De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd Rotterdam.. de torens aan de havenkant wedijveren om…

Harlekijn draagt een kap met bellen zijn stem slaat over als hij in volkstaal rapt over zijn panorama op de wereld de wereld op zijn kop om zijn middel draagt hij een koord waaraan een kleine spiegel hangt die ritmisch meedanst als Arlecchino spreekt op de maat van muziek de mensen keren hem de rug toe als de snelle satirische…

De bomen broos van ijs hoe verdragen zij het diepe geweld van de aarde? Onder de ijsvelden trillen weidevelden van een vergeten diep verlangen. De goden rouwen om vernietiging en dwalende doden Wij bouwen een grafkelder voor het opslaan van ondraaglijke herinneringen. Zullen we binnenkort alles tussen de regels vergeten…

Tientallen eeuwen her zag men in het warme Oosten soms zeemonsters opduiken potvissen spoten hun damp de krokodil verliet dikwijls het water verruimde zijn roofgebied wonderlijk! zo 'n enkele slang of hagedis zweefde eens tussen twee boomkruinen dieren schiepen in landen als India China en Japan schone vertellingen waarin gestreden…

eens zag ik een man met een kindje voor op de fiets en ik zag zijn gesloten oogjes hoe het kleine hoofd dommelend naar voren viel hoe de wind zacht door zijn lichte krullen streek ik zag de zwijgende vader boven het kind hoe hij oplettend met vastberaden handen de weg naar huis reed ik zag hoe een stroompje kinderspeeksel traag…

Ik voel me erg thuis in de wereld, met de kat -- gekruld op mijn bed.…

Graag zou ik nog het Sydney Opera House Willen beleven Bij leven en ook welzijn heb ik dan de hele wereld gezien De ziekte Die Polycythemia Vera Draag 'k reeds ruim drie decennia Met mij mee Ongeneeslijk, ongeneeslijk Hoe heeft onze Schepper/Createur ooit zoiets kunnen bedenken Natuurlijk begrijp ik het creëren van vele banen in de zorg…

Bestaand uit vele spiegelscherven Weerkaatsten wij elkaar verwrongen Zingend van liefde, leven, sterven Beseften we- de tijden drongen Brokstukken, flarden en fragmenten Verdronken in verdeelde beelden Waarin we soms elkaar herkenden Of dat wellicht een weinig speelden Wanordelijke mozaïeken Heldere delen, slechte voegen Harten die…

wording 1 alles verandert als we uit de zeebodem naar de aarde kruipen alles moet anders als we ground zero op de knieën verkennen als we afleren aanleren bijstellen ombuigen verandert alles wording 2 we kruipen hinken strompelen alles verandert we leren rechtop lopen verheffen het tot een ware kunst alles wordt…

we zouden uit deze nacht springen alles terugbrengen wat we namen naast het verdriet wandelen we zouden oefenen in hoop volhardend vol leven zijn uit de wrakstukken herrijzen we zouden naar het licht reiken een naam geven aan het verdriet een boot vol liefde zijn we zouden een koor van stemmen zijn leren van onze schimmen onszelf…

In de ochtendzon, o sole mio verwijl ik bij voorkeur privé matineus in mijn hangende tuin achter muren van mijn haus am see in d'azuren poel van morning glory en de aquamarijnen salon Pas demoiselle, pas de quoi c'est pas de problème pour moi geen vreemde eend in den vreemde bohémien zwerver doch geen nomade Met vrienden en maîtressenharem…

Hagelbuien ranselen de winter weg Avaritia hoogmoedige solitaire zwarte wolk zal de stormachtige wind hem op tijd doorbreken? In stilte legt een haas zijn oren in zijn nek vangt de buizerd de veldmuis zoekt een grutto een uitkijkpunt Gula waant zich de zon om wie de aarde draait haar klauwen geselen de uitgewrongen aarde De maan…

er schoot een regel door mijn hoofd terwijl ik liep te lopen 'er heerste vrede in het park als in vervlogen tijden' hoeveel goden mensen zich ook wensen er is slechts één zon die ons allen troost en verwarmt er is slechts één maan die ons allen troost en omarmt die boven oorlog boven vrede altijd blijven staan…

gebruikers maken soms geluid. dichters dichten, of slaan op hun snuit. verkeersongevallen, leguanen en de hoestende nachtegaal vallen in op drie. ijslanders eisen land, storm- en donderdagen ook. in boten bonst onvermoeibaar de rompslomp.…

Schoonheid in de lucht betoverend weergegeven komt met vele spiegelingen haar aanblik kunnen delen en daarbij zoveel meer beneden doet de wereld verbroederen.. verbinden onze dromen verzachten de ogen laten sterren stilstaan.…

een geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen? moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters later laat hij de aarde los…

Om dit woord exact te duiden, ben ik de polder ingegaan. ´Ranke turbines, welke berichten passeren jullie rotorbladen?´ Komt Poetin om door tankgeweld? Loopt het asielbeleid ten einde? Verbeelden jullie iets weergaloos, gaat het oude Rusland te gronde? We snakken naar een werelddaad die ons hopelijk gauw ontoorlogt. ´k Zal eens zoeken…

Krijst de kraai zijn zwarte schreeuw of is het niet de schreeuw, is het de hoge boom, het afval, de dunne twijgen. Is het zijn stromend bloed, wie heeft hem op de hoogspanningsmast gewezen, waar is het andere woord voor oorlog wat mijn hoofd nog niet weet. Hoe vaak moet kraai nog zeggen, ik ruim alles op, haal jouw kuikens uit het nest,…

Thailand, een zeer speciale zangwedstrijd Elk in een kooitje- vijftienhonderd vogels Ja dan vergeet je even alle kogels Van wrede daden en van wanbeleid Konden de Oekrainer en de Rus Maar samen zingen in gemengde koren Pleidooien en protestsongs laten horen Elkaar begroeten met een warme kus Bekendstaan om hun zuivere melodie Een lied over…

Slechts waar de Rhône bij mij naar binnen stroomt herken ik nog de ruigte van het rustige verleden toen reine moerassen en dichte struiken vol vogelgekwetter en verborgen teerheid zorgden voor broedsels ontluikende levens al mijn oevers sierden thans ben ik ingesloten door harde wegen en kaden waar geraas en gejoel klinkt drukke steden…