349 resultaten.
[ Mijn familie eist ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Mijn familie eist
gehoorzaamheid, ach, liefde --
is niet onkwetsbaar.…
Thuis is de plek
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 134 Het was vroeg in de lente en nog ochtend
en iedereen was jong
Altijd met de lucht beginnen zegt papa
kijk hij zit onder de blauwe plekken
Als je ouder wordt verandert alles
de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht
Niets blijft
de dood trekt al bij de geboorte bij je in
Ze kijken naar de slapende zee
en zien de ademhaling van de…
een huis vol
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 191 een huis vol kinderen
is een huis vol leven
met lekker veel kroost
dat zich uitleven kan
een huis vol kinderen
is ook huis vol zorgen
van maand tot maand
het knopen van eindjes
vader duizendpoot
moeder creatieveling
of juist ook andersom
verzinnen steeds listen
spijkerbroek jurk of jas
wordt groot naar klein
tot echt versleten toe…
het blauwe land
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 kijk
kindje
kijk
daar boven
in dat blauwe land
daar wonen wij
altijd
en
overal…
Vader
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 167 Terwijl ik uit
de helverlichte winkel wankel
het donker in
denk ik aan vader
Dit kruispunt,
druk verkeer
tram, auto's,
fietsers, stoplichten
Toen nog zonder
stak hij hier over vaak
met fiets en met negentig
op weg naar de Aldi
Ik, zoveel jonger,
kachel en waggel
naar buiten met tas
let op stoep en op tegel,
tringelende tram,…
Verbinding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 173 Zachtjes wuif je mee
als een veertje in de wind
de volwassene verdwenen
je bent nu weer kind
de muziek neemt je
ik weet niet
waar naartoe
ogen gesloten
je lichaam zo moe
waar ben je
wat zie je
wat voel je
op dit moment?
hoe lang
zal het duren
voordat je mij
niet meer herkent?
voorzichtig streel ik je hand
je gezicht
je haar
en…
nu nog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 nu nog
na al die jaren vader
hoor ik
voor je inslaapt
het wakend wiegen van je wakker hoofd
mijn diepe denker
mijn zachte reus
mijn zoon…
Vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Je sprak geregeld over de oorlog,
vaak wat haperend, brokstuksgewijs,
nooit een doorlopend of coherent verhaal,
eerder een chaotisch verlopende reis.
Tijdens ons laatste bezoek, tegen Nieuwjaar,
begon je er weer aarzelend over te praten,
fles binnen handbereik, ogen gesloten,
ik heb je toen opnieuw in de steek gelaten.
Ik weet nog dat ik…
De herinnering leeft
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 Herinneringen
dankbaar en dierbaar ze zijn
zij vliegen nooit weg
Kijk naar het blauw van het water, het doet mij
denken aan de kleur van jouw ogen, je liefdevol portret
met de tranen van vreugde en verdriet weerspiegelt even mee
Herinneringen licht of vervaagd afgedrukt op een klein stukje hersenvlies.
Weet je nog de bevalling, zo moeizaam…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Hij wist dat hij zou worden opgehaald,
ziet ze staan, een groepje lachende gezichten,
dat druk beweegt en vrolijk zwaait
als hij de vliegtruigtrap afdaalt.
Op weg naar huis is er druk verkeer,
de mensen jakkeren als gestoord,
maar het gras, groener dan gedacht,
is net gemaaid en geurt zoals het hoort.
Thuis gaat alles sneller dan verwacht…
Ouder zijn
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 665 Woensdagmiddag schoolvrij
de wereld was even volmaakt
tussen toen en versnipperd
heeft alles anders gemaakt
in het midden voelde veilig
links van mij innemend sterk
rechts zijn liefhebben geprezen
beiden ook te lezen op één zerk
ouder zijn is in veel opzichten
de verklaring van herinneringen
mijn eigen volgorde daarbij past
al lang…
Frysk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 Wij woonden vroeger tussen Friese buren
Daar was niks mis mee wil ik maar vast zeggen
Het huis stond vrij en had vier buitenmuren
We konden dus gerust een kaartje leggen
Met auke jelles aan de ene kant
En hylke tjebbes aan de andere kant
Dat ging op zich best goed, niks aan de hand
Zolang de zon scheen sprong geen uit de band
Toen echter…
Ballade van Bahe
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 155 Langs de Eufraat binnen de kloostermuren,
staart Bahe, een kind naar de kloosterpoort.
Mama heeft gezegd: blijf op me wachten,
ik kom terug, echt, ik kom terug.
De tijd is een Tantalus kwelling,
een wrede god, hangend bij de hellepoort.
Aan zijn stokdove despoten-oren gaan
kinderlijke smeekzangen verloren.
Langs de Eufraat binnen de kloostermuren…
(v) Maan woont hier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Nu,
nu we de kust verlaten hebben
en naar de horizon trekken,
getrokken op getijden en wind,
zeg ik je: maan
woont hier, op dit schip,
in haar eigen kwartier…
Er zijn geen grenzen meer, want wie
kan water verkavelen?
Mijn handen reiken naar de verten
van je ogen,
zonder die bodemloze verten
verdwaal ik (ook aan land
was dat al zo)……
(iv) Nachtwoud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Het nachtwoud draagt mijn stem
nu verder dan ooit terug,
naar binnen,
over de grens,
zoekt daar in mij
naar geluiden die niet gedragen worden
door pijn, verwarring,
brandend, geen branding.
Vormen - onwezenlijk vlammend voor het kind -
wormen zich een weg
naar boven, buiten, bedekken de bodem
met woordelijke warmte -
vuur (als van een…
(iii) Verborgen water
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 Verborgen water onder het zand,
onaanraakbare sfeer,
voelbare wereld waarin weinig
beweegt –
er is leven tussen lijnen
die nog niet volwassen zijn,
lijnen die lonken naar mijn beelden,
mijn weelde nu ik ouder ben,
een kind heeft nog geen woorden
om de grens over te gaan.
Verborgen water als een bel
van tijd onder het gras –
zwemmen…
(ii) Opvlammend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Lijnen wikkelen zich
rondom mijn woorden.
De kinderlijn ontbreekt
tussen de werken van de maan –
jij, mijn kind, loopt
door een woud van zinnen,
onzichtbaar tussen de bomen
blootsvoets, onbedekt
(maar:
ik voel je voetzolen,
vochtige wind op je huid);
wie ben je geweest
of zal je er wel zijn
als ik de weg vind
naar onze tijd…
Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Als het daglicht gaat slapen,
waar ligt dan de grens?
Zal ik gewoon dromen,
zolang de beek blijft stromen?
Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of…
Ballet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 237 ons kleindochter
is een tiener
ze danst de hele keuken vol
en zie ons hier nu zitten
tussen al die passen
die sprongen
en
die pirouetten…
Litanie de ma tante
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 166 Ouder zou zij zijn dan die Japanse
Had zij geleefd, talrijker nog in jaren,
Had zij de eeuw mijns vaders overleefd
Na tweemaal gruwe wereldbrand op aarde
Ze bleef echter een negentiende-eeuwse
Ik heb haar nauwelijks gekend, mijn tante
Zij leerde in haar rijpe jonkvrouwjaren
Het vrome bidden als tweede natuur
Van 's ochtends, driemaal daags…