2.976 resultaten.
Geheim
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Ik ken je niet, al ken ik je al jaren,
want wie je echt bent blijft steeds een geheim;
de wetenschap kan wel al veel verklaren
maar echt begrijpen, daarvoor is te klein
wat ons verstand begrijpt, we zijn zelfs voor onszelf
en al wie dierbaar is nooit echt te vatten.
Er rest slechts eerbied en een dankbaar hart
om jou te groeten, om te leven…
Onderweg
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 Ik ben vaak onderweg
Precies dat wat ik je zeg
Dat gevoel is bijna niet te belichten
Toch komt het dichter bij
Daarom voel ik me ook zo blij
Want mijn gevoel
Dat ben jij…
VROEGE OPKOMST
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 Volle maan staat groot en laag
aan de verre nachtlucht
glanst zacht vol warm oranje
ronde Oosterse lampion
waarin diepe wijsheden van
China India en Japan
in elkaar versmolten toeven
de mensen het genot geven
altijd vragen te blijven
open willen staan
voor elk gevoel en verstand.…
Genoeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 Ik wil een boek schrijven zonder pen
een eigen symphony of tien
Ik wil zonder leren promoveren
en zonder kijken alles zien
Mijn wil is oneindig, ongenadig
vaak is ze te zwaar om te tillen
Ze neemt en neemt maar
ik wil niets meer, dan minder willen
En als ik dan weer vast zit, geen uitweg meer weet
denk ik aan Aristoteles die streefde
naar…
Onthouden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Wees eerlijk, zeg dus niet:
"nooit ben ik iets vergeten".
Want als je iets vergeten bent
dan zul je dat niet weten.…
OGENSCHIJNLIJK
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 111 in jou in mij
stroomt bloed
hetzelfde rode
mooie bloed
vertel me
wat ons bijeenhoudt
tussen zondagmorgen
en zaterdagnacht
we raken elkaar
zonder elkaar te zien
het leven en de dood
houden ons bijeen
evenwicht en teloorgang
zijn schitterend
paradoxen kloppen niet…
op het eerste gezicht…
Bestaan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 het is niets
niets is het
wat het ook
mag zijn
wat was
en wat komt
dat het de pijn
van het zijn
verzacht
dat het de moeite
niet loont
dat het niets is
en nooit
zal zijn…
reis naar huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 luister zei ze
in het voorbijgaan
tranen houden je ziel groen
laat de waarheid naar buiten komen
het leven heeft je elk moment
iets te vertellen
richt je blik op deuren en ramen
laat muren en stenen links liggen
bedek je vleugels niet met goud
je zou niet meer kunnen vliegen
tranen houden je ziel groen
luister zei ze
in het voorbijgaan…
Heraclitus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 De rivier is nooit dezelfde
zoals mijn voeten en mijn handen
Steeds weer ander woorden
Woorden die stromen
over mijn lippen van de dag
naar de nacht
Als iets verdwijnt
dan is het geweest
zoals het laatste licht
als de dag is weggeslopen
En dan
over geluk gesproken
als het leed al is geschied
Ik zou moeten huilen van het lachen…
zonder herfst geen bloesem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 praat mij het vallen van de blaren
niet aan als ik spreek over mijn herfst
mijn denken is er op gericht
inzicht te verkrijgen
hoe de schepping zich voedt
en het Al aldoor nieuwe verbindingen werft
alles wat zwart lijkt kent ook een lichte rand
soms onzichtbaar of afwezig in je kloppend hart
laat mij toch, denk ik dan,
mijn eigen weg…
Het stof der eeuwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Ik grijp alle spullen
aan, het dierbare
familieportret
mijn oude klarinet.
Hetzelfde soort stof
haal ik weg dat al
viel over het verleden.
Het stof der eeuwen
neem ik af, zo blijft
alles bij het heden.…
Zeeën en oceanen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 220 het zoute water
als zilte tranen
in zeeën
en in oceanen
God moet ooit
veel verdriet hebben gehad…
happy end
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 65 geleidelijk beginnen we aanwezig te zijn
in stilgelegde bovenlandse beemden
nog voordat stof is gaan liggen
zelfs sprake is van beginnend besef
weten we waarde van ijdele hoop
welke kleur; groot of klein?
loopt niets naar verwachting, blijft zin
een regel uit voorgeschreven boek
en schuilt rust in nutteloosheid
uiteindelijk ontdaan…
ZO, WAT NU?
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 116 ---------------------------
---------------------------
de woorden zijn gekomen en ze zijn gegaan,
Ik zit hier ziek te wezen.
de telefoon rinkelt, de katten slapen.
Linda is aan het stofzuigen.
ik wacht of het leven,
of dat het sterven wordt.
ik wou dat ik wat moed bij elkaar kon schrapen.
hoe je het ook bekijkt, je bent de klos
maar…
bewaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 het denken moet
steeds opnieuw
beginnen
om de liefde
voor de wereld
te bewaren
met getekende
ziel altijd
opnieuw beginnen
met denken
dat de liefde
het meest is
om de liefde
te bewaren
steeds opnieuw…
van alle tijden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 111 we verankeren ons schip
slechts voor korte tijd
dragen elkaar door
de slaperige mist
zie onze gezichten omhoog
zwerven naar de wolken
we omarmen de sterfelijkheid
als het beste gedicht…
Taoïstisch gedicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 Het geluid dat het licht in de hoek maakte
Overschreeuwde mijn avondgemoed
Reeds bevind ik mij in het iets donkerder
Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen
Om mij af te stemmen op de Weg
Draaien, regelen, tot je samenvalt
Verstrooiing is een gehavende vijand
Die je een arm om de schouder slaat
Om er een mee te worden
Vrede…
Op zoek naar thuis Aan J. Hermsen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 106 Is het verleden niet een land
Waaruit we allen emigreerden?
Ik kan door heimwee overmand Memories eren, observeren
Ook weemoed naar een andere tijd
Dan die waarin ik werd geboren
Veroorzaakt lotsverbondenheid
Kan hoog op herbeleven scoren
Een kijkje in De Gouden Eeuw
Met aan de Vecht de buitenplaatsen
Een winterlandschap, ijs en sneeuw…
levenssloop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 in de loop van ongeregelde getijden
kolkend weg
uiteindelijk tijdenloos
langs scheve vlakken schuivend weg
uiteindelijk afgevlakt
de loopse tijd is uitgedrift
het schuinse vlak is afgeschoven…
Soms weet ik niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Hoe toch gevoelens ons misleiden
want plots ben je heel blij om niets.
Een andere keer is alles zwart
en weet je niet wanneer de zon weer schijnt.
Je ziet de mensen om je heen:
de zwaar-beproefden in hun nood;
de mensen die dansend leven
en juichen in het morgenrood.
De velen die er plots ook niet meer zijn;
de pasgeborenen die veel blijdschap…