5.748 resultaten.
onzichtbare wonden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
187 wonden, ontoegankelijk voor
het hedendaagse oog, stigma’s
uit een era dewelke die
louter het verleden de
herinnering schaalt van
één tot de griffioen die
zich in het heden manifesteert
de tijd heeft geheeld, de tijd
heeft genomen en gegeven,
doch tijd is een schermutseling
van kommer en kwel - doch
let wel - laten we de euforie
aanbidden…
Lampion
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
199 Ach sirene
ach en wee...
Je weet
net als ik
dat het rijmt
op de zee
het lied
van de einde
loze dei
ning van de golven
en als de zon
straks wordt bedolven
dan licht één
een lampion
van duizend
kleurig vermiljoen
maar niemand weet
wat al die tinten
met een ziel
kunnen gaan doen…
Mijn Hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
187 de vlinder en de bij
zijn op de bloem van
mijn hoop neergestreken
en zonder het amper te weten
hebben ze de stamper
weten te bewegen
en na haar zachtjes
te hebben gepeld
gezorgd voor een prachtig
bloeiend bloemenveld…
Illusie der eeuwige jeugd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
208 Wat ochtenddauw doet verfraaien
laat spinrag vergeten
Zo vergeet men die jong is soms
degenen die oud zijn
en tot grijs vervagen
De ouden van dagen vergeten daarintegen nooit
hun reeds vergane gloriedagen
toen zij als het frisse ochtenddauw
het spinrag tot een kasteel van kristal verfraaiden
de zon op hun jonge huid voelden
en dachten dat…
Rosevingerig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
205 De dag begint, mijn Roos is
naar Vicée
Zij is in andere oorden nooit
te laat
Zij is met andere woorden zeer gebaat
Bij tijd en licht - zij is de
dageraad
De weerschijn in een dauwdrop - een mêlee
Van roze gele rozen in Vicée
Een kleurendiamant, duizend karaat
Rosevingerige opkomst
boven zee…
Aanwezig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
183 ze zit op een stoel
ze is aanwezig
ze kijkt
naar de mensen
maar ze
ziet ze niet
zo onverwacht
zo jong nog
wat een gemis
veel sterkte
ze hoort
de woorden
maar ze
luistert niet
ze geeft
de juiste
antwoorden
terwijl ze vlucht
in haar afwezigheid
terwijl ze wacht
tot ze mag rouwen
alleen…
Echo van een zomerdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
191 Een zeldzame bloem
ontwaakt uit een droom
in een zinderende zomer
meeldraden trillen
stuifmeel poedert
om ons te louteren in naaktheid
is er nu vrede in het mensenhart
Getuige van een passioneel verlangen
om in de liefde van die bloem te zijn
bloembladeren verkleuren
rood wordt langzaam roze
Je probeert het in het ritme
eb…
Hemelsbreed
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
192 Tussen 24/7 en
24 uur 7 minuten
Vlak na 't verstrijken
van de middernacht
Wanneer ik op een vocalise
wacht
Tussen 24 uur en zeven
Minuten walst het ritme
van de nacht
Aan 't eind waarvan begin
van een nieuw leven
Van zijn of niet zijn in
de lange nacht
Van Maagdenburger mv halvebollen
Een ritueel van 24/7
Als dageraad der…
Extase
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
171 Het verstand zegt nee maar
het gevoel
Verblindende uitzinnige
extase
Bestormt de hemelboog kent geen oase
Van rust, geen middel schuwt
het voor het doel
Vernedert en bespot de goede rede
De helderheid ervaring juiste
weg
Bezonkenheid heeft er geen enkele zeg
In razernij wordt wijsheid blind gemeden…
Magic time
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
184 En weer is het het toeval
dat mij op het juist moment
Onverwacht en zomaar
aan een wandelaar verbindt
Een vrouw die ongevraagd en
uit zichzelf haar lot vertelt
Ontwapenende medereizigster
in mijn coupé
Een geval van Magic Time -
voor mij echt ongekend…
Verliefd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
233 Een kleine waarheid ontvouwt zich
vrijwel onzichtbaar voor de mensen
om ons heen in deze vreemde wereld
we vinden elkaar lief en sturen
liefdevolle berichtjes
over hoe het gaat
met de ontheemde vlinders
in het weidse wolvenland
Zou het liefste de havenboezem
willen volgen met mijn lucide dromen
mijn harde hoofd tegen jouw torso
jouw…
“ De blaren “
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
182 Mijn leven, mijn karakter, mijn aarde
Ik vroeg mij af waar wij waren?
Lopen en lopen, denken en denken, dwalen en dwalen, met m’n voeten onder de blaren.
M’n eigen die ik spaarde, het besef van mijn eigen kwade.
Mijn leven, mijn karakter, mijn waarde
Ik vroeg mij af wat doe ik op deze aarde?
Schrijven en schrijven, huilen en huilen, praten…
Wintertuin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
223 In de sombere wintertuin
zie ik onzichtbare dieren
nog voor het regenen
in een droom verdwijnen
er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond
van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou
ontluiken de eerste bloemen
alsof het nooit winter is geweest
er zit een…
het ligt besloten
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
185 de woele aarde bekomt
haar tijd in alle facetten
waar kleuren aan voldoen, de
rijpheid van het heden ontgaat
vervloekt de monogame chaos
van dit kil bestaan
de tijd die mij voldaan
het leven tracht te herzien als
een reis door de doornen
van mijn ziel, verzekerd van
mijn dromen laakt elk seizoen
dezelfde kreet die mij ten dele
laat waden…
zie mijn hart
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
200 door de glazen van ver
voor gisteren, het klopte
op de eenvoud waarin
anderen zich gedroegen
alsof het de parels
waren die zelfs schitterden
in het vale filigrein van
tekortkoming en
ongefilterde pijn
afijn, het is gelukt, de bodem
onder mijn voeten kent
geen aarding meer, losgeslagen
als een tochtige termiet
is mijn paradigma meer dan…
Onvermijdelijk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
181 het is
zoals het is
hoe zou het
anders zijn
je bent
zoals je bent
hoe zou je
anders zijn
ondenkbare gedachten
bevolken
onleefbaar leven
onuitgesproken wensen
stapelen zich op
in onvervuld verlangen
onuitputtelijk geduld
wacht op de
uiteindelijke redding…
Ze zag alleen maar bomen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
215 ze droomde
liep in een bos
ze zag alleen maar bomen
er was geen zon, geen licht
geen lucht, geen wolken
alleen maar bomen
de sfeer was dreigend
duisternis overal
ze was alleen met angst
voelde zich
opgesloten, beklemd
zag geen verleden
geen toekomst, geen heden
ze zag alleen maar bomen
toen was daar
die open vlakte
zo vrij en…
Frangipani
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
191 Vandaag kwam gisteren
opnieuw tot leven
Als long time yesterday in yesteryear
Een bomexplosie richtte mijn vizier
Op toen, Melissekade Leidsche Rijn
Voor mijn verdrongen geestesoog verschenen
Castellum Hoge Woerd Heliomare
De Dampkring Westerlengte Evenaar
Monarchvlinder Partout en Pratumplaats
De Réaumur Beaufort en Fahrenheit
De Johanniterweg…
Tranend hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
151 Hoe tranen vol herinneringen en verhalen met kleine
straaltjes ergens overlopen of nieuwe klanken en kleuren met
zich meebrengen om te blijven hangen op de geneugten van het leven
Bekleed met een deken van fluweelzacht, diep in mijn breekbaar hart geraakt.
Terwijl ik de dag ademhaal, barsten zij stuk voor stuk uit
Stromend als een water die zich…
Rafels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
142 kapotte dromen
gerafeld
stukgeslagen
in het diepste kermen
schrijnende klanken
van onverteerbaar verdriet
ondoordringbaar
verward in kluwens
draden van uitzichtloosheid
scherven
verspreid in
diepe duisternis
verloren in
verlatenheid
verbinding verbroken …