1.737 resultaten.
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.
De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.
Oktoberlucht verzonken
nu naar de winter snelt…
Vlokje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 66 Zo rond het nul begint het
de hoop op hemelse plaatjes
Dan die speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp
Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd
Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde
Want…
Herfst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 73 Buiten op de bemoste tafel.
Een oude krant van een
warme dag. De wind leest
haar bladen. Binnen schuilt
een kat achter de kachel. Ze kijkt
even op als een troep ganzen
voorbij trekt. Vage schaduwen
vermengen zich snel met de nacht.
Verkleumde kaarsen warmen zich
langzaam op. De vlammen dansen
op de tonen van de jazz. 'The
falling…
Herfstbeleving
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 100 Vroege ochtendkou
wind speelt in de bladeren
herfstmelodieƫn
Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de rode bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in laatste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.
Wanhopig en machteloos probeer…
Herfstbezinning
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Wat de herfst ons leert
alles is vergankelijk
als een paddenstoel
Wanneer herfst overvloed aan kleuren en
texturen aanbrengt in het glooiend landschap waar een
rood, oranje, geel, goud tot roest de zintuigen beroeren en ontroeren
Verder krijgen hun bijzondere creativiteit en uitzonderlijke schoonheid mij in beweging.
Terwijl men afscheid…
Herfstochtend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 71 Ochtendgloed verdrijft duistere nacht
En kleedt de velden met kleuren
Een deken van het zuiverste smaragd
Overal begint men herfst te bespeuren
De takken zijn behangen met zirkoon
Struiken gehuld in beparelde tooi
Boven de kim stijgt als gouden kroon
Een stralende zon in vol allooi
Over het water hangt nog een witte mist
Een sluier voor…
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 De bomen vertellen het
ze laten los wat bloeiend nat werd
ze hebben tijd nodig voor rust
De ondergaande zon weet het
ze gaat eerder weg
ze verlaat onze mooie zeekust
De frisse ochtenddauw
doet spinnenwebben glinsteren
het voelt vochtig en klam
De zomer kan niet eindeloos duren
zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid
zo vleugellam
laat…
veranderlijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 85 mijn voeten reppen zich
door zilveren regen
ik dacht:
ik kleur de woorden
en maak een zon
later op de dag
zal zij komen
haar hitte verschroeit me
zij zal vogels verstenen
in oogverblindend licht
vleugels gebroken
niemand is veilig
als het zomert
laat mij winters zijn
ik ruik bloemen op ijs
mijn voeten reppen zich
onder de koperen…
Zoals het is
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 70 Die mooie zomer
blijft nog lang nazinderen
bij geknakte tak
Wanneer tijd is gekomen dat het
prachtige blauw van de hemel vermindert waar
de zon gezelschap krijgt van steeds meer getinte en donkere
wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.
Nog even heerlijk genieten van de
groene ritselende bladeren die…
Rollercoaster
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 58 In de tuin van mijn Jasmijnallee
kent de lente een tweede gang
na de vroege golf van zwoelte
in een benauwde atmosfeer,
ons voorjaar nam dit alles in alle vroegte mee,
met weinig gevoel voor de nood aan koelte
Er volgde een tijd, het duurde te lang
met veel water, wind en hagelstenen
de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud,
vroeg…
in een zomerend park
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 135 een man en een vrouw
samen oud geworden
zaten samen zwijgend op een bank
in een zomerend park
en hij zag
hoe herfst in hun bomen sloop…
Herfstleven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 Als je je ogen sluit, niet beweegt,
hoor je in onderaardse holen de muizen,
kruipende spinnen die argwanend naar je staren
vanuit fragiele door henzelf gesponnen huizen.
Je hoort het knisperen van het dorre blad,
hoe vette regenwormen diepe gangen graven,
pissebedden onder vochtige stenen gevlucht,
op zoek naar een veilige haven.
Wanneer…
De straat is nat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 het licht van de lantaarn
weerspiegelt in een plas
Wind houdt zijn adem in
luistert naar de regen
dat een staccato ritme heeft
hij kan zich echt niet beheersen
zachtjes deint Wind mee
zwelt aan tot de bladeren vallen
dan staakt hij plots elke beweging
Najaar wordt boos en vraagt:
'Wind wat doe je nou?
Ik begon er net in te komen,
en…
Scheppingsdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 53 kleine grijze
duif eet
wat van
de bladeren
maar waait
hierop mee
met de
harde wind
met de
storm langs
de woeste
zee een
uitje voor
ouders en
kind
dit alles
geschapen door
de heilige
Schepper ziet
hoezeer hij
ons bemind
sportieve jongelui
in zomerse
kleding kunstrijke
sprongen op
de trampoline
voetballen nog
erbij…
In het plantsoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 loop ik maar wat te lopen
mijn blik gericht naar de straat
de zon schijnt op de klinkers
het gras ertussen heldergroen
ik kijk omhoog en zie daar
zonlicht dansend in de bomen
het contrast van licht en schaduw
doet mij stilstaan en ik bewonder
de vogels die hun lied zingen
ik luister naar de klanken
vervelen doet het zeker niet
deze…
Zomerdag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 65 Terwijl je bijna afscheid neemt
verblind je mij, verblijd je mij nog even
straks ben je voorbij
zolang de wolken voor jou opzij gaan
de glooiende velden rood gekleurd
het landschap laat rusten
weet ik dat het goed was
dag mooie dag
wek me morgenvroeg als goud
om met roodgekleurde wangen
de zwoele avond in verlangen
naar meer, te beleven…
Wissel weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Groeven in het akkerland
Gedroogd in hete zon
Onkruid overwoekert
Waar geen gewas gedijt
Hete Bliksem, hagel
Regent op het balkon
Zomer in het land
Belgisch als altijd…
Beroering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 De wind blaast de tak
zachtjes tegen het water
het frisgroene lenteblad
kust het oppervlaktewater
Rimpels komen in haar spiegel
de reflectie verdwijnt
zij keert zich naar binnen
haar starheid verzacht
Langzaam warmt zij op
de zon helpt hier een handje
verdrijft de koude rillingen
van de lange wintermaanden
Nu kan zij ontspannen…
Als het zomer wordt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Een vroege zomer
met alleen maar verbeelding
het reizen begint
Dat het zalig is om te zitten in heerlijk
geurende vers gesneden gras waar elk spriet zo zacht
aanvoelt als zij oogt en met de rug tegen een hoge stam van waaruit
ik in totale admiratie en diepe nederigheid luister naar geluid van ritselende bladeren.
Voor mij glooit het uitgestrekte…
Zomers geluk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 46 De zee is kalm
ze ontmoet blote voeten
ze overspoelt ze met zout
ze speelt en deinst terug
meeuwen blijven ongestoord
zich tegoed doen aan levensonderhoud
er worden palen geslagen
gekleurde doeken vrolijken het goudgele goed van ontelbare korrels
de hemelblauwe kleur
ons zonnige humeur
geen wolk als saboteur
De zee kent ons gemoed…