het komt terug iets anders misschien dan ik verwacht had uitgedacht pakkende beelden er nog mogen wezen een wond kan zich sluiten hoe, dat blijft soms vaag er is iets in het niets dat me telkens raakt ik zal een lans moeten breken voor gisteren en vandaag het is de struikelsteen die de waker in me los maakt…

op de kade van de haven naar de overkanten tijd staren ogen verlangend naar de dagen van toen die hun verhalen vertellen van vele momenten samen als man, vader en vriend die ons hart nu fluistert…

je ogen spiegelden een klaarheid die ontwapende in licht de basis legde voor ware transparantie elkaar de hand reiken was al bereiken van saamhorigheid waar golflengten synchroniseerden perspectieften matrixen het doel zo hebben wij de toekomst gezien het schijnsel van utopia misschien…

sluimerend voel je aan de andere kant de werkelijkheid je verlaat je dromen zweeft het rijk van mijmeringen binnen en je weet nog even en ook dan smelt dat als sneeuw voor de zon de nieuwe dag zit er aan te komen het laatste vliesje dat de slaap scheidt is doorbroken door de nieuwe werkelijkheid gesmolten door een verse dag en je…

Met duisternis de ochtend begint Zelfs met ogen open Geen verlossing Geen bevrijding De nacht eindigt het leven begint Bedrog Interpretatie Nu speelt dat geen rol De indelingen vervallen Grenzen gaan open Verdwijnen De breuken in het denken gedicht Het is een inspirerend organisch geheel Dankzij jou De nacht is geëindigd Het leven begint…

de natuur is stil er staat niets te gebeuren de wind geeft geen enkele zucht geen mogelijke dreiging waar dan ook maar in de lucht waarschijnlijk valt er even geen dode te betreuren heel even heel even is de natuur ontheven van het tonen van medeleven of is het dat ze gewoon in het tonen van eerbetoon een rustpauze wil…

op de bühne een schimmendans voorbij verloren deuren als in harde klanken om adem om lucht om leven een zwarte oorlog woedt ik wil niet maar ik moet een beetje sterven tussen allen in het donker bidden om wat licht…

Ach beste vriend vergeet wat achter je ligt En leef je leven vandaag, leef in ‘t heden Gooi achter je de deur naar ’t verleden dicht Vergeet ’t verdriet wat je hebt geleden Kom vriend en recht je rug, ga moedig voorwaarts Zit niet gevangen achter een open poort Met gebogen hoofd ga je zo snel neerwaarts Geniet elke morgen als de zon weer gloort…

Yasmina Reuk van Melati in die huis met die aand Van die kroon tot by die wortels via die stam beweeg van tak tot blaar in die wind Reuk van Melati in die huis met die aand koel en humid Bandjermasin, Borneo Die riviere sing daar sout en soet Reuk van Melati in die huis met die aand Van die kroon tot by die wortels via die stam Geur van…

Tevreden genoeg om niet te stoppen. Ontevreden genoeg om door te gaan. Uitputtend maar ook onuitputtelijk. Zowel diepgaand als verganend. Op en … nog. Soms stop en door. Slaand en zalvend hand in hand. Nu doof … dan … een en al oor.…

Is het zonde dat er mensen om mij geven Waardering voor mijn zijn Niet langer angst en beven De schoonheid van mijn brein Is het erg te worden begrepen Terwijl de uitleg niet bestaat Geen vertrouwen in iemands strepen Omdat het nergens op slaat Er is niemand gevonden die boven mij staat Want ik houd niemand klein Iedereen is even belangrijk…

Is een nachtmerrie realiteit geworden dan is de gelukkige droom verder weg dan ooit verandert de realiteit in een droom dan ben je of gelukkig of gewoon te ver weg verandert een droom in een nachtmerrie dan is er gelukkig nog de realiteit daarna wordt de nachtmerrie weer een droom dan slaap je gelukkig verder tot de…

O laat dat nu mijn danklied zijn: het met vertedering naar jonge blaadjes kijken en weten dat er telkens weer signalen zijn om hoopvol door te gaan, al is er ook een wereld vol conflicten. Er is muziek, er zijn gedichten en veel wat enkel kinderogen zien. Vernieuw mijn kijken, schep een zuiver hart in mij en aandacht voor wat klein en…

de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij het felste licht om daar dromen te dromen die haar het hart vertellen over wat ons elkaar vinden deed de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij de grens van tijd waarin wij ooit samen waren wij elkaar lief minnen konden zonder dat de wereld het wist de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij de…

de ontwakende zon is er nog steeds vonkt vurig in de lucht ook het ritme van de vogels bewoog met elkaar vief als mijn diepe zucht de haan kraait zijn kracht kakelgeluiden van de hennen steevast een morgenzandbad warme regen druppelt op mijn koude huid en op het kinderkopjespad lentebollen knikken het lijkt alsof al die kleuren…

Als tegenslag samenspant het leven parkeert zoiets als 'n zaadje dat tijd steeds wilt planten, dood en droogte met 't nat als deze verwanten bestaan is, even doelwit was, dat wat aanmeert. Weet. Vandaag doofden duizenden geluiden, gisteren ook duizenden nachten onverplicht, ontstak wederom juist nu deze dag haar licht om tijd als een fraai…

Langzaam gaat mijn levenstrein, aan mijn geest voorbij. Langs vreugde akkers, rijdt hij razendsnel voor mij. Vaak reed ik in een tunnel, gehuld in mist en eenzaamheid. Dan weer door de donkere nacht, zonder maan die naar me lacht. Soms kwam hij door een weide van verlangen, begroeid met pijn, verdriet. Of onder een grijze hemel,…

Zat ik maar weer in mijn boek verscholen voor de wereld, gekluisterd in een hoek. Of liever aan een zwembad, aan de Mediterranee waar Zweedse meisjes zwemmen in de Middellandse Zee. Wat zou ik lekker lezen op het warme, mulle zand, op het ritme van die Zweedsen die flaneren op het strand. Hun Uppsalaans is kruidig, hun blikken familiair…

Ik heb de natuur tot vriend gemaakt ga ook vandaag met haar in gesprek. Haar stilte spreekt ook nu boekdelen haar werkelijkheid spreekt mij wel aan. Ik zag de dood zomaar weer doodgaan haar bestaan vermalen en verteren. Werd ook ik al verwacht na haar, men schalde een naam meer toch niet. En al zal ik ooit lijfelijk sterven als deel van…

Onze dame Onze Grand dame in de greep van vlammen die om zich heen grijpen als een dolle verzot zijn op droog hout Onze dame Onze Grand Dame lijkt niet te blussen daar de vuurzee nietsontziend om zich heen slaat Onze dame Onze Grand Dame kijkt machteloos toe evenals de Parijzenaren waarbij een gat wordt geslagen in het hart van…