1.561 resultaten.
Tussen spiegelscherven en rozenblaadjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
378 Haar getergde lichaam
baant zich een weg
door gesponnen weefsels
in eindeloos bestaan
daar aan de einder
staart zij gebroken gedachten
vingers omsluiten een gedroogde grashalm
roerend in een kolkende rivier
versteend met geknakte vleugels
vlijt zij zich tussen spiegelscherven
en rozenblaadjes
achter gelaten door een eenzame pianist…
terras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
291 je praat met iemand
en dan nog met iemand
en nog weer met iemand anders
op het terras overkapt door wolken
en dan opeens een vrouw uit Canada
ze is een Indiaan zegt zij en dat zie je dan
en daarna is er nog de geluidstechnicus
van de Melkweg waarmee je praat en lacht
maar dan gaat iedereen weg en zijn
alle stoelen leeg terwijl jij…
Weer reiken mij de grauwe dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
320 Weer reiken mij de
grauwe dagen
de vraag aan van het waarom
waartoe
hoezo
tijd glijdt als
zand tussen mijn handen
Ik voel hoe het knarst
tussen mijn
tanden
als ik iets zeg
braak ik een nutteloze
woordenbrij
Ik raak aan niemands wezen
en niemand raakt aan mij…
Alcatraz
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
2.026 Gevangen in mijn eigen Alcatraz
kijk ik naar het wegtikken van de tijd,
zoveel jaren kwellende eenzaamheid
en de hamvraag waar dat de zin van was.
Kunstmatig traliewerk dat me kastijdt,
geeft uitzicht, helder als doorzichtig glas,
maar zie: vlak voor mij een zuigend moeras
dat giftig dampt van de onverwerktheid.
Hoe lang mijn watermolen…
Hoog Sensitief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
402 Tja,
niemand die het zegt
maar ik lees het overal:
Mezelf, gevoelige dichter
een spons die alles opzuigt
en pas loslaat
als ze zachtjes maar stevig
vastgehouden wordt
Een zeilboot in een zee
vol tankers
die me omver varen
onbewust
En het geeft niet
het zeil wordt weer gehesen
en laat zich opgelucht meevoeren
op het ritme van de wind…
Hij weet alleen nog.....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
358 Zijn hand strijkt
door grijze haren
behoedzaam
de waanzin nabij
waar herinnering
door heden vloeit
in een wirwar van wat vage gezichten
hij kan de woorden niet meer vinden
weet alleen nog
dat hij zielsveel gehouden
heeft van.....…
Vervreemding
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
553 Vervreemding heeft iets
van verwildering
woeste, nachtelijke ademtocht
je hebt haar lief
maar slechts in gedachten
onveranderde momenten
en in de toekomst
waar nieuwe dromen slapen
komt ze terug
in die heimweejurk
verschijnt ze
als nieuwe vervreemding
op een dag na een nacht
neemt ze eenzaamheid mee
in een boodschappentas…
de avond laat
netgedicht
3.7 met 9 stemmen
412 uitgedrukt in peuken
over de rand van middernacht
een Friese kopstoot verzacht
het gemis, gemeenschap
de avond laat te wensen over
een warmzacht lijf
een heerlijk lachend wijf
dat ik met mijn pen betover
het glas is leeg
en de asbak vol
de avond laat
mij wensen te over…
Overschot
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
334 De maatschappij aanvaarden
is kwestie van ontzag
voor opgelegde waarden,
zelfs als men je niet mag.
Je bent voor leuks niet nodig,
maar wordt correct bedankt.
Je ziel lijkt overbodig,
daar die geen heil ontvangt.
Men zal je nergens weren,
je wordt beleefd geduld,
doch moet respect ontberen:
`Dat is niet onze schuld.'
Mijn molenwieken…
Knarsetandend geweten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
290 Touw schuurt
De eeuwigheid
Met alles en iedereen
Steeds minder verbonden
Eenzamer dan eenzaam
Door het leven verslonden
Knarsetandend het geweten
Om zijn tandeloze strijd…
Alleen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
376 Eigenlijk nooit weg,
want je bent er altijd
eigenlijk nooit alleen,
omdat we samen zijn
eigenlijk altijd eenzaam
ondanks de volle kamer
eigenlijk toch alleen!…
schrijver dezes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
430 trekt zich terug want
moord in concurrentie
woord inflatulentie
alles op de kant
waaien op winden
schrijver dezes
stinkt er niet in
ik kan mij er niet in vinden…
Haren in een tas
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
517 Lacht zijn tanden bloot,
maar in het diepste van zijn geest gevangen
is hij al evenzeer zo bang en
troosteloos; zacht in niets verdwenen.
Zij nam de sleutels net als de benen.
Gooide daar nog haren in een tas.…
ik zocht
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
367 ik schenk me een glas water in
maar ik wil zwemmen in de zee
ik steek een enkel kaarsje aan
maar ik wil kijken naar de zon
ik slaap graag later in
maar sta vroeg op, gedwee
toch wil ik dagen verder gaan
dan de laatste droom die ik verzon
tastend naar een peertje licht
smachtend naar een druppel vocht
maar het blijft een stom gezicht
als…
educatie interruptus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
323 hij hield zich in
dictaat van eigen belang
volgde instructie
neergebogen advies
hoe hoort het eigenlijk
zegde dank
als verlangd en verwacht
maar dacht
krijg de tering
ik maak het verder
zelf
wel uit…
Hart van stapel
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
422 Hij ziet een blondje aan de waterkant.
't Is avond en ze praten met elkaar.
'Ik ben een hetero,' bekent-ie haar.
Ze zegt: 'Ik ook.' Dit schept meteen een band.
Nu vat-ie moed. Hij ziet 'r als z'n bruid.
'Het lang alleen zijn', zegt-ie, 'ben ik moe.'
Ze zegt: 'Ik ook, ik ben aan trouwen toe.'
Bij beiden is het hoge woord eruit.
Wat is ze…
Einde
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
417 ik zit kapot en stuk, verloren en verlaten
verbeten op een kruk de wereld zwaar te haten
de klok staat stil, de poes is dood
het huis is kil, geen kruimel brood
van het leven buiten hoor ik slechts af en toe wat flarden
het leven hier vindt ook zijn weg
de stank is niet te harden
muizen knagen aan de vloeren
luizen bijten in mijn kop
ik zie…
een hol ei
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
372 je was er niet, dus bleef
de koekdoos dicht en ook
de glazen bleven in hun hoge kast
vanuit mijn laagte greep ik naar
de resten van vandaag
er werd geproefd volgens een langbeproefde
receptuur- maar toch
een goede daad was duur
en lege koppen stonden hol
hun zwaargewicht te wegen
buiten, in de lichte regen
buitelde mijn levenslust…
hoofddeugd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
402 een vlakte
leeg
op gras na
er boven zweeft
de monoliet
zwart
als fallische vingerwijzing
ver weg dichtbij
van hoog
dalen vogels
om de wijsheid
onder naar boven
groeit de streng
raakt niet
geen afdruk
wel een eenzame bloem
weerspiegeld in het donker…
Oude man op roltrap
netgedicht
4.6 met 5 stemmen
376 Terwijl ik naar boven glijd
kijk ik naar beneden
diep in mijn verleden.
Mijn jeugd is helder,
lichtvlekken weet ik
mijn rug beschijnen
en almaar meer verdwijnen
in een grimmig grijs,
terwijl ik somber stijg.…