==================== vrouw op bankje in het park ziet de film van haar leven tegen het licht van de zoveelste lente ze weet de mooiste scènes gauw te vinden en de rest was nodig voor het verhaal show, don't tell denken is een wisseltruc, besef is woordenloos het - ik - verdampt in helder licht. Na het verhaal is de stilte onaangedaan, oneindig…

Wat moet een mens met woordeloze beelden ideeën uit het niets, fantoomgedachten elkaar verdringend, oplichtend, vergeelde uit lang vervlogen hoeken onverwachte en meer recent, stiefmoederlijk bedeelde zomaar vlak voor zijn geestesoog gebrachte opdoemend onverwoord fata morgana in zijn nog te voltooien geestoase zegt hij, als hij wil vatten…

Meet niet de dagen in uren, minuten of seconden maar in zegeningen van levensjaren. Van tijden met regen of warmte van zonneschijn. Het zijn tijden die wij gratis kregen om dankbaar voor te zijn. De tijd zijn niet de dagen die wij achter ons lieten, maar de uren, minuten of seconden die wij nog voor ons hebben.…

her en der zijn er al stukjes van deze dichter achteloos ter aarde besteld stukjes uit mijn neus, achteloos gesmeerd onder schooltafels pluisjes borsthaar, in bedden geplant van korte hormonale dansen schoen met gaten, gaten in alles zoals foto's van rotte kiezen en tanden, zijn al met pensioen en met de huidige technologie niet meer te…

man uit Quanzhou elke dag duizendmaal met vlakke hand op de rots te slaan na tien jaar verbaasd het spiegelbeeld de afdruk in het steen te zien veroveraar zonder heilsverwachting van het nutteloze het leven een witte ruimte zonder lijst…

op deze plek waar de tijd seconden meetbaar wegtikt dicht zij in haar hoofd fluistert zij de strofen haar verbeelding stroomt ononderbroken van binnenuit haar tijd is la durée in de duisternis van haar cel de echte tijd het is alles wat haar beweegt op deze plek…

Fonkelende ster haar hart vol licht en warmte bewaard, voor altijd Hoog boven rimpelloze meren en slapende velden zweef jij als een verre gedachte, een herinnering van vuur. Je danst aan de rand van het niets, als een droom die verdwaalt, een vonk in de eindeloze nacht die nooit zal doven. Wie stak ooit jouw ongekende vlam aan in de kille…

Ik was haast niets toen ik begon slechts geliefd door wie mij baarde nu stroom ik mee onder de zon en spoel aan als minst aanvaarde niemand is die het weet of ziet men kent alleen het grote geld immers voor velen tel ik niet nergens nog is mijn zijn vermeld niemand die mijn zijn verklaarde niet legitiem onder de zon niet eens een reden…

De weg naar Eden. Na de bocht het Paradijs. Eenzaam is de tocht.…

ik waardeer de ledige cirkels gebouwd op wrokkige grond waar polderkoppen zingen in ‘t dagelijks lommeren dat is de ‘status vitae’ en steeds vitaler de weerklanken Freudiaans ‘as fuck’ moordend en plunderend zonder pijn in ‘t hart ‘my name is nobody’ als ‘t wilde dier dat heur haar verloor onbekend met platonisch geluk maar bezeten door…

----------------------------- ----------------------------- dichters wijzen, wijzen je op kleine dingen, dingen waar nog geen goede woorden voor zijn. iets subtiels, iets waar je niet verder over nadacht, iets wat je in het voorbijgaan hebt gezien, maar dacht dat het onbelangrijk was dichters hebben een oog voor dat. dichters gebruiken…

------------------------- Ha! daar is die vrouw die me komt halen de enige die luistert, wanneer ik schreeuw en huil en dan opeens haar borsten schept uit de warmte van het eerste dier, (gretigheid) en een nest maakt van twee moederarmen en alles wordt stil en is goed en warm en vol, en schoon en boeren en lopen en vallen en fietsen en…

In de wijdheid van den dag, uit zuiver goud gegoten, ligt vol met donkren drank gelopen die overlopend ’t hart bedropen en ’t goede licht geblust heeft, ongenoten. Ik waad door slaap, de diepe watervloeden waarmede Noah overweldigd werd, gelijk; de oogleden zwaar, de ledematen haast ademloos, en neergelaten; door de ingewanden zonder dam noch…

Los van de oever draagt de rivier mij verder dan mijn verlangen Ik volg het landschap als aderen op een oude hand, waar water, zingt over stenen zonder naam. Mijn voeten zijn moe, mijn hart blijft vragen waar het stroomt, en wie ik word als ik loslaat. Lucht hangt laag en blauw, als een zachte belofte die nog niet is verbroken, vogels…

Haar maagdom: een eschatologie van vlees, Mijn credo, een arcanum in vulkanisch glas— Subliminaal krimpt de horizon, een wesp van ijzer, Terwijl de tijd haar memento mori etst in as. Zij draagt de mantel van een palimpsest, Ik, kroniekschrijver van vervlogen chtonisch vuur. De maan, een vanitas in kwikzilver gegoten, Lacht met…

Ribbenkamer van mijn ziel, kathedralen van verlangen, lichtstorm door schaduw, glas-in-lood, zee der vergetelheid, die buigt, die breekt, die heelt. Zielsrebel, geen eind, maar zaad in 't aard, groeiend, groeiend als een woud in droom.…

Ze ligt in het gras, sluit haar ogen ziet de wereld lacht om haar schoonheden voelt de prikkelingen van lentesfeer. Ze ligt in het gras houdt van moeder aarde opent haar ogen ziet kleuren flirt met bloesems Lentegeuren Het onbekende krijgt betekenis ver van geplaveide steden. D' Aarde waar ze op ligt niet te temmen in het nu…

Perfectie is voor wie z'n feed bijhoudt, Of legen, ach, wie heeft daarvoor de tijd? Dat scrollen maakt de wereld leeg en koud, Een eindeloos gevecht, een dagelijkse strijd. Geef mij maar liever dit gejaagde nu, Een gevelwand die spiegelt in 't gezicht, De flarden lucht erboven: déjà vu, Gevangen in dat vlak van glas en licht. De stad vibreert…

Ik zit onder de bodhi boom bladeren van een grote tak vormen tegen de zon een dak verlichting vormt zich als een droom harder gaat de wereld kolken woede woelt tot hoge wolken hongerend naar van alles meer de waarheid wentelt warrig neer met zovelen vals verlangen waarmee mensen zich behangen ik vind mij in oneindigheid voor mij…

Soms is er toch nog droefheid in mijn hart al bloeien tere bloesems hier dichtbij; Waarom die ruzie tussen mensen die soms dromen van geluk en van nabij. Er is de oorlog waar zovelen vallen en niemand die er maar wat kan aan doen; of menen we te vlug dat weinig helpt en zwijgen we uit goed fatsoen? De uren en de dagen ijlen voort en voor…