Niet te kunnen erkennen dat je een banale banaan bent geweest. Eén bonk lomp gedrag antwoord moet zijn op een onschuldige vraag. Werkelijk niets begrepen heeft wat 'reviewen' inhoudt. Ja: Jouw tirannieke vlag! Wat men periodiek beweert - jouw houding een bot mes is - wordt vloekend in de pan gehakt. Laat je poëtisch nakijken, man.…

Bijvoorbeeld dat van Zuiderzeepad En je in Blokzijl, in ‘t Mauritshuis met koffie en met soep begint Dan door niemandsland in Nederland verzeilt w’ omlopen moesten vanwege Natura 2000 tussen riet en zon en schachten, grachten, waar bootjes, fiets hun vrachten brachten Dan Kalenberg waar tweede soep Verderop het pad tussen struikgewas…

Ik ben het ongeboren woord al wel geregen letterkoord dat aan de linguaeinder gloort. Wie geeft mij straks de kans in ieder geval in het Nederlands om die verdomde Van Dale te halen voordat men mij bij vergetelheid smoort en nooit iemand ooit van mij hoort?…

Wat men breuk noemt is soms slechts een opening die te lang is genegeerd. Niet alles wat barst wil terug naar vroeger. Sommige lijnen ontstaan om licht te geleiden. Aan tafel ligt ervaring opengevouwen: code naast compassie, structuur met adem. Een mens die systemen leest en daarin mensen blijft zien. Wat uiteen viel werd geen…

Elk afscheid doet weer pijn, ook als we echt geloven dat je zus nu vrede heeft gevonden bij de Heer van alle leven; nooit zal je haar nog zien zoals je vroeger haar kon groeten. Er is nu tijd voor nieuw ontmoeten. De dood is overgang naar ander leven: een oeverloos bestaan in vrede en in vreugd. Mocht dit besef je troosten, ook ondanks…

We zoeken elkaar binnen elkaars grenzen die ons insnoeren al willen we dat niet Maar in vrijheid zouden we elkaar verliezen, dus gaan we zwijgend verder, opgejaagd door het afbrokkelende land achter ons, hopend nog vooruit te kunnen waar geen pad meer is Men kijkt ons verwonderd na en ziet ons de takken wegslaan Inmiddels is er geen…

Ze praten, glanzend van zekerheid. Beloftes als plastic bloemen, altijd mooi, nooit echt. “Alles komt goed,” alsof woorden ooit konden repareren wat al gebroken is. Ik grijns, koud, vanbinnen stil. Vertrouwen is een dobbelsteen in handen van iemand die niet kan gooien. Ze beloven hemel en aarde, maar hun handen zijn leeg. Iedere glimlach…

de vele verbroken beloften ver voorbij de zeven sloten doorgestoken en achteloos verstrooid als bedoelingen als maaiende bewegingen boven gladgestreken gras als het weggeblazen blad in de hoop aan de randen belandt door omwenteling na de wisseling van tijden geleidelijk aan als compost glorieus en verlost vergaan onder anderen en de…

Jouw erotische versregels doen mij romantisch huiveren vol sensueel verlangen en lustgevoelens klaar als de wakkerende wind alsof ik al een tijdje intiem woon in de mystiek van jouw erotische gedicht er vrolijk door de passionele zinnen wandel af en toe blijf wachten bij een vergeetachtige komma zonder twijfel, alleen om diep te rusten…

Duizend-en-een Decoratieve Denneboom Dwergen en Driehoornige Deunen Drenzende Deernen Dwalend Door De Decembermaand Dralen als Djinns, Duivelse Decreten in Dickens Dracht Debiterend, Door Deventer Dreven terwijl Derwischen Der Delfische Delegatie Doordachte Dwaalwegen Delibereren Die Demente…

In Breda s gezellig Heuvelkwartier heeft het grote Buurthuis fraaie zalen, waar de wanden hun blik laten dwalen over samenzijn en kunstwerken alhier. Bij vredig samenspel en schappelijk vertier klinkt mengeling van welluidende talen. Omlijste beelden, schilderijen stralen verleden uit als welwillende vlier. Verfbeugel en kwast wachten…

We dreven beiden welgemoed op liefde van haar weke baren krom van al die jaren monter paren ons beider einde tegemoet want het leven is maar even even maar. En het was goed.…

We dachten eerst: kennis woont in rapporten, in grafieken met nette assen en besluiten met voetnoten. Maar toen schoof iemand aan met modder aan de schoenen en een verhaal dat geen samenvatting kende. Een ouder, die zei: het gaat over míjn kind, en ineens werd de tafel groter en stiller tegelijk. Een jongere, die niet vroeg om oplossingen…

Bijtend in een stuk peperkoek alsof het iets kan redden, alsof suiker en kruid het verleden kunnen herschrijven. Het plakt aan mijn vingers zoals dingen blijven hangen die allang voorbij zouden moeten zijn. Ik zie mezelf zitten, figurant in een ochtend die nergens heen gaat— met brood dat te zoet is voor mijn leeftijd en te droog voor…

Hoe klein kan het leven nog interessant zijn? Hoe klein kan mijn wereld nog groot genoeg zijn? Hoe klein kan ik de pijn krijgen en helder blijven in conditie blijven een mens blijven met het weinige dat er wonderlijk genoeg nog functioneert in mijn lijf in mijn hoofd in de sociale zorg Valt er iets op te leuken aan de dagen aan…

We leven in een zeer bizarre tijd Een tijd waarin de kunst van boeken drukken Langzaam vervangen wordt als dat gaat lukken Door de technologie en - wereldwijd Naar kunst en namaak is al jaren vraag Nepplanten, bloemen, kaarsen, dennenbomen Toch blijft het zaak om tegemoet te komen Aan zorg, klimaat, natuur en ozonlaag Religie, kerstzang,…

hoe te schrijven met de inkt van genade als een dieper donker dan zwart het licht van ieder leven wist? hoe als in verlaten olijfgaarden op gebarsten aarde Gazaanse tranen stromen in een verwoest maanlandschap? hoe dan te schrijven als diepe wonden worden geslagen de leegte leger wordt in een oceaan van wachten? hoe te schrijven…

Op straat Ten tijde van de koude maand Zit een kind zonder ouder Sneeuwpoppen te maken van water Hij draagt een onbedoelde naveltrui En likt een lolly van tabak Hij zingt een lied Met klanken verworpen door tijd Hij weent als hij valt En kust en plakt de wond Hij lacht en jubelt: Een bespeelde onbezorgdheid Alles Ten tijde van de koudste…

Nee Nee Nee we Noemen geen Namen Nee Nee Namen Noemen we Niet - da's 'N citaat, ik weet het maar geen plagiaat meer - immers jij weet het Niettemin, ik weet dat ik Niets weet, maar lezen N zoeken, dat weet ik ook, da's veel te moeilijk N veel te vervelend, want dan moet ik Naar Google toe - ik ben Net thuis, N veel…

De irritatie Mijn vrouw natuurlijk. Nu weer DSL, laatste editie, verloren gelegd. Te veel leesvoer slingert rond. Schermlezen kan ook, wordt dan gezegd. Ben ik zo niet voor. Hou van de zinnen in mijn hand, de woorden op mijn vingertoppen. Fingerspitzengefühl, weet je wel. Het inzicht Sijpelt geregeld door. 't Doet er niet toe, DSL…