Schubvleugelig in de nacht
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
281 Ziekte en geldgebrek
hebben je eenzaam gemaakt
in een leven zonder genegenheid
jeugdig verlangen heeft plaats gemaakt
voor diepere fantasieën, intenser beleven
het sterrenlicht laat een mysterieuze schijn
over het spiegelende vijverwater zien
deels vergiftigd door erudiete zondaars
die eten van het laatste genadebrood
en samen praten ze…
woorden van steen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
194 mogen woorden abstract zijn
zonder betekenis
waarom ligt die ene gebeurtenis
in woorden vast en de andere niet
heeft wel bestaan wat
aan herinnering is voorbijgegaan
heeft het zin om
te schrijven tot gedachten leeg zijn
want een gedachte is niet van steen
en een zomer geen fotoalbum…
Theocratie ontmaskerd
netgedicht
2.4 met 48 stemmen
719 Welke gekte gooit straks nucleair
met Allah-erende Jodenhaat?
Sjiieten, stap uit uw djellaba:
zet uw ayatollah's aan de straat!
Verwerp hun opgelegde Theorieën,
hun vervolmaakte oliestaat.
Al decennia crepeert het volk
en moet de wereld hun voeten likken.
Ja, steek uw hand maar in uw moslimboezem:
ziedáár de Potentaat die Iran radbraakt!…
leven met het weten (2)
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
209 er was een tijd van plannen maken
van later, ooit, van grote dromen
je rende mee met volle dagen
het leek alsof niets kon ontkomen
tot woorden vielen, stil en koud
een waarheid die je niet verwachtte
geen hoop op ‘beter’, slechts vertraagd
de toekomst vond plots eindigheid
hoe leef je door, met wat je weet
als niets meer vast lijkt, alles…
Rust
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
111 De sterren kijken op mij neer,
Maantje lacht mij vriendlijk toe,
Verdwijnend in de vergetelheid
Koelt een briesje m’n hete lijf.
In de verte roept m’n moeder
Zacht mijn naam in de nacht,
Uit het land van verleden tijd,
Waar zij al 'n lange tijd verblijft.
Voert mij weg uit deez tijd,
Op de wolken van m’n gedachten,
Einde mijn vergeefse…
Witte ziel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
111 Mijn hart weet van geen ophouden
het slaat zich overal doorheen
in de drie-eenheid van de tijd
vanaf het groene begin
van mijn lot, mezelf
op de been te brengen
met hartstocht en weer
in de stroom van ervaringen
te springen, af en toe een slag
te zwemmen, wat mee te drijven
en veel te laten passeren
schoonheid en wreedheid
golven gevoelens…
Lucht om weer te dromen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
153 Als we nou eens met z’n allen
heel hard zouden blazen,
ik bedoel:
één zucht kan een vlinder laten draaien
aan de andere kant van de wereld,
dus ook in het Midden-Oosten.
Misschien moeten we bij onszelf beginnen,
thuis en bij de Oostgrens,
alles laten doorwaaien op eigen adem
om onze vrije lucht terug te krijgen.
Maar als motiverende zwengel…
Als luisteren wegkijken werd
netgedicht
2.6 met 12 stemmen
150 Gezien worden
door de kamer die leeg is,
waar muren luisteren
zonder terug te praten,
waar stilte ademt
en niets hoeft te zijn.
De stoel in de hoek
kijkt me niet weg,
de schaduw op de vloer
blijft bij me zitten
zonder vragen te stellen.
Dat is genoeg.
Want niet gezien worden
door een menigte
die roept
maar niet luistert,
die kijkt…
hoe het was
netgedicht
3.1 met 15 stemmen
373 hoe het licht
de bergen onthulde
de leeuwerik
het licht zag dagen
hoe in krimpende
kou de leegte zich
verborg de zee
het land spleet
hoe je reikhalzend
haar noch de zon vond
blunderend in
hoe het was…
-een schrijnend zeer-
netgedicht
3.1 met 13 stemmen
270 ( voor de speelman van de taal )
in de schemerzone van mijn
geheugen als in een vacuüm
van ledigheid gevangen
kwam ik toch nog wat oud-
Hollandse woorden tegen
al bijna vergeten woorden
die destijds de taal verrijkte
met een lyriek die zijn weerga
niet kende en als een soort
frivool schuinschrift zijn stempel
wist te drukken op de…
Dit slechte gedicht
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
245 verklaart de oorlog.
Hij wil mij met stomheid slaan,
dus
haal ik diep adem
en gil als een sirene
mijn stembanden stuk.
Hij gaat gewoon door
en zal mij met blindheid slaan!
Dus
houd ik mijn rug recht
en staar als een zonnebloem
in het helse licht
totdat het uitdooft.
Ik ben geen vechter. Maar echt,
als hij mij doodslaat
sla ik mij…
Nivellering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
189 Alleen in kille eenzaamheid
van de nacht in de oude stad
op zoek naar warme liefde
in de naamloze uren
van de zoete duisternis
komt zij nader
met haar handtas
vol glimmende juwelen
om haar beurs met mij te delen
zonder post of andere berichten
om samen een gezin te stichten.…
Ze lag daar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
110 Ze lag daar in haar huid,
De zon gaf haar een gouden glans
Van koesterende zonnestralen,
Briesje koelde zonder geluid.
Een leeuwerik begroet de zomer,
Koeien herkauwen traag,
Uiers vullen zich gestaag,
Lage zwaluwen vliegen af en aan.
Als scheemring d’avond luidt,
Verovert stilte stad en land,
Kruipt zij in haar tweede huid.
Nog een…
Drie-eenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
115 Weer een dag
manoeuvreren
in de heilige driehoek
van loomheid, hartstocht en harmonie
In mijn bloed drijft lamlendigheid
lui langs oevers en steigers
Ze blijft languit liggen
in de seinposten
van mijn spieren en humeur
als prooi van de strijders
die de nacht negeren
om nu of nooit
een feest te maken
van mijn leven, mee te doen
uit…
Ijzer om ijzer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
129 voor een tractor heeft mijn oom me behoed
en het slenteren door te diepe sporen
ik troostte me met het geluid, het koren
dat in de warme zomer was uitgebroed
in vervoering werd ik door het staal gebracht
die brommend en stoer het fraaie erf betrad
zigzaggend ging naar het natuurlijk pad
waar de inspanning leunde op halve kracht
voor mij…
Avondblauw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
171 Blauwe avondlucht
stilte vult de straten nu
wolken drijven traag
Laat me verdwalen
in het avondblauw, een firmament
licht gedragen door zijn vleugels, waar stilte zingt
in wolkenloos vertrouwen en zacht mijn verlangen de ruimte streelt.
Het adembenemend
kleurenspel aan de hemel ontvouwt zich
als een zucht, en raakt de diepte van mijn…
Jou traan op mijn lippen
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
129 Is het uit liefde,
die te groot werd voor je hart?
Of door verlangen,
dat je fluisterend breekt in het donker?
Misschien is het zachte pijn
om een droom die nog niet durft te leven—
maar jij huilt,
en ik voel het,
de warmte van jouw traan
op mijn lippen,
alsof je hart
even het mijne raakt.…
vandaag eens geen naam
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
184 vanuit ’n vissenkom ziet de wereld er anders uit
’n slang heeft geen gedachtes te overdenken
de hond is niet geïnteresseerd in haar hart
de wolken drijven niet op sentimentaliteit
water draait betekenisloos rond in cirkels
de grond weet niet wat bloed betekent
‘n bom treft geen doel
de kabouters gaan echt niks meer doen
de hemelen zijn…
Twaalf uur
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
278 Het gaat niet meer, het lukt niet meer
't Is keer op keer vertillen
Al smeekten we het telkens weer
Hoe graag we het zouden willen
Het is voorbij…
Middernachtshamer
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
176 De tanden laten zien was niet genoeg,
Trump had gehoopt dat hij met blaffen, dreigen,
Misschien Iran zover zou kunnen krijgen,
Gewoon te doen wat hij hen netjes vroeg.
Maar oorlog? Tot mijn grote consternatie,
Was het een ‘militaire operatie’.…