Zwaan bezingt zijn kroost, zang van zwaluwen vangt aan, de band te breken. Ritsels in gebint, sprookjesboek wat openspringt, oneindig verhaal. Portret zoekgeraakt, jongen met een oud gezicht, gebleekt morgenlicht Achter prikkeldraad, wordt willekeur versneden tot lappenpoppen. “ Ieder is het kind van de rekening zijner daden…

Ongeschonden droom, kasteel aan de hemelzoom, zonder in – of uitgang ? Laat kinderen lezen, dat zij hun naam en oorsprong zien, gebeiteld in marmer. Hoever moet ik gaan, blikken uit ogen te vergeten, wat kinderen is aangedaan. Oud en vertrokken, vanaf die tijd gedoofd in mij, haar zwavelstokken. Houten speelratels kleppen kinderdromen…

Zaagselsporen uit oude beren van de tijd, doodgeknuffeld. Kind ziet grootogig, haar eigen schoonheid aan, in spiegels van geluk, Jongen met schooltas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las. Meisje stelt haar vraag, briefje opwaarts langs een draad, vlieger die het verstaat. “ Liefde is het mooiste kind van…

als een paardebloem zo teder met jouw haartjes oh zo zacht waai je met alle winden mee zolang tijd daar is voor nu leun je op de golven van de wind totdat je voorgoed los kunt laten en je je plant in vele harten ~voor Madelief~…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

Een kinderhandje strekt zich uit over de bruinrode aarde Het streelt de bloemen en het gras Stil en verlegen vertrouwt het kleine meisje mij haar geheim toe als ik de wereld met moeite tegemoet treed de goden vrezend uit angst voor het grote niets Zij spreekt met guitige oogopslag de tover uit over sterren die -niet bang Voor…

Toen wij jong waren droomden wij zo van die dingen van een huisje, een boompje, beestje en van kinderen, wel vijf! We dachten met de wind in de zeilen, niets dat ons kon verhinderen wij zagen een toekomst onder de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar uit een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook een storm dan moeten wij laveren in…

daar hoor ik ze niet stuiven over het parket plassend in 't bad het kindergewas onder het plafond een ruisen het kiemen van wasdom wijl ik afdaal tot de onderbuik wortelend in de kille keukenvloer de pit een want van warm aardappelvocht pompen van schuim tijd en dampende dis het broeden op doorknede sloffen sjokkend met aarden klompen…

ik heb de kerstboom buiten gezet opdat hij wortel kan schieten er wordt sneeuw verwacht, wat 'n pret voor de kinderen om van te genieten ik kan jouw adem duidelijk lezen nu je hier zo voor mij staat de klok geeft aan dat jij moet racen een gat geslapen in de dageraad ik hoor het geklaag over de kou over hoe je niets meer kunt doen we…

Nee, ik wil niet met je spelen Nee, ik ga niet met je mee ga me liever lekker vervelen of stompzinnig kijken naar de tv altijd moeten moeten moeten maar ik doe toch al zoveel je krijgt van mij dikke groeten doe nu echt wat ik graag wil Nee, ik ga je niet weer helpen heb ik vorige week toch nog gedaan Mam je moet nu niet zo zeuren moet…

Nu nog lig je naast me, je stelt honderd vragen. Ik hoor het aan je stem, je hebt er nog minstens duizend die aan je knagen. Nu nog pak je mijn hand, je kunt bijna niet wachten. Ik voel het aan je handdruk, je worstelt met je gedachten. De zee is onstuimig en wild, er zijn er nog zoveel die je stellen wilt. Ik voel mijzelf net jou, ongeduldig…

Genietend van de zon zorgend voor een lieverheersbeestje wat niet vliegen kon... Je maakt een potje...wel met gaten anders zou het beestje het leven laten Heel voorzichtig pak je hem beet want ieder zorgsaam schoolkind weet als je lief bent heel misschien zal je hem straks weer vliegend zien een bedje van blaadjes, een bakje water..…

Je haar in de war en de sproeten op je neus Ik bekijk je, je bent het heus! Nog maar pas geleden mijn kleine vent Ik geniet van wat je geworden bent. Bijna 10....al een echte knul Je bent lief, gevoelig en erg gul Trots ben ik, ik vind het fijn dat ik jouw mama mag zijn. Nu komen de jaren waarin jij volwassen gaat worden, steeds verder…

levenskracht sijpelt langzaam uit haar lichaam in bloei ze was in de kracht van haar leven totdat ze gebroken werd in de knop…

Hier zijn veel kinderen duizelig hebben rondtollende ogen magen die zwellend duwen angst voor wat snel beweegt maar spelen hardnekkig door want de heersende lust uitdaging te tarten bij fijn én griezelig vermaak dwingt tot koppig ondernemen meer dan 't eigen ik vermag op dit kleine stuk grond geeft het grut vitamine-zonnestralen mest…

In de tuin voor de bosherberg verorbert een jongetje traagsmeltende ijssorbet bekijkt genietend dat koude bijna lege glas waarin het zonnige kroegraam samen met wijde beuken versnipperd wordt _ opnieuw gebeeld door zonnige lichtvlekken: een blinkend helder meer de doorzichtige bodem uit dun avondrood gemaakt het ijle platinawater wiegt…

de geur van vers gedraaid kleurpotlood bekruipt haar en langzaam sijpelt het door tot in 't diepst van haar ziel terwijl ze haar ogen sluit nemen gedachten haar mee naar vroeger tijden twee handjes die voor het eerst een potlood vasthouden waarmee ze de oorlog uit haar leven kleurt…

Zachte winden om de slapen, haren baden in een gouden licht, ze plukt de zoete dromen uit het heelal, in haar schoot voedt zij ongerepte zwanen in een oneindig ritme met de houten klossen aan een zwierig touw, ze beschrijft de lessen van de aarde in de hemelboog, ze kust de dieren van haar spel, drijft ze tot oprechte daden, in relatie…

Lieve Ilana Elise, De stralende, echt waar, God heeft gezworen! Helena van Sparta, vrouw van Koning Menelaos De mooiste vrouw van Griekenland is ze herboren? Pap, wat doet dat ertoe, waar is nou mijn lipgloss? Lieve Ilana, gold plated, lipgloss, het blijft een laagje. Een eerlijk gouden hart zonder franje, Geplaatst in een leergierig aagje.…

verdrietig, verbitterd, wanhopig ben ik, ik ben kwaad, woedend, ontoerekeningsvatbaar, ik weet niet wat te zeggen of wat te schrijven, de woorden, woorden, ze ontwijken me, ze weigeren me het beschrijven van dit verdriet mijn kind, mijn liefste kind is verdronken, verdwenen, onopgemerkt, verdronken, zomaar weg, nooit meer, nooit meer haar lieve…