Door de zon geraakt geschminkt door licht, die zij bij toerbeurt spon, lacht zij op wat ik spreid, wij zijn van gelijke bron, het mozaïek in het tapijt, een musicerend paar, spiegelend beeld, het naakt, tot in elk speels detail aangemaakt, uit de schoot der rijken, steelt mijn blikken om te kijken. ---------------- Pentekening van…

Ik zoen jou op je hemelse woorden Ik zoen jouw liefde, jouw geduld Zoen me maar gerust terug, ik heb het verdiend Het spijt me namelijk helemaal niet Ik heb zelfs geen berouw, dus het is mijn eigen schuld.…

ja we gaan en verdwenen allebei in het grijs - ‘t spoor bracht ons samen - lieve ogen warmden winter kou verdween koffie met geklets glimmende koontjes - een schater lachte ons toe - de verlate kok bakte wat moois en lekkers van het vers gesneden vlees en net gevangen vis - blikken wisselden met woorden - tevreden tikte de…

Ik fluister tranen in je hart en dat was niet mijn doel warmte is wat je nodig hebt weet niet waarom ik dat voel. Ik schijn licht in duisternis maar duister blijft het bij jou ooit flonkeren de sterren onder een heldere hemel in de kou.…

je had een dam gebouwd je waande je veilig hij verdween - onttroond - van de aardbodem jij bleef achter je dam toen zocht en vond je hem ruw, achteloos bedolven onder zwarte aarde daar sta je - ongekroond - een bosje bloemen bungelt hulpeloos in je koude handen…

Vriendschap Het bos Het Amsterdamse bos Ik kom er al Zolang als ik leef Nou ja, bewust… Vanaf mijn vierde Niet altijd Soms wel even Een langere tijd Helemaal niet Maar ik kom altijd Weer terug Om te zien Hoe het met je gaat Ik ken er elke boom Het is zo vertrouwd Toch zie ik ook Iedere verandering In een ontmoeting Liefst één…

We dwaalden langs akker en door veld door veld en langs akker Zon en wind hielden ons wakker we kenden tijd noch uur We maakten zo ons avontuur... uitgedaagd door 't landschap Jij zei: we hebben wind in de rug Ik zei: we blikken in een laagstaande zon Op de weg terug was het net andersom.…

Tast muren af liefdevol muren af en vensters als ogen Er is enig mededogen winter is in aantocht met z'n kille ademstoten zoekt zich -onder pannendaken- naar kier en reet stuit op oude vogelnesten En -via de spiegelruit- zie ik jou lopen met je schaduw maak je danspassen.…

zonder hem geen oorlog dus ook geen vrede na wapengekletter is het zo …zo kalm en rustig toch? geen warme zoete zon na het gedonder en gebliksem het regenwater staat heerlijk hoog in je ton zelfs met je eigen liefde zou het leven saai zijn wat gaat erboven een kus nadat je de ander griefde? hopeloos verloren de macht zonder oppositieargument…

Zoek mijn mond niet aan jouw lippen, mijn vreemdeling voor een gesloten poort, daar vloeien tranen waar licht in gloort, in zeven nachten waarin ik niet kon wachten op zeven harten, ontspon het bloed in het wederwoord van zeven rozen, voor alle dagen een gekozen, die ruisen langs de bron, gewassen door de zeven kruizen, waar…

hoe kun je geluk omschrijven vroeg ze ietwat verlegen aan haar vriend de wind die liet even door zijn fluisteren haar haren wapperen ze voelde het tot in haar tenen haar voeten dansten een warm gevoel doorgloeide haar hart handenvol geluk zomaar op een zondagmorgen vriendschap een kostbaar bezit…

als houdbaar consument word ik inhalig en alert bij zegels voor een kerstpakket of stickers voor de kinderen want 't album moet compleet vergeef mij dus het sparen van een lach, een ogenblik het zingen van de stem of anders, zachte streling van de woorden ik leg ze vast, verzamel alles wat ik kan kom vaker bij je langs hou ook…

voor jou droom ik liefde en een heerlijk leven de mooiste sterrenhemel dezelfde die ik nu zie waarin de maan je toelacht fluister het je heel zacht toe met een kushand in de wind…

plannen worden gemaakt nadat het idee werd geboren zullen we…….een glimlach ja we gaan stevige stappers aan we deden het al vaker samen er is verbondenheid jij loopt wat harder ik moet de pas er in zetten maar het maakt niet uit zo’n dag met jou waar die ook heen leidt geeft zoveel moois en zoveel kleurrijke herinneringen dat de dromen…

ik was vergeten hoe groot je ogen waren of hoe speels zij konden zijn zag dat weer even wist opnieuw hoe vriendschap mocht zijn ik was vergeten hoe jong je nog was en de eigen wereld wist te bespelen lachend zoals lachen bedoeld was spelend met woorden en blikkend op muziek van reflecterende akkoorden ik zag het weer zomaar…

Je gaat mee in de herfst en in de lente, drinkt de tranen en juicht met en omwille van de ander. Er is verschil, soms tegenstelling maar altijd ook zielsverwantschap, herkenning en bevestiging. Het beste roep je in de ander naar boven en naar buiten, je schaaft en beitelt aan jezelf. Je gaat mee als de bladeren vallen, als het stormt…

In tijd van nood leert men zijn vrienden kennen, maar toen de nood het hoogst was, kwam de redding nabij, ik won de loterij! Ik heb nu bergen vrienden, hoe ze heten, geen idee maar ze vieren allemaal mijn redding met me mee.…

Als een vlinder vloog je zijde zacht mijn leven binnen jij vanuit het hoge noorden ik vanuit het Haagse gebeuren we beleefden noem het maar turbulentie want er was best wel tegenwind we overwonnen echt wel stormen zo kun je dat wel noemen vlinder Hanneke toch verloren we elkaar niet uit het oog en zeker niet uit het hart vandaag jarig…

in onze stamkroeg in Assen hebben we elkaar weer ontmoet de serveerster herkende ons bracht vertrouwde cappuccino nooit raken we uitgepraat springen van de hak op de tak vele draadjes van vriendschap zijn getwijnd tot een koord na het broodje gezond delen we samen de nota…

Je deed het moeiteloos, je was al continenten ver, voordat ik je ging missen, te gretig ingehaald, te veel gevergd, jij was alweer een klip voorbij, wuivend, leek zorgeloos, keek vanuit je hoge plaats op mij neer, ik maande je stil te blijven staan, wat je beantwoordde met nieuwe vragen zonder een stap te vertragen, verkoos je de…