919 resultaten.
Kleindochter op pad
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
547 Ze is wel onderweg maar ziet
niet ‘t einde van haar baan,
want te klein voor het verschiet
wil ze alleen maar verder gaan.
De grote doelen wachten haar
als de weg al beter zichtbaar ligt.
Hopelijk valt het haar niet zwaar,
de worsteling met wens en plicht.
Zo lang de horizon onzichtbaar is,
telt nu alleen het stap voor stap,
vooruit…
Ik hou van haar
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
558 ze wil graag geld
voor haar verjaardag
de tijd van little pony
is al lang voorbij
knuffels vindt ze fijn
vooral van jongens
school is verplichte bezigheid
dat is voor door de week
met gelakte teennagels
loopt ze haar Lente in…
Kleinzoon van vier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
635 ‘Ik moet dringend’,
zegt mijn kleinzoon van vier.
Maar hij drentelt nog,
dus por ik hem aan.
‘Vlug naar het toilet,
anders doe je in je broek.’
Hij keert zich om,
zijn gezichtje vol verontwaardiging.
‘Da’s echt dom van jou’,
klinkt het gedecideerd.
Ik beken direct schuld,
hij is een grote jongen,
Zoiets overkomt hem niet.
Dan rent ie…
In Liefde gegrondvest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
559 Een schaal vol genegenheid
Een kom vol liefde
Een theekist vol geduld
Een karaf vol verdraagzaamheid
Vormen gezamenlijk het cement
Waarin jij gegrondvest bent
Opgedragen aan Albert
Van je vader
t.g.v. je 25e verjaardag op 24-04-2012…
Klant des doods
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
501 Grossierend
In Groupons
Gretig gebruikend
Elke mogelijkheid
Tot voordelig dineren
Ben ik voor deelnemende
Restaurants de klant des doods
Want de Groupon-zaken
Die ik bezocht,
Geloof het of niet,
Gingen allemaal failliet
In liefde opgedragen aan Albert…
Vico.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
586 ‘s Zaterdagsavonds, zo tegen half 1,
ging steevast de voordeurbel.
Ik opende de deur, en daar stond ze dan:
mijn buurvrouw, als een Medusa.
Haar wijd opengesperde ogen,
haar lange grijze haren los uit de knot van overdag,
langs mij heen kijkend alsof ik er niet was,
priemend de lange gang in kijkend,
riep ze dan dat er nog hogere machten…
Kind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
566 Het kind dat ik was
stapte door bossen en gras
rook de geuren
zag de kleuren
droeg zijn kindervreugden
en -tranen
van gehucht tot gehucht.…
Het sneeuwbaleffect
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
643 De sneeuw plakt goed in onze straat, dus Fritsje Dietz
gooit 'n sneeuwbal naar z'n vader, die op de fiets
- met een voor z'n zoontje leuk gebaar, zo te zien -
even slingert en wat naar links zwenkt bovendien,
waardoor een vader juist passerende Ford Datsun
verplicht wordt tot nog wat mallere fratsen,
vlak voor de vrachttruck van Grindhandel Oomen…
Liedje
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
539 Over de bergen, waar ben ik vergeten,
Woonde het kind dat geen pap wilde eten.
Wie was haar moeder? Een wolvin.
Ging zij uit jagen? Alle dagen.
Ving zij het korhoen? Vele malen.
Wie vertellen dat? Oude verhalen.
Wie waren haar makkers? Regenvlagen.
Had zij een huisdier? Ja, een spin.
Hing zij zijn spinnenweb vol met robijnen?
Dat deed de…
Dwalend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
519 over de vlakte van vergetelheid
almaar draaiend in 't rond
ben ik opzoek naar jou; mijn zoon
wil je vinden hier terstond
zoek ik je in de bomen
en zoek je in het gras
maar hoe zeer ik ook hoopte
dat jij hier aanwezig was
droogt de wind al mijn tranen
sla ik mijn armen om mij heen
zal ik je ooit hervinden
erger gevoel dan leegte is er…
Een hele bijzondere dame
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
774 Gillian is een hele bijzondere dame want
zij woont namelijk in Prinsessenland
daar eten ze geen spruitjes of gewone pap
maar drinken ze iedere dag prinsessensap
zijn papa en mama Koning en Koningin
hebben prinsessen het hier altijd naar de zin
dat is waar de zon voor altijd schijnt
en de regen wolkenloos verdwijnt
de plek waar wij je altijd…
Ajax of Abro
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
809 een kind kan de afwas doen zei moeder altijd
ze had er tenslotte negen
waarvan zeven Assepoesters die het niet waagden
de spiegel te breken
moeder hanteerde de harde leer
geen kans voor meisjeslijven om verschoond
te blijven van oorvijgen of wilgentenen
zij waren slechts werkbijen in de raat van elf
de twee godenzonen, hen ontbrak niets…
zoon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
718 Een jonge vis in de zee der tijd
Wordt door zijn moeder voorbereid
Kan nog alles aan haar kwijt
Een jonge vis, een zee van tijd
Zwem maar, visje, ongebonden
De angst voor pijn is te doorgronden
Niemand zwemt altijd ongeschonden
De zee van tijd heelt vele wonden
Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren,
Ik zie hem naar zijn mama staren...
Blijf…
Kinderzeer
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
715 het kind kijkt beteuterd
naar zijn wapperende handjes
zwaaien, had oma gezegd
pappa en mamma
verdienen een vakantie…
Lief klein mannetje
netgedicht
2.1 met 7 stemmen
805 nu jouw bed voor de
derde nacht niet beslapen is
wordt de pijn almaar dieper
daar ik jou ontzettend mis
mijn lief kleine mannetje
zeg me waar ik je vinden kan
schreeuwt mijn hart het uit
lieve jongen waar ben je dan
sinds het onvindbaar zijn van jou
heb ik de dag verruild met nacht
draai ik alleen nog maar in cirkels
is het op jouw…
Dochter
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
846 De zachte vingers van de nacht
strelen langs je blonde haren,
die nog de zoete geur bewaren
van wat de zomerdag je bracht.
Jouw adem gaat onhoorbaar zacht
als nauwelijks aangestreken snaren.
Kostbaar de beelden die ik wil sparen
van mijn kind dat woelend even lacht.
De dromen die haar begeleiden
in haar zo ademstille bastion
zorgen voor…
Flitsend medicijn (triolet)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
644 Hij juichte door de gangen:
"Mijn schoenen geven licht!"
Plezier kleurde zijn wangen,
hij juichte door de gangen
bij zijn oma in Bourtange,
verlichtte knipperend haar jicht.
Hij juichte door de gangen:
"Mijn schoenen geven licht!"…
Jong Oud
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
674 Hij is zijn wilde haren kwijt
en loopt weer in de pas.
Hij ziet er netjes uit nu,
en niet meer in die spijkerbroek
maar keurig: jasje, das.
Hij leek wel zelfverzekerd,
vol met grappen, origineel
En nu dan jaren later
herken ik niet meer veel
Was hij niet steeds meer meegegaan
met club en klasgenoten,
en tactisch, zich langzaam aangepast…
mijn januarikind
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
665 je huppelde in goudgalon
naar sterren in mijn hart, ze glansden
en ze straalden waar ik stralen mag
toen won je mijn toverwoorden
en ik schreef ze op mijn ziel
altijd daar, waar ook mijn missen viel
verdrink ik dan in zuiver blauw
die ogen van jou
dragen de kwinkslag van een lang
verleden…
Uniek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
847 Vroeger was je als kind gewoon wat druk
Niet zo slim of ontzettend verlegen
Je kon met gemak vrijuit bewegen
Zijn al die labels het nieuwe geluk?
Volgens mij is er niets mis met de jeugd
Ze laten zien dat het systeem niet deugt
ADHD, ADD, PDD-NOS, Autisme, Dyslexie,
Dyscalculie, Dyspraxie, Hoogbegaafd,
Asperger, ODD-CD...
Het aantal…