629 resultaten.
Oktober
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 Late vogels vluchten
langs blauwe hemellichten
richting grijze horizon
oktober is op zijn mooist
wanneer ik je wil kussen
meer afscheidsbrief
dan ik letterlijk bedoel
voorgoed voorbij die zomerdromen
er dansen fraai gevormde schimmen
ritmisch in leegte van herinneringen
het zijn de vroegere mensen die van mij
hebben gehouden, om…
Schaamlippenschemer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Een pluimpje hasj verlaat mijn strot
terwijl Camila in de hoek naast het bed
met een komodovaraan ligt te paren
en de stank van het beest de kamer vult
Drink je wijn en denk niet aan de morgen
word je wakker naast een nest vol
padden met tieten en dijen
of staat ze haar eigen eieren te bakken
Ik kook wel vaker in mijn eigen brouwsel
verdorven…
't Minste bij haar vertrek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 30 jaar geleden stopte mijn
hart en
devalueerde mijn geheugen
3 decennia terug, ging ik
er 2 weerom in tijd
geenszins een leugen
20 jaar geleden weer alles
op rails
ontwikkelde zich, ongeneeslijk
Polycythemia Vera met
een veel teveel aan bloed
ziekte onwezenlijk
Een ziekte zonder hoop op ge-
nezing
Een ziekte met als gevolg gebrek…
Achter jouw stilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Nu jij dit leest
voel ik de adem van de zee
de duinen waarop wij
ooit ravotten
jij bent het niet voor mij
achter jouw stilte
begint de horizon met dromen
open jouw geest vol mooie beelden
voor mij ben jij het nooit geworden
achter jouw stilte lik ik mijn wonden.…
Wie ben ik geworden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 153 Wie ben ik geworden
nu de nacht over de stad valt
de maan zachtjes huilt
jij met een lach een ander kust
dezelfde liefde ooit voor mij
is voorbij gegaan in duister
onvolkomenheden
ze blijven bij me
zoals de nacht
hoort bij de dag
zal ik aan je denken
met of zonder lach.…
Schaduwstilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Wij zijn niet meer bij elkaar in die droom
er ligt een schaduwstilte in ons nieuwe domein
de echo gehoord van verborgen muziek
waar wolken in gekte voorbij zweven
is nu de kalmte van de zomernacht
zelfs het afscheid doet geen pijn
niet meer in mijn hart
nooit meer in mijn gedachten
het is voorbij
in dankbare schaduwstilte.…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 94 We lopen samen stroomopwaarts
door de voegen van de stad
mijn dagboek en ik
we gaan gescheiden
zij in een mystiek bloemenveld
ik in een keurig joggingpak
door het dagelijkse leven
wanneer ze zwaluwen ziet
tekent ze een landkaart
haar vingers in het zand
neemt ze mijn hand
een land, een dromer.…
DUIZEND METER FILM
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 97 wie zijn hier verdwenen
en hebben deze
volle tafels achtergelaten?
de bronzen meisjes in bikini
zijn ergens anders nu,
laten openingszinnen
landen op hun borsten,
komen toch altijd thuis.
(alle meisjes leiden zonnige,
kleine levens, de avondwind om elke
zachte hoek, zuchtend om hen heen)
witte troostmeisjes verschralen in rook,
verharden…
Klaprozen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 Toen ik klaprozen voor je plukte,
Poppies, zoals ze liefkozend in het engels worden genoemd.
Poppies dag na dag geplukt
In een felle, vroege zomerzon.
En ik herinner me
Hoe zowel blad na blad
Als traan na traan
Langzaam de winter aankondigden.
Afvallige gratie en
Scheidende schoonheid op de achterbank
Nog altijd trekt jouw naam, jouw geur,…
Semen dubium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 89 Het twijfelzaad
dat twijfel zaait
in 't hart en de
genen dergene
Voor wie het semen
dubionis een keus is,
zijn existentiële
conditie bepaalt,
Is het meer
dan materie
die welig tiert
maar 't hart
breken doet
waar twee
zielen wenen...…
Trekvogels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 197 TREKVOGELS
Het zou wel overgaan
melancholie om afscheid
van wat eens zo vertrouwd
dichtbij was en voelbaar
Een hoofd achter een spiegelbeeld
een hand op een schouder
een naakt lichaam ervoor
onbekend en ver weg…
Ik liet je alleen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Ik liet je alleen
En sindsdien weet ik niet
waar je gebleven bent
Nu kijk ik overal op straat om me heen
Ik dacht je te zien in
een weerspiegeling van een winkelruit
maar het was slechts een hersenschim
En je stem, lijkt het wel, hoor ik
in ieder zuchtje van de wind
Ik fluister je naam alsof je dichtbij bent
Jij bent dichtbij
Ik…
Net als Icarus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Net als Icarus
kwam ik te dichtbij
en viel
Niemand treurde
om mijn val
Dus stond ik weer op
en probeerde het opnieuw
En ik viel weer
En ik stond weer op
En ik probeerde het weer
opnieuw…
Ik ben niet hier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Ik ben niet hier
Niet eens in de buurt
van ergens daar in de wereld
waar ik wil
Waar jij bent
Ik ben ik in mezelf
Ik ben ik in ergens daar
In de wereld
In de buurt van
Ergens…
Mount Everest
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Op de top van Mount Everest gestaan
Ademloos van het uitzicht genoten
De zon ging onder in het westen
In het oosten kroop de nacht langzaam dichterbij
Er was geen ontkomen aan
Daalde af over begaande paden
met de sterren als mijn gids
Mijn pad leidde mij naar
ongekende oorden
Naar onontgonnen woeste gronden
Waar de verlatenheid in…
Apeldoorn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 252 In een fragment
van een seconde
besloot ik het,
tikte haar naam in
en zag haar aangezicht
ongewijzigd.
Drie maanden stilte;
een vacuüm
van gedachten.
Het begint lekjes te vertonen
de lucht staat in de rij,
smacht om de leegte verlossen
van opgelegde eenzaamheid.
Het ongeschreven verdrag
staat op het punt
geschonden te worden
m.a.w…
Onze boom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 199 Ik ben nog één maal
naar onze boom gegaan,
die met zijn kruin in hartvorm
waartussen de zon onderging.
De boom werd een skelet.
Vluchtende vogels
floten herinneringen.
Gekerfd stond er onze naam nog in.
Jij verdween en door die kerf
bloedde de boom dood.
De bladeren vielen zoals de minuten
en zo nam de woestijn in bezit
wat een vruchtbaar…
Toverkruid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 195 Ze paradeert over de trap
om het volk te laten weten
hoe het met haar tamme zwijnen is.
Met bulderlach en volle borsten
destilleert ze het wild uit de man, die zich
– gelokt door haar grote ogen en open blik –
in haar armen een gefuikte vis weet.
Alleen een list kan bevrijden,
uit de handen van deze tovenares –
dochter van een zonnegod…
Muur met deur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Ben ik de muur? Hard en koel?
Wil jij botsen? Doe en voel
Ik wijk niet. Ik wijs maar
De deur naast mij aan.
Muur met deur … Een uitweg …
Ver van vertier. Geroep, getier
Dit doet de deur definitief dicht…
Ogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 144 Iedere dag een nieuw Dillema
om jouw ontrouw te maskeren
het uitzicht fraai
zie hoe het genieten is
landschapswaarden, lijvige heuvels
ruige rivieren, bibberende beken
bomen die langs lanen staren
bladeren melodieën
logboeken vol groen
en in het bij je zijn klinkt
een lied van hetzelfde gezicht
ogen die naar een verte staren
is…