5.752 resultaten.
Stemmen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
160 Stemmen
waar we van hielden
en koesterden
als een ideaal,
van hen
die nu dood zijn,
en van die ander
zonder wie wij
verder leven.
Soms als we dromen
spreken zij tot ons,
soms hoort de geest hen,
verzonken
in diepe gedachten.
En met die klanken
keert dan even
de poëzie weer
van het eerste lied
dat we leerden -
als muziek in…
Echoloze muziek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
238 ik heb je
op een stoel
voor het voetlicht
gezet zonder tekst
alleen je ogen
presenteren open boek
je lichaamstaal
is de standaard die
jouw aanwezigheid
dragen moet in
het bedrijf dat ik
de voorstelling noem
jij bent en blijft
mimisch schouwen
ik dans en zing
grap en grol in
gefixeerd zijn door
alleen mijn eigen ding
toch voelt…
FB
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
195 Ik ben een zoetekauw
Dus waarom zou ik Zuckerberg mijden
Ik reageer op dreiging niet zo gauw
En wil mij vrij aan mijn hobby wijden
Geheimen heb ik praktisch niet
Ik heb echt niets te verbergen
En dat iedereen mijn ponem op FB ziet
Zal geen sikkepit van mijn privacy vergen
Wat doen er veel mensen geheimzinnig
En angstvallig over hun privacy…
Beloftevol
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
278 enkel
nog het onkruid wieden
om de bloemen te vinden
verborgen in knoppen
in talrijke kleuren
duizelig worden van
nieuwe lentegeuren
een musje rond een steen
wat vlinders er omheen
beiden vleugels van vrijheid
om weg te kunnen vliegen
wil je met me zwijgen
woorden zijn te groot
een glimlach is genoeg
om de twijfel te dragen…
Dagelijkse kost
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
183 De sporen van bevroren voetstappen ,
zij van boven zien en vertolken ze.
Er zijn tuinen , er vallen hemeltranen
doornen en rozen in tal van geuren
nachten zijn vol glazen kommen,
naast scholen vissen van vele kleuren.
Er klinken neuriënde melodielijnen
als ontdooide winter of herfsttaferelen
die met stormen van ooit
ook bij hun wellicht…
Nachtelijk schoon
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
173 Deze avond ving de vroege nacht zo duister aan
de hemel kleedde zich in stemmig zwart satijn
waar heldere sterren als rijen lichtjes zijn
die door de kosmos trekken ieder in eigen baan
een universum toch zo onmetelijk groot
wat is een mens om dat te kunnen bevatten
tracht slechts enkel het tal der sterren te schatten
voelt men zich dan niet…
We gaan een boom planten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
286 Het is vandaag of morgen echt
een goede dag om een boom te planten,
iets met bloesem voor de bijen
een fruitboom appel of kersen.
Wat wens jij je dochter en of zoon toe
op een dag van eens en niet te vergeten
om ooit in de toekomst te eten.
Jij maakt immers deel uit van ons bestaan
met de golven van zee spoel ook jij steeds
aan en uit de…
Verweesd
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
199 Verweesd
eet hij een portie,
dubbel met ergernis.
Een kopje brengt troost.
Schurend over vlak bestaan,
glijdt hij in het werk.
's Avonds zakt hij weg
voor vierkante verbeelding.
Een druppel en de emmer loopt niet over.
Hij gaat slapen in de nacht,
met zijn vrouw,
bemoederd.…
Ik had zo graag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
321 Ik had zo graag
een nieuwe lente willen schrijven,
zo een die juicht en zingt
en iedereen doet fluiten.
Of anders ook
aan Holland willen denken,
het reiken naar den einder
naast de langzame stroom
van het wassende water.
En als ook dat niet kan,
dan maar een droevig lied
Zo van « het is november en het giet
zo troosteloos en…
De fobische wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
228 in het verlopen
van golfjes herkenden
gevoelens het spreiden
van strak geleide emoties
naar een glad
oppervlak dat rust in zijn
spiegeling had waar niets
zomaar buiten zijn oevers trad
een diepe zucht
gaf eindelijk lucht
aan al tijdenlang steeds
weer oplopende spanningen
even vrij zijn zonder belaagd
te worden door de fobische…
Groet in late avondlicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
227 Een dag een laatste groet
de horizon staat in brand
stil suddert nog het late licht
en in het binnenst van mijn hart
streelt mij een warm gevoel
dat woorden aan schoonheid paart
maar spreken mij belet
slechts tonen wondere zuiverheid
vanuit verten aangedragen
breken de stilte van ’t moment
vormen geluk dat aandacht vraagt
spelen zachte…
De nachtelijke zeeën van Ambon
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
194 Ben jij nog steeds de dief van onschuld,
was in de nacht , de onzichtbare insluiper
die zijn vingers smakkend wil oppeuzelen,
doof de jaren vijftig weer terug wil halen.
Vanwaar heb jij de keuken verlaten,
wel kopjes palmsuiker daar omgegooid.
Is er een dag dat jij stopt met terugkomen,
jij gaf hem al genoeg, ook zijn eigen parang.
Legde…
Boemerang van de dag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
202 De dag wacht op de avond
licht wacht op de nacht
rumoer verlangt naar stilte
rust na arbeid wordt verwacht
tijd blijft eindeloos draaien
kent nooit een weg terug
wisselt met licht en duister
gaat dan traag, dan vlug
dagen slijten door de tijd
van ritme in licht en donker
wachten in ochtendstond
op einde van stergeflonker
dan wacht…
Verstrooiing en vertier
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
207 het was stilte
die lachte als zij
even geen behoefte
aan woorden had
het waarom van deze
verstoring van rust
ontging haar en toch werd
zij dit bij zichzelf bewust
het steeds
sneller zoeken naar
verstrooiing en vertier
bleek de jagende motor hier
in het botsen met tijd
overspannen door emoties
heeft zij eindelijk de knopen
van…
Vermogensrecht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
181 Hoe de komende nacht sterrenpracht
gaat tonen daarvan heb ik geen weet,
die dromen moeten mij nog overkomen.
De zon was wel toegestaan deze dag,
regen ging aan het einde een poos
nog even loos met motregen strooien.
Ik hoorde druppels wel vanuit diepte
opleven, een te bekend zaterdagritme
vandaag op de pannendaken geven.
Vluchtig vlieden…
Attent
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
302 dromen, dromen door
de minuten van het leven
immer op zoek
naar een sterrenhemel
de voorstelling van een
dalend lichtspoor
voor een vurige wens
dat ene verlangen
daar kunnen ze me
’s nachts voor wakker maken
ja, voor een wandeling
in de lentelucht
de wind die zacht de slaap
uit mijn ogen wrijft
voor de stonde dat
alles…
Nacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
191 Als zacht de nacht ontwaakte
met maneschijn en twinkelende ster
boerennachtegaal kwaakte
laatste klokken beierden van ver
verstomde mechanisch geweld
en aan de kim verdwenen laatste stralen
verstrijkende uren werden geteld
een oude man vertelde zijn verhalen
stil zat men bijeen bij lamplicht
en werd het grote boek geopend
met woorden als…
Alles en niets is alles tij en tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
199 Uren en minuten,
seconden en secondanten,
tijd is een wijnstok
wat groeit er aan.…
Levensconfetti
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
243 Ik ben niet zorgeloos wel aangekleed al opgestaan.
Ik heb helaas vandaag geen camera, kan niks
vastleggen en weet niet meer hoe grijs ik al ben.
Ik zou met slingers juist deze dag versieren
confetti strooien , fluisteren van harte we vieren
samen het nu leven, trekken de dag naar morgen.
Het heden voelt vandaag plotseling als
geen vlees…
Nagevoel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
225 Dat was het dan
na een geanimeerd gesprek
en een schuchtere handdruk
liep ze weg
hoogstwaarschijnlijk
zal ik haar niet meer zien
navoelen wel
had haar meteen
duidelijk moeten maken
wat ik toen voelde…