313 resultaten.
Vakantieschilderij
netgedicht
4.2 met 18 stemmen
1.214 Het boter bloemt, blauw zijn de luchten,
het vogel zangt, zingt zonder zuchten,
een glimlach kijkt tussen de wolken door,
vakantie, ja, daar ga ik even voor.
Geniet van zoveel moois, geen plichten,
dus maak ik maar wat kolder-dichten
om vrij en vrolijk even weg te zijn;
dag allemaal, mijn was hangt aan de lijn.
Ik mag de zee zien, hoor de…
zwerk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
797 de westenwind scheurt
over de duinen wolken uiteen
het land wil blauw
en een gouden zon
hoopvol kijkt de badgast
een vakantie tegemoet…
Camper
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
846 vóor de grote supermarkt
staat een grote camper
met draaiende motor te ronken
vrouwlief rent zich rot
om tassen vol te smijten
voor manlief en kroost
pa blijft breeduit staan
verspert iedereen de weg
totdat de buit binnen is…
Geluk
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
944 Ja, jullie waren daar
samen met mij op een bankje
aan de rand van het bos
in wat leek
een eindeloze harmonie
Een schilderij van geuren en geluiden
van bruinverkleurde plantenresten
een pas geschoren korenveld
en verder weg
Een dodenakker
en lichtend groene maïs
onder een donker dak van
onkenbaar oude bomen
De tijd werd uitgerekt en…
Val di Sole
netgedicht
4.2 met 9 stemmen
917 De 05.00 uur vogels
wekken de vakantiegeest
musiceren een levendige opera
door vensters en vertrekken.
Het bruisend licht
geeft de vallei van de zon
een sprekend gezicht.
Helder water uit iedere bron
stromende gezondheid
op een langer leven.
Straten, pleinen en balkonnetjes
vrolijk groet iedereen buongiorno
golvende haren en flirtende…
-0-Avondrood-0-
netgedicht
3.5 met 8 stemmen
659 De zon kuste de zee
passie hing in de lucht
en de wolken bloosden
tot de allerlaatste zucht…
contrast
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
789 binnen ‘t strandpaviljoen bevechten
de renners elkaar omwille van
de eeuwige roem
onze ogen blijven strak gericht op
de strijd om het fel begeerde
groen en geel
buiten vloeien golven af en aan
klinkt het ruisen van de eeuwigheid
een kind rent langs de zilte waterlijn
misschien zich meer bewust van
wat vervliegt en blijft
zoals…
zondagsrust
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
788 zo druk en zo vol het in Zoutelande was
zo stil en verlaten oogde het naburige
dorpje Biggekerke
enkel een versteende Walcherse boerin
staarde onbewogen langs me heen terwijl
ik ‘n eenzaam rondje om de kerk reed
leek in de verwaaide geur van een oude
smederij en bakkerij bij het zogeheten
‘klokhuus’ de tijd voorgoed verzonken
daar…
dagje Vlissingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
609 je hoeft niet eens 't water in
om te verzuipen
zee en lucht
't is één pot nat
paraplu's sneuvelen
aan het regenfront
plassen fronsen boos
om de drieste wind
verlaten terrasjes schuilen mismoedig
onder drijfnatte parasols
in café 't Anker vinden we troost
en een Bossche Bol…
Vakantiegevoel
netgedicht
2.9 met 7 stemmen
1.092 Dampend asfalt vol gele nummerborden,
Dat is het beeld van de rit naar de zon.
Want hoewel deze dag zo vroeg begon,
Konden we niet als eerste wakker worden.
Maar als file overgaat in bouchon,
En we ons bevinden in Franse horden,
Geven we toe aan de magen die knorden,
Om bij te tanken aan een pompstation.
Daar, tussen olie- en urinegeur,…
stilleven
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
815 Arpaillarques 28-05-'08
(le pain les cerises
et le palmier)
een stilleven maar wel één
met een vleugje van hier
zoals je het eigenlijk
verwacht in het zuiden
Lejo van Kuijeren…
Cotsa Brava
netgedicht
3.9 met 31 stemmen
841 Misselijkmakende penetrante zonneoliëen
Zand tussen tenen en bilnaad
Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat
Vlieger stort neder boven op mijn kruis
Handdoeken op klutje mutje, was ik maar thuis
Buikliggend gluur ik verhit mee
naar de bevrijdende lichtblauwe zee
Het terras is evenzo nog erger
Kijken of ze kijken en als ze kijken…
Vrijaf
netgedicht
4.5 met 24 stemmen
1.344 vergeet nu even die dwingende duim
en laat je touwtjes eens vieren
al zoeken ze dan vanzelf
een onbezonnen weg en hechten
rechten krommen naar luim
doorsteken lussen en knopen
dansend op de momentane wind
als een ongeschonden kind zo blij
geniet de potsenmakerij
der ongedirigeerde lijnen
als die van vrijgelaten veulens
vrolijk biggend…
camping Mas de Rey
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
1.210 een campinggast alhier
heeft de vreemde gewoonte
's avonds na het eten
zijn ruitjes pantoffels
aan te trekken...
stel ik me voor dat zijn vrouw
thuis bij het inpakken opperde;
'je neemt toch zeker
je pantoffels niet mee hé'
waarop hij antwoordde
natuurlijk wel wat zonder
mijn sloffen heb ik geen vakantie
Lejo van Kuijeren…
Vakantieverlangen
netgedicht
2.7 met 6 stemmen
1.195 Het Noorden krijst in het grijs
met draaiende polen,
Het Zuiden galmt het paradijs
en zet me op hete kolen,
De zon-zee-strand-gigant
bedwelmt ons met mooie oorden,
Laat ons los op menig vreemd land
met paleizen en glooiende togen,
Maar wie rust nastreeft
kan gemakkelijk zonder
het spenderen
van een godsvermogen,
Desondanks is het wonder…
Ardennen
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
810 Ik zocht naar mooie woorden
maar vond alleen maar stenen
Gestapelde dolmen
Menhirs rechtop
In lompe hoekige ronden
Ik zat op ze
Klom en klauterde
En het ‘louterde’
Toch een mooi woord gevonden!…
Een kwestie van
netgedicht
1.5 met 8 stemmen
1.006 Even de smaak van vakantie proeven
dat is:
in alle vroegte lege koffers in een auto stouwen
in luchtige kleding oostwaarts rijden
de grens passeren
elkaar passeren
op een Raststätte
elkaar weer zien
en dan na een vermoeiende dag
in maart
huiswaarts keren
Even de smaak van vakantie proeven
is ook voor velen:
Chianti drinken bij V & D…
voorbij
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
909 tien jaar later zag
ik haar weer, ze
lachte niet meer
er stond
een blaffende hond
aan haar zij
haar sproeten
(ooit één lange vakantie)
zenuwachtig
op een rij...…
El Repilado (Alpajaras)
netgedicht
3.8 met 14 stemmen
789 Een mager kerkje staat
middeleeuws te peinzen
ontdaan van ereschuld
broos als eierschaal
gebroken wit gebarsten
muren in granieten trance
als een fossielen oester
als parel in ballance
verweven in de gouden
handpalm van een geduldig dal.
Het dak z'n magere vinger wijst
naar de uiteinden van het heelal
waarmee het slaperige dorp
het…
Parijs
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
903 De Pont Neuf,
waarop jij snikkend naast mij liep
omdat je weer eens,
de verkeerde schoenen aan had,
zag er prachtig uit in de avondlucht.
De grote rondvaartschepen
gleden hel verlicht over glinsterwater.
Jij weigerde om door te lopen en je
deed je verkeerde schoenen uit.
Wat ik best vond.
Ik liep door en liet je achter
en toen ik veel…