in aboulie verstrikt verstikt de burggraaf zijn distaal gericht zinneleven in een neuralgisch lijden een paraklaas verzet zijn geest een tantefeer bezet voorgoed zijn continuere strijden de man raakt bevend van de baan hij wordt een arme koksiaan met hang naar raskolniken in zijn jaszak huist een hongerige chinchilla in zijn hand een glaasje…

o droom, zelfs jij sprak mij ervan onstuimig in nacht en ontij woelde ik de droom, jij brenger van beelden van heden en verleden want was er geen pad in het duister tussen bomen in stilte slechts mijn angstig gefluister en twijfelende gang dwaalde er geen waanzin tussen het lover op zoek naar mijn adem in een krankzinnige dwang o droom…

omgord met haat de passen blind alleen de geur van aas geeft richting aan hun voeten ze zijn ontwaakt omdat de waarheid spreekt ze zoeken nu gerechtigheid slachtoffers ten spijt ze wringen zich in bochten sluipen uit hun krochten schuld brandt weten want sporen zijn nog niet vergeten armen wijzen ogen hechten aan het doel vertrokken…

"Durf je de sprong te wagen?" vroeg hij mij. Ik stond naast hem aan de rand en was bang Dat hij mij dwingen zou. Dat is voorbij, Lang geleden, ik weet niet meer hoe lang. Buiten adem zie ik de morgen Aanbreken, ver verwijderd van Waar straks zijn lichaam wordt geborgen.…

Is crimineel gedrag in wrange kern Nu aangeboren of toch aangeleerd? Stelen staaldieven als lustige raven Omdat men verboden buit begeert? Mij is, in onschuldige jonge jaren, Met klem door moederlief geleerd Alleen het ijzer ‘heet’ te smeden Hetgeen vast vaker is beweerd. --------------------------------------------------------- Geschreven…

de architectuur van je beenderstructuur was me helder, spiegelend in glas als menig zicht op zee vanop gelijk welk middeleeuws balkon. vroeger had men kastelen met. kanonnen tussen de kantelen bestookten. de vijand kwam geregeld thuis gestoken in een nieuw pak van kokende pek, paarden waren geen speelgoed ik trof twee russische matrozen…

De kroon schittert niet naar haar gemeende zet. Bij de eerste fout, produkt van jeugdige dromen, gevat binnen het verraad van de antieke tijd, spreken tedere leugens of traag goud beleid als een monsterende blik een emmer leeg doet stromen; maar bij de ramende tijd de gedachte: hoe ontloop ik de dood in schone staat het pure fortuin gaat…

ik zag de furie in je ogen uiterlijk nog onbewogen maar voor de aanval klaar je vlamde in een wederwoord excuses had je al genoeg gehoord en eiste bloed je nonchalant gebaar maakte hem klaar voor de genadeslag hij dacht nog met een lach de executie uit te stellen je duimschroefde zijn laatste tellen hij is toch voor de bijl gegaan…

De rechter speelt met de hamer in zijn klamme vuist Een para staat blauw gehelmd terecht De brandende vlag van het vaderland Waarmee hij honend langs de frontlijn liep Is nu een aswolk, wervelend verstoven Nu staat hij daar te stamelen In de vuurlijn van versteende blikken Bedelend om wat boter Voor zijn milde galg In een waas van verzachtende…

Het accoord van de moord in staccato is uitgevoerd met een stiletto het kwam zo van pas was heel snel passe met het lijk werd geleurd zijn naam onbekend een kaart aan een teen zo ging hij ter kist hij wordt niet gemist.…

Tot ik sterf mijn liefste, tot ik was mijn schat zal ‘k mijn gevoel voor jou `t papier verkleven ied`re keer denk ik dan een moment heel even dat `k het beste van ons voortaan heb gehad Maar dan leef ik op, begin een nieuwe zin waarin je zijn zich net iets beter laat klinken ook al is`t een wankel woorden hinken een aarzelend bewegen…

Stuiterend baal ik vanuit onheil geboren geef de moed op verkramping blijft uit duizelingwekkend gulzig plant het zich voort in vrijgevigheid voortgestuwd ten prooi aan de tijd bevooroordeeld vernederd nagalm is te horen kom terug uit je spelonk schud de schuld van je af.…

Ik heb een verrassing voor je ik weet eindelijk wie je bent je woonadres is me bekend Wees gerust, ik ga je niet vermoeien geen lezing, wat is aangedaan of hoe het dat meisje is vergaan waarmee je dacht te mogen stoeien Ik heb een verrassing voor je je krijgt terug wat je ooit gaf ook al ontliep je toen je straf Welnee, je zult van…

de maanden daagden en de jaren weken het huisje aan de haven is niet meer geheim adres van menig Haagse heer de muren kunnen nu niet langer spreken de schimmen zijn gevlucht naar verre streken al wezen kwade vingers keer op keer en lispelden de tongen van weleer het spitten is een loze daad gebleken het is weer rustig in de oude buurt en…

De stilte valt zodra de peer loslaat Zachtjes knapt de navelstreng Geluid gezogen in vacuum Dompelend in water, de broosheid van het bordes Waarover in stilte rollende peren pantoffels - Glijdend door de tussenhemel - Losgerukte stoeptegels uit vernedering - Ellendige cadaverbeelden uit marmer Geen haar op mijn hoofd en een kale hoofd uit haar…

Je brengt het als het jouwe Terwijl het dat niet is De kunst om iets te kunnen Zie jij niet als gemis Je hebt nooit slecht verzonnen Alleen maar goed gejat Daardoor heel vaak gewonnen Maar word je dit nooit zat? Met andermans veren pronken Moet toch ooit eens misgaan Dan ben je diep gezonken Ziet niemand jou nog staan Het heeft toch veel…

Kreten in de kelder een wit paard verschijnt zie nu ineens helder als het donker verdwijnt Geritsel in het wilgenbos uilen huilen overal glinstering in de ogen van de vos dauw breekt de lichtinval Gejoel van massa-mensen visoenen uit oude boeken dat ze dit verwensen - de menselijkheid vervloeken Stilte in de kelder vocht druipt van…

Donker is de zachte regen, vallend op 'n bleek gezicht, verandering brengt dauw, met 't vroege ochtendlicht Sta op,j e wordt vast ziek, liggend op de natte grond, maar jij blijkt eigenwijs, met strakke lippen om je mond Je hebt vast iets stouts gedaan, net als zoveel kinderen, verberg je bang in deze struik opdat ze je niet vinden Waarom vrees…

Mag je liegen uit gewoonte Of om bestwil of uit angst Van onwaarheid, liegen, jokken, Wordt je neus beslist het langst Voor de grap iets gaan vertellen Wat niet waar is of verkeerd Is een tijdbom gaan bestellen Die zich ooit tegen jou keert Als je de waarheid gaat beroven Gaat met jou pas echt goed mis Omdat je zelf bent gaan geloven Dat…

Ik ben een lammetje lente komt en lacht, dolle pret darteldartel ondeugende spelletjes en wol als bed geen vet geen grammetje rijp voor de slacht, als enig smet spartelspartel…