Een avond met jou Een avond met rood We delen verhalen We groeien in kracht Gewoon maar wat zitten op zomaar een avond Het is vast de eenvoud Het is groots…

Vandaag is jouw kamer gevuld met in elkaar gedraaide letters kunstig samengevouwen woorden lieve woorden elk van ons krijgt zijn deel liefdesakkoorden voor ieder die het horen wil vandaag is jouw kamer gevuld wat een fijne dag vandaag.…

Vriendschap voel ik als het bloed dat door mijn aderen mijn hart kan verwarmen. Wanneer jouw tranen veranderen in een spontane lach en voor even alles is vergeten. Slechts voor even..... Die band die ooit ontstond laat ik niet van kleur verschieten deze vriendschap wil ik weten. Poedelnaakt geef ik mijn hart omdat het veilig is…

Onze merel zingt in ‘t vroege uur van de dageraad, zijn geluid van hoge tonen klimt boven het ruisen van de wind in de bomen, maar zwijgt in de nacht, opdat hij niet de sterren van het hemeldak blaast. De grote rode zon klimt boven de horizon en de merel denkt dat ‘t zijn werk is, stapt trots rond, viert de geboorte van de nieuwe wereld…

Het steen vertelt vertelt er zijn verhalen Gevoegd in geschiedenis het nu verbintenis met toentertijd en ooit... ...van horen zeggen en wat de ronde deed Het maakt puzzels compleet steen zwijgt niet langer in alle talen Verleden door heden ...verlicht.…

Wanneer wij samen komen op dat pad waar de bomen scheef zijn gegroeid en als oud romeins bouwwerk gebogen gaat over ons twee pas dan besef ik het doel van mijn droom het is geen eind het is tijd om te leren leven lezen en schrijven verder weg kijken dat is geen einde dat het begin van een nieuw verhaal ......…

Ik wil mij niet verschuilen achter de term ik ben zoals ik ben je moet me maar zo nemen het is niet anders niet. Ik kijk graag om mij heen en wil mijzelf graag zien als ik in de spiegel kijk en me dan niet verrijk met ik ben zoals ik ben.…

Is het toeval dat juist op deze dag, alleen vier jaar later, jij jouw schoonvader kwam halen nu gedenken we jullie samen en missen jullie dubbel zoveel Tot ooit ~ 2004~2009~2010~ ~* Voor Gabriel *~…

jouw openheid geeft mij alle ruimte meer heb ik niet nodig…

mag ik een stukje wandelen zomaar, dicht naast jou en wil je mij dan iets meegeven uit je eigen bewogen leven vertel mij van jouw eigen vragen de antwoorden die jij ook zoekt die nergens beschreven staan over de opwellende traan het gevoel van verloren dwalend langs de stilte als een voorjaarsvlinder vliegend in het rond over…

Misschien dat je het woord betrad in taal van mist, pijn van regen dat ik je bij me hield in schemering mensen wegduwde uit de intrige maar je bent mij dierbaar als mijn eigen ik, zonder twijfel je blijft steeds bij mij in dromen die dichterbij durven te komen je blijft jezelf, ook zonder masker maalt niet om status, of veinzen je blijft…

Het werd avond en het werd morgen zes dagen nu al zonder jou ben misschien wel niet belangrijk maar ik maak me toch wel zorgen om jou...…

Ik moest laatst bijna huilen toen ik het laatste stuk zag, het laatste stuk van je bericht Toch werd ik toen plotsklaps weer vrolijk want met mijn ogen gesloten, zag ik je lieve gezicht Ach, het komt gewoon door jou... http://www.youtube.com/watch?v= Qxm1RoYFTFA&feature=related…

Ik heb gevoeld dat je aan mij hebt gedacht en ik, op mijn beurt, dacht ook veel aan jou Ben blij je te kennen lief mens want jij bent bijzonder, zo heel erg bijzonder Jouw letters en woorden naar mij steeds gericht zijn voor mij steeds puur goud, ik dank je daarvoor. Je hebt weer veel moeten doorstaan, en het is ook daarom…

Ik penseel af en toe wat kleine werkjes naar je hart Ik ben vanmorgen nog met een nieuw palet begonnen Ik beeldde je een goud met purperen start De regenboog heb ik helemaal zelf verzonnen Ik ondertekende met: je Vriend, met een Hoofdletter, van Hart.…

Door de zon geraakt geschminkt door licht, die zij bij toerbeurt spon, lacht zij op wat ik spreid, wij zijn van gelijke bron, het mozaïek in het tapijt, een musicerend paar, spiegelend beeld, het naakt, tot in elk speels detail aangemaakt, uit de schoot der rijken, steelt mijn blikken om te kijken. ---------------- Pentekening van…

Ik zoen jou op je hemelse woorden Ik zoen jouw liefde, jouw geduld Zoen me maar gerust terug, ik heb het verdiend Het spijt me namelijk helemaal niet Ik heb zelfs geen berouw, dus het is mijn eigen schuld.…

ja we gaan en verdwenen allebei in het grijs - ‘t spoor bracht ons samen - lieve ogen warmden winter kou verdween koffie met geklets glimmende koontjes - een schater lachte ons toe - de verlate kok bakte wat moois en lekkers van het vers gesneden vlees en net gevangen vis - blikken wisselden met woorden - tevreden tikte de…

Ik fluister tranen in je hart en dat was niet mijn doel warmte is wat je nodig hebt weet niet waarom ik dat voel. Ik schijn licht in duisternis maar duister blijft het bij jou ooit flonkeren de sterren onder een heldere hemel in de kou.…

je had een dam gebouwd je waande je veilig hij verdween - onttroond - van de aardbodem jij bleef achter je dam toen zocht en vond je hem ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde daar sta je - ongekroond - een bosje bloemen bungelt hulpeloos in je koude handen…