Zeker, natuur oogt overrompelend. Hoe klimop met dikke spieren door een barrière wurmt... Ongelofelijke driftgroei maakt zich gulzig meester van knoppen, stelen, strengen, verse takken tot bladeren zich ontplooien naar het licht... 't Zit in ons allen. Maar zijn we er meester van? Komen onze krachten op tijd op hun plek? We zijn beïnvloedbare…

Voortdurend reiken mijn woorden hoger. Gister stond ik nog daar, en dacht: verbaas je - Zeggingskracht lijkt wel de toren van Babel. Zal ik morgen nog mijn woorden verstaan? Dus waan ik mij telkens op de Olympus, blijkt er iets in hemelsnaam gedaan...! Je schrijft het op en staat versteld. Je hebt de hemel omlaaggebeld. Al stond je op…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied. Wie dat…

Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De vorst slaat echt wel op de vlucht De warmte zal dan binnenstromen Bij maan en helderblauwe lucht Een nieuwe fase zal er heus wel komen: Nog zijn de wolken zwart helaas Daar valt nog niet aan te ontkomen Maar straks is weer de zon de baas Een nieuwe fase zal er heus wel komen: De bloei staat weldra…

Componeer een plein en je oogst verwachtingen. Richt die plek groots in. Pak een schoon, leeg vel en bedenk de gebouwen. Frits Pleinvrees betaalt. Wat te doen als het ontwerp, vormgeving en kleurgebruik, een uit de kiem gekropen haiku de pers haalt? Fors blijkt het stadshart geraakt: zonder éen fobie! 'Humane Architectuur verkleint…

Breda 's grote begraafplaats in het late zwart wordt kleurig gestreeld door zachte handen uit Hemels licht, die liefkozend landen op dit oord, waar men rust na vreugde en smart. Lampen vol glanzend groen bemoedigen hard het verlegen roze, dat teer wil branden naast lage schimmige loverranden. Helder blauw schijnt verspreid: een verblijd hart…

Krachtig heb ik je geplant. Aan geen takje zat een blaadje. Maar dat veranderde: je kreeg een bamboe-crucifix als steuntje. Er ontstond een groen concert. Waarna je ongemerkt verdroogde... Oei tuinman, waar blijft je gietertje? Verplaats je in een bladerorkest! Want dat tierelierde in omvang: takken met kleverige handjes klommen naar de…

In reactie op Clovis' vers over de ingesleten sjablonen van doorsnee gedragspatronen der gemiddelde zeventigjarigen van wie ik hier graag het tegenovergestelde belicht ________________________________ Geluk zij met de zonderlinge door ervaring wijs geworden al dan niet afwijkend eigenwijs eigengereide alle zeven zeeën bevaren…

Om publiekelijk op te vallen, iets ongerijmd te kunnen zeggen waarbij de monden openvallen, lezers unheimlich worden verwend. De sluizen staan op welkom, maar niet ieder woord mag binnenstromen. Opsommingen mondjesmaat, geen al te persoonlijke herinneringen. Verhalen, grapjes, eruditie komen grandioos te kort. Het leven is meer dan jojoën…

Origineel Review van een elektrische kookplaat (met 1 ster) Altijd bang dat ik iets laat verbranden Dat ik het fout doe en dat mensen ziek worden van mij eten Of dat de tempratuur uit de hand loop En de keuken afbrand Mijn laast koopplaat voegde een nare ervaring toe aan die angsten Toen de knop opeens los schoot en er een flinke…

Er is iets gaande. De zon klimt hoger. Bijen duiken plotseling op, berichten dat de bloesem zucht... Ze wenken ons naar buiten, zoemen aangenaam rond. Iemand is in goede stemming. De wind vlijt langs ons rug. Er ontwaakt wat in de tuin... Men heeft hier iets begrepen. Onze ogen staan op stelen: de winter is echt weggevlucht! Er is…

Balancerend met een stok past ze de koordweg af Ontiegelijk hoog is een touwpad alleen tastend te beheersen Stap voor stap dichter naar het eind Iedereen houdt de adem in We laten haar hier niet vallen We willen dat ze het touw neemt Tactvol met de koord meedeinen Dansen gaat beter op de grond We koesteren ademloos verbeiden De acrobaat…

een hart kan zwijgen zolang dat beter is een tijd een hart kan bloeden als dat nodig is in strijd een hart kan spreken maar zij bepaalt het juiste moment zij zal nooit liegen zij weet alles zij is het die jou kent een hart kan breken en weer helen zij kan niet delen in liefdeloosheid…

vertel het aan de rivieren schreeuw het van de hoogste top fluister het aan de sterrenpracht zet de wereld op zijn kop opzoek naar een teken een seintje of een spoor alles beter dan doodse stilte hoop ik dat ik wat hoor een berichtje, een wens die ik de familie vertellen mag hopend dat degene reageert die Rebecca voor de allerlaatste…

Iets wat vrees'lijk fout nooit meer te herstellen lijkt waarvan we zoveel spijt de last toch maar niet slijt dannog, zoals een kind dat valt op straat en verdergaat of dat zich verbrandt, zich in gevaar wil storten vergeven wordt, gewezen wordt op 't juiste pad zo worden onze fouten ergens als kreukels glad gestreken om vroeg of laat…

Verdriet is soms een kraai, iets wat arriveert met dat verenkleed, rondfladdert, je denken ongehoord verstoort en je hart hard laat bonken. Die dagen van onmacht niet verkwikken. Het is iets van andere voornemens kunnen ook die wetten van de natuur het sterven gaan helaas niet opheffen. Al dat wat eerst rauw allesoverheersend is, slijt…

ik wist de kamer niet meer te vinden hij was wit en blauw van binnen met zitje en raampartij de geur was antiseptisch gesproken woorden kwamen langzaam terug bedachtzaam afgewogen zwaar van waarheid gedogen ik was verdwaald tussen zusters en witte jassen die elkaar beglimlachten op een professionele manier maar waarom was ik hier…

'Je bast wordt hoe langer hoe dikker!' (bis) Wanneer je als boom door menig teder kind met zang en armen wordt omringd, moeten je nerven zich beheersen - ooit was jij een zaailing: een sprietje met trillend blad dat opkeek toen z'n moer plezier voor twee had terwijl een bries voorbijging. Die ervaring én je fratsen naast een warme stam…

heimwee kan frustrerend zijn pijlen van verdriet doorboort het hart overledenen groot verlies geen wederzien op aarde dikke smart het waren schitterende mensen eervol/trouw blijf bij ons roepen de omstanders dit gevecht is heftig doch alleen voor jou kijk naar het beeldschoon zonnestraaltje in jouw nabijheid koester dit…

Het voorjaar is een bevalling. Ondanks een krachtige zon verstenen de takken. Sapstromen in bomen wantrouwen de wind. Er zijn regenbuien die modder gebruiken omdat het ijs is verdampt. Oude weefsels verteren want hongerige vormen dringen aan, dringen op, dringen aan op ontplooiing... Dan - tijdens een milde namiddag ontstaat de knop…