de vrouw gehuld in scharlaken haar lichaam bekleed met puur goud dronken van 't bloed van de kinderen en de Man die harten van mensen zou raken zijn lichaam geslagen aan hout om haar de eeuwigheid te verhinderen dronken beiden uit dezelfde beker…

Een in Kampen hevig uitslaande brand beroerde nogal de gemoederen want, je kan wel met z'n allen bidden tot de Heer Maar daarmee krijgen ze hun kinderen niet weer. Nee, die schaapjes zijn ze voorgoed kwijt. Dát is de keiharde werkelijkheid.…

Ik schrjf een gedicht en ik weet Zonsverduistering omgekeerd Echte stilte echte woorden Oost in West verweerd. Een diepe wens tot gronden. Heer, ik heb U teder. Als ik begrijp dat er geen bodem is, Schenk Uw genade neder. Wel een hel en hemel Ontvangen een geheel Dat is slechts een keuze Eer ik uw Zonen, ieder enkel deel…

Links rechts gebonden in gebed Door zonde soms zo tragisch Ik hoop op iets magisch Bevrijding van de smet. Hollands gedoog, ik begraaf in Ontwikkelde waarheid Op wetenschaps klaarheid Heerlijke stenen verslaving Poëzie is wat ik wil Wie geeft ontvangt Energie ontspant En ik ben stil. Zowaar, ik laat mij niks kisten Weg met de verjaardagschristen…

Mijn kracht heeft mij verlaten, rottende vruchten aan mijn voeten wat bleef hangen, blijven onrijp, groene ranken vergelen, dof gelaten wacht ik op een laatste windstoot, die als dolk mij in haard en hart zal raken, vergrijp van dierbaar, maar ontbloot geloof, beperkt zich tot bot gezaagde planken.…

Alsof hij een oude vriend ging bezoeken stond hij op - midden in de nacht hees zich in pak en sloot de deur Hij die steeds zijn oude handen vouwde bad voor het geringste eten en reciteerde ellenlange verzen uit zijn hardgekafte bijbel met dungelijnde paarse lippen waarachter het woord van zijn Heer diep verborgen lag als Dode Zee-rollen…

Stil, Israël vertelt een verhaal aan de oever van Babels stromen ze huilt en denkt, hoe zijn we allemaal hier in ballingschap gekomen is god nog bij ons deze dagen nu alles weer woest en ledig is uitlandig zijn we vol met vragen een godvergeten duisternis luister haar krachtig credo klinkt over de maker van al wat leeft dit scheppingslied…

Chicades zingen monotoon, een eeuwig theater, en een jonge Griek plakt posters voor de Perzen, de Perzen, tragedie, geschreven door Aischylos, eeuwen en eeuwen, zoveel eeuwen geleden, een spektakelstuk vol bloed, wraak, en mensen, emotie, passie, verlangen, onbegrip. we wandelen langs steile riffen en luisteren naar de chicades, die monotoon…

een eenzijdig lijntje ik kreeg stroomstoten van boven, en daar stond niks tegenover.-…

God mijn leven is als lucht het blaast snel voorbij zucht…

Een godsbeeld hebben is fijn altijd goed is het weten dat er nog zoveel andere zijn laat jouw beeld niet overdonderen maar vul elkaar steeds aan elk beeld mag verwonderen en in liefde naast elkaar bestaan…

boedha oosterse god bron van inspiratie rust, stilte en meditatie inzicht…

Waar de goden nimmer stierven in verhalen van de schrijnen van Dilmoen - een zon die onderging in wijndonkere zee zo zijn we zelf ons niet meer misschien een ander mens geworden in camee een zucht herinnering een hoorn die verging Ik droomde weg in overvloed zou er een witte kroon nog vangen ooit geweest van de Verborgene die in godskastelen…

recht vaart zijn schip landtongen vermijdend waar wijsheid niet voor anker ligt zegenrijk is hij die de zee der verlokking trotseert voorbij wacht hem de bloem van ‘t schone leven zie, hoe senang en zuiver de lelie open bloeit een minnezang zwelt aan hemelwind draagt verder dan…

vijfduizend te eten geven onvoorstelbaar zonder de bril van het wonder staan we voor een debakel beleven we niet het bedoelde teken klappen we slechts voor een mirakel gaan we ook voorbij aan wat ons leven werkelijk draagt maar in dit wonder is het haalbaar te vragen aan wie niets heeft ook weinig vraagt hier is een jongen met…

Toen het licht van de zon de regen bescheen zag ik Uw kleurrijke boog om mij heen. Door Uw belofte wist ik Uw blik gericht op die boog en daaronder was ik in een bijzonder ogenblik zichtbaar met U verbonden. bij Genesis 9 : 16 “Als de boog in de wolken is dan zal Ik hem zien, zodat Ik mijn eeuwig verbond gedenk”……

In lichte mate van dronkenschap beschreven hoe je was, in het weekend alcohol, maar daarbuiten niets Je moest worden wie je was, goddelijk in potentie en daarbuiten eigenlijk niks het zelf terugbrengen tot een gezamenlijk zijn van waar we elk individu konden verklaren na het werpen van de eerste steen over de Rubicon vervolgens runderen…

Het bed van sacrale dromen opgebroken tot knietafel van boetvaardigheid in scherven van licht druipend op de wanden van zijn cel doopt hij zichzelf als onbestaande drie tekens als zwarte schaduwen afgetekende tralies op een zware deur het geheimschrift kiert er tot in de gangen het gaat er onuitgesproken over de tongen er waart een duister…

Boeddha versus God Muziek als pleisterplaats, dat merk ik wanneer het treinstel me bedondert en dode vogels langs het spoor de klavers voeden met het bruin van massa en bederf nog juichen de reizigers ze proberen de bielzen te tellen van de evenwijdige spoor van wie ze denken dat die hen komt vergezellen zal het eind – het baken –…

Wie bewust geen vrede zag, liet oorlog blijven dat de droom vol brandnetels zat ben ik vergeten, niet hoe ik mocht rusten in een bad, al leek het meer op bloed, maar er dreven nergens lijken. Ik likte de laarzen van de eenvoud, waar het hart verdronken bleef binnen de afgesloten martelkamer. Schaamte voor de nabijheid van het lagere deel,…