben 'IK' een slimme gedachte? Ben IK mijn ego wel, dat ik heb bedacht? Zijn we, wat machthebbers…

zo'n Italiaanse naam kan vertellen maar je kunt stellen dat het eigenlijk Dunelee was diep onder het gras bij het Wymeerster Sieltief net in Duitsland boven Nieuweschans baksteenpuin was de kerk teruggevonden Dunelee of Bonewerda verdronken dorp je komt niet verder in Dollardklei gesmoord lag het dorp aan de Lethe of Moersloot riviertje…

in Ter Wupping loop je fiets je door puur natuur langs het oude loopje van de Ruiten Aa bosjes, een schuur je kunt rondstruinen bij oude rivierduinen Ruige berg, Kieberg is avontuur prehistorie landschap uit voorbije tijd boerderijen grasland, beekdal en al met al beleef je puur hoe Westerwolde vroeger was bolle akkers, gras rust…

De tafel van 4 kon ik Nog wel behapstukken Want deze tafel is in balans Een evenwicht van voor en tegen 't Verdriet naderbij Men zou kunnen zeggen Een gelijke stand 2 voor de waarheid 2 voor de querulant De tafel van 5 begon Met radiografisch Bestuurbare marionetten Een disbalans als zon en regen Maakt echt geenszins blij Balans is…

's Ochtends een zeewind, 's avonds een wind van het land – daartussen: mijn dag.…

Er ligt een ramshoorn op mijn bureau wanneer ik heel hard blaas komt er een geluid uit al ben ik wel bang dat mijn wangen als ballonnen knappen getver, ik zie de rotzooi al voor me wat mij als kind niet lukte met de trompet van de slager lukt mij alsnog met deze sjofar…

het plaatje zegt veel de klompen daargelaten moeder de vrouw in een stoel met het schort stijf gesteven harmonie van jaren her weergegeven in het zwart/wit van een lang vervlogen tijd…

Het tij is dood maar toch bewegen ze de golven in de zee die nooit stilstaat Ik laat me meevoeren op hun eeuwige ritme richting onbekend Het tij is dood leve de golven…

Vertraag uw tijd. Vertraag. Geef al uw zinnen ruimte. Sta steeds vaker stil. Ervaar het wonder. Zie medemensen om u heen. Sla uw gedachten gade alsof. Alsof het trage wolken zijn die komen en weer gaan. Vertraag uw tijd. Uw snelle tijd. U bent uw gedachten niet. U bent uw angsten niet. U kwam van verre. U bent nu hier. Samen. We…

Eeuwigheid ontdooit. NU wordt, zo lijkt dat voor mensen, tijd geboren. Mensenklokken gaan lopen. Mensenbloed gaat stromen, van leven naar dood, in sterfelijke momenten. Eeuwigheid bevriest. Onze kloktijd staat, zo lijkt dat voor ons, voor eeuwig stil.…