Opnieuw ziek. Paniek in mijn eigen huid in stukken te vallen Uit alle macht proberen mezelf vast te houden Naar wapens zoeken en van listen dromen Wakker worden zonder Het probleem de deur uit lopen, ergens in het gras moeten rusten, bloed zien wellen uit een schaafwond Verbijsterd ernaar kijken Mijn waardeloze lichaam vol vers bloed…

je lachte toen de schalen braken en het ei zich opende het was jouw broedsel niet dat onder je vingers krioelde om een eerste glimp van buiten op te slaan van het tabula rasa bestaan geïnstitutionaliseerd hormoonde zorg een affectief en uiterst adequaat traject als een abces vermenigvuldigde zich het vreemde leven door…

…: zang die zwanen, volgens sommigen, voor hun dood zingen... Subtitel: Hematopoiesis omvat het aanmaakproces van bloed Poiesis is Grieks voor poëzie Het mooie retailertitelwoord Omvat het aanmaakproces van bloed Dat stroomt door regels, ongestoord Door bloed en zweet geschreven gedicht Dat een tipje van de sluier licht Schromelijk echt…

Eens zag de mensheid in China Een metropool morbide aangedaan Door een virus genaamd Corona Het wereldnieuws verslaan Sommigen kon het niet bommen De uitbraak voelde ver van hun bed Ze sliepen de slaap der dommen En droomden zich onbesmet De ziekte woedde onstuitbaar Woekerde in Tehran en Milan En bleek niet meer alleen maar Een rampspoed…

De dichter-schrijver heeft geleden -Dat heeft hij mij destijds verteld- Aan leven, hoe dat werd gespeld Hij had zich zichtbaar moegestreden Vaak ben ik, mede om die reden Per spoortrein naar hem toegesneld Heb hem getroost, stond dan versteld Zag droefheid alweer binnentreden Want niet in staat een woord te spreken Trok hij zich maandenlang…

Vandaag betaalde hem uit in lende pijn heel de dag gisteren was ook niet echt licht van long en denkstof zij voelden als wals en dan weer antieke vaas met kalkaanslag wij verlangden zwanger van leven nu even naar verlof. We leven per dag naar tot ziens zoete long en zure adempijn ja, jij laatste behoeft niet langer de zijne te zijn. Jij mag…

Niet toelaten het is te kort en zonde om je tijd eraan te verdoen. Niet laten doen ze vernietigt teveel alvorens het te moeten verlaten.…

Hoe iets eindigt waar het ooit begon leven kent soms net als de dood geen pardon. Ik herinner mij nog van ooit de bloemenwei madeliefjes, een gesprek samen tussen jou en mij. Nu is het voorbij, rest dat mooie schilderij van ooit alsof het steenkoud winter is en even niets ontdooit. Het lijkt wel of het heel donker is in het hele land nu ik…

alsof de duvel ermee speelt vertragen data waar ik bij sta kunnen dagen mij gestolen worden zo ook het dwingende advies van hen die het, zogenaamd, beter weten ik bepaal zelf wel, altijd al gedaan net ontvangen pasjes krijgen benen spelen krijgertje met mijn onzekere brein uren lang zoeken ogen naar hetgeen ik zojuist nog in mijn handen…

Ze rust veel op haar zijde al het blijde van de diverse zangvogels de bloeiende bloesem in zich opnemend. In ’t echt en in gedachten loopt ze soms in de tuin bezoekt vertraagt aan zee menig duin en stiltegebied dat alles met haar euthanasie in het verschiet. Ik zie een stuk onbetreden daar beneden. Hoe verder ze wegloopt van deze plek…

Op Goede Vrijdag- ik mijn eigen kruis Gemaakt van angst en van onwetendheid Raak ik mijn aardse leven nu al kwijt Het voertuig van de geest, zolang mijn thuis? Rondom mij zweven wezens; fel hun licht Rolt een van hen de steen weg van mijn hart? Ik voel me bang, gespannen en verward Herrijs ik of rust ik in dit gedicht?…

als stille aanwezigheid nodig is zijn zij er kalm beslist en zorgend in de strijd om behoud van leven zien zij stil begrijpend op ons toe om hier het verschil te maken opdat niet het onverklaarbare ons de adem en het leven neemt met scherpe geest en snelle voet redden zij wat er te redden valt met liefdevol een zachte aanraking of woorden…

als je denkt de donkerste kant van het leven te hebben gezien die inktzwart zijn schaduw werpt op heel jouw hebben en jouw zijn hou vol want er komen betere tijden als vrolijk de muziek speelt maar je hart niet dansen wil als je ogen niet meer oplichten omdat zij slechts onheil zien hou vol want iemand zal jouw ogen openen als…

bruggen nog te gaan voor de overkant in zicht komt treden nog te klimmen voor we boven water aangeland zijn doden nog te tellen voordat het virus eindelijk zelf sterft…

Lopend over onzichtbare scherven, te klein voor pijn, ze moeten eerst broeden, maar wel al te groot om veilig te zijn, schaamteloos & verraderlijk als de giflegers van Bashar al-Assad slaan ze toe, toe maar! dat doet maar! Bedrieglijk – een kruiperig oog, de droge hoest bij knoestige bomen, koorts bij tengere stengels, verdriet in het…

Wij zijn als de kinderen die zeilen op de wind wie zal 't verhinderen? Rondom bloemsem geuren de kleuren die ons blij maken als een kind klots de zee waarin wij onze ziel op haar tijd weerspiegeld zien in eindeloze deining; tot God erover wandeld en tot zwijgen brengt Wij zijn de kinderen die zeilen op de wind wie zal 't verhinderen…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

het is veel wat er van buiten op ons afkomt heden ten dagen met al die vragen die blijven knagen om een antwoord vragen en het zijn er vele die sterven maar die het coronavirus erven sterven veelal alleen ik zet de televisie uit sluit het venster en de deur voor de adembenemende corona geur en gaat zoeken in het…

het is vandaag drieëntwintig maart tweeduizendtwintig het jaar dat de geschiedenis in zal gaan als het jaar van dood en verderf o dagen van nacht en ontij toen de zwarte vogels zijn overgewaaid en onze plannen doorkruiste het verderf ons voor de voeten liep en zijn dodelijke voetzool plaatste op onze persoonlijke vrijheid o dagen van…

De stilte is gevallen Maar de wereld draait door De lente dient zich aan Maar de rivier valt droog De stilte is gevallen Maar de vogels gaan door Het baltsseizoen breekt aan Maar het luchtruim blijft leeg De stilte is gevallen Maar de getijden gaan door De maan weet van niks Maar kastelen zijn van lucht De stilte is gevallen Maar…