Haar leeftijd, start van haar winterreis nadat herfstdagen voorbij vlogen een zucht in de tijd. Haar lentewereld een te kort seizoen raakte verloren in zomerleven. Tijden in elkaar vloeiend meanderden tot het NU. Gebundeld verleden verpakt in dat hoopje heden. Tijd flirt met het leven.…

. het wit heeft niet alles aangeraakt ik bedoel dat het groen en grijs niet overal deze nacht is bezocht door de maagd maar was zuinig van sneeuw, neen zij toonde geen duidelijk helder vooruitzicht, bovenal ..... . we hebben er niet om gevraagd, (wellicht een enkeling) Ik ben eerder gewaarschuwd voor mogelijk glad gedrag door bewegende praters…

Bloemen wiegen zacht in stilte van seizoenen nieuw leven ontwaakt Onder de lage herfstige hemel met haar trage adem staan chrysanten in gouden pracht, onaangeroerd door tijd. Hun frêle bloemblaadjes vangen het licht zoals eeuwen tevoren stil getuigen van een wereld die voortdurend verandert. In keizerlijke tuinen, omringd door schaduw en…

leid je fiets de modder in houd het stuur losjes vast of laat het met één hand los vertrouw op je lijf niet te veel denken geen afleiding nu bij hobbels en bochten die komen gaan verdwijnt de modder vanzelf het is niets meer of minder dan weerstand die niet de beer of de hond maar jij op een eenwieler of circusfiets aanvaarden…

alles wat je hebt beloofd ligt opgestapeld in mijn hoofd mijn god, wat is het daar een bende ik ben een goudvis in een kom die steeds hetzelfde rondje zwom en dacht dat ie de wereld kende…

een leven lang hangen aan één enkele boom en bij zon en wind en regen of in avondlijke stilte onbedaarlijk van andere bomen dromen tot de herfststormen komen…

Waar zijn de dromen uit mijn jeugd gebleven de dromen over vriendschap, vrede en rust de dromen waar zonder geen mens kan leven dromen van vreugde voor ieder mens een lust. Waarom weigeren mensen vriendschap en vreugd maar kiezen ze steeds voor bezit en afgunst en steeds zien zij in oorlog en twist weer deugd normale zorg en zijn voor elkaar…

de waker de eerste in de rij keert het bezinksel van de ziel de slaper zorgt zo nodig dat droesem niet achterblijft de dromer neemt de tijd koestert het zijn in een kruik hij keert zijn ziel niet…

November denkmaand, de maand van het denken eindigt met antieke vrouwen, hun stemmen lopen uiteen. Zorg goed voor je ziel zeggen wijze Theano en ook Hypatía Maar hoe te beginnen als jouw dna op een paard wedt dat op het verkeerde been staat een spoor trekt van leugens dik hout en misleiding valsheid in geschrifte bedrog en verleiding…

De buitenkant is uiterlijk schoon trots en vertier publiek vertoon het verblindt in al z'n pracht representatie van de macht in de opkomst van culturen oude hemelrijken tot the fall, de decadentie van beschaving ondergang des avondlands Maar de mens, wat kan die zelf kent hij zichzelve gnôti seauton met zijn cogito…

Ik ga even met u delen: Bomen met de kleuren van de zon op mijn gezicht Een jonge appeltaart Met slagroom zoet Jouw warme handen die ik nodig heb Een vogel, vogels, zachtjes En alles is ver weg Dit alles bij elkaar Die letters En die woorden En die zinnen In regels, notabene Het is eigenlijk niet veel meer dan een geboorte…

Hou op met dat alibabagebeuren blijf voor die prachtige boeken niet thuis kom naar je lokale boekhandelaar of het kantoorartikelparadijs nu het nog kan, voor die nu al te hoge maar straks helemaal onbetaalbare prijs Een klein minuscuul wijsheidsfilosofietje speciaal voor pinkeltje en wolkewietje ze verzuipt in zes woorden dat…

niets gaat voorbij alles blijft geweest…

Iedere morgen opnieuw bewonder ik de wijde horizon de smaragd groene velden. Iedere dag adem ik weer de frisse ochtend geuren van weide en bloemen. Iedere ochtendstond geniet ik van de witte schapen grazend in het Pruisisch blauw. Iedere nieuwe dag rijst voor of achter de wolken de nieuwe warmte bron. En iedere dag opnieuw geniet…

er is geen god of misschien zit ie boven op zolder terwijl hier de vloer nat & natter wordt. er is geen hemel tenminste, jullie met kanker, zijn daar niet heen gegaan en zitten niet rond een vuur samen noten te kraken. Soms is 't niet te fixen... Moet je een diepgeliefde iedere dag missen om toch maar een ander trouw te zijn Of word…

Ik liet mijn leven achteloos door de vingers glijden, tot het een fait accompli werd. er was een berg van lijden in mijn jeugd ik voelde me zo oud toen ik jong was. de wilde ganzen schrijven een woordloze boodschap aan de late hemel: dat voor ieder en alles, de dood de grote vergever is.…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een geboren Tao-stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn In erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn denkraam…

Wat raakt ons, trekt ons, drijft ons voort en leidt ooit tot doorwaakte nachten? Wat kan er dan het zoeken soms verzachten en maakt opnieuw het kind in ons weer wakker? Hoe kan zachtmoedigheid ons diepste zelf bereiken en doet toch verder gaan in hoop en zonder vrees? De praatjes dwalen in de kalme straten maar sterven uit en gaat alles gaat…

midden in het duister zoek je een uitweg het licht vinden… zo gemakkelijk is het niet je zwemt naar het daglicht weg van het donker het hoofd botst hardhandig tegen het ijsplafond tegen beter weten in weg van het licht terug naar de donkerte daar waar je het minst naar toe wilt en dan midden in de duisternis de plaats waar…

int donker, met bewegende ogen is er sprake van een ridderlijke strijd ieder vecht nobel en vaardig ieder wordt in zijn Zijn meegezogen het is een strijd in warrige tijden ieders doel is het horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat…