Ik heb voor jullie een verhaaltje bewaard van een broer en een zus en een vlinder in maart. Vroege vlinders zijn altijd een beetje speciaal, luister maar eens naar dit kleine verhaal. 'Ik heb een vlinder gevangen', zei het zusje blij, 'en nu blijft die vlinder voor altijd bij mij. Ik ga voor hem zorgen iedere dag, want misschien was hij 't…

Het kind slaapt naast de schelp, nóg ongebonden, nóg ongeschonden, voor haar als winnaar is een lauwerkrans geraapt. Stil verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends raakt in de schoot van het ongewisse. Wat dat kind…

Het kind komt als vanzelf tevoorschijn opgeroepen door een eenheid waarvan ik het bestaan slechts mocht hopen het neemt ons mee naar waar wij weten de komende en de gaande de krulletjes moeten nog geboren worden is de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden…

Mijn vriendje die heet Frederik. Zelf vindt hij zich een slimmerik En ook daarbij een braverik. Ik vind hem maar een stommerik Want hij heet toch niet Henderik?!…

Weet je,vroeger toen ik twaalf was zei ze, ze is vijftien. Weet je, vroeger was het simpel. Vroeger zei ik, weet je vroeger zei ik, je bent stom, heel erg stom. Vroeger liep ik weg en keek ik niet meer om. Nu ben ik vijftien, weet je ja, dat weet je, maar weet je, als ik nu zeg je bent stom. willen ze weten waarom.…

Abel Staring,antipaaps opgevoed,nadien oecumenisch angehaucht,kreeg na lezing van de courant van vandaag spontaan een antipapistische oprisping die hij bezwoer met het timmeren van een tanka. knarsende spil: hij neemt gekuist door de biecht nog een slaapmutsje hij heeft de gevel gewit met een kardinale fout…

het waren woorden die mij maanden toen ik mij nog in het reine waande de wrange klank van het manke in de dingen dat afdeed aan het zingen van mijn hart een eerste shot van smart waarvan er vele zouden volgen afgeweerd met lettergrepen als uiting van verzet waartegen zou ik pas veel later weten…

Zwaan bezingt zijn kroost, zang van zwaluwen vangt aan, de band te breken. Ritsels in gebint, sprookjesboek wat openspringt, oneindig verhaal. Portret zoekgeraakt, jongen met een oud gezicht, gebleekt morgenlicht Achter prikkeldraad, wordt willekeur versneden tot lappenpoppen. “ Ieder is het kind van de rekening zijner daden…

Ongeschonden droom, kasteel aan de hemelzoom, zonder in – of uitgang ? Laat kinderen lezen, dat zij hun naam en oorsprong zien, gebeiteld in marmer. Hoever moet ik gaan, blikken uit ogen te vergeten, wat kinderen is aangedaan. Oud en vertrokken, vanaf die tijd gedoofd in mij, haar zwavelstokken. Houten speelratels kleppen kinderdromen…

Zaagselsporen uit oude beren van de tijd, doodgeknuffeld. Kind ziet grootogig, haar eigen schoonheid aan, in spiegels van geluk, Jongen met schooltas, droomde dat hij kroonprins was, toen hij Shakespeare las. Meisje stelt haar vraag, briefje opwaarts langs een draad, vlieger die het verstaat. “ Liefde is het mooiste kind van…

als een paardebloem zo teder met jouw haartjes oh zo zacht waai je met alle winden mee zolang tijd daar is voor nu leun je op de golven van de wind totdat je voorgoed los kunt laten en je je plant in vele harten ~voor Madelief~…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

Een kinderhandje strekt zich uit over de bruinrode aarde Het streelt de bloemen en het gras Stil en verlegen vertrouwt het kleine meisje mij haar geheim toe als ik de wereld met moeite tegemoet treed de goden vrezend uit angst voor het grote niets Zij spreekt met guitige oogopslag de tover uit over sterren die -niet bang Voor…

Toen wij jong waren droomden wij zo van die dingen van een huisje, een boompje, beestje en van kinderen, wel vijf! We dachten met de wind in de zeilen, niets dat ons kon verhinderen wij zagen een toekomst onder de blauwe lucht vol mooie herinneringen Maar uit een onschuldig zomerbriesje ontaardt soms ook een storm dan moeten wij laveren in…

daar hoor ik ze niet stuiven over het parket plassend in 't bad het kindergewas onder het plafond een ruisen het kiemen van wasdom wijl ik afdaal tot de onderbuik wortelend in de kille keukenvloer de pit een want van warm aardappelvocht pompen van schuim tijd en dampende dis het broeden op doorknede sloffen sjokkend met aarden klompen…

ik heb de kerstboom buiten gezet opdat hij wortel kan schieten er wordt sneeuw verwacht, wat 'n pret voor de kinderen om van te genieten ik kan jouw adem duidelijk lezen nu je hier zo voor mij staat de klok geeft aan dat jij moet racen een gat geslapen in de dageraad ik hoor het geklaag over de kou over hoe je niets meer kunt doen we…

Nee, ik wil niet met je spelen Nee, ik ga niet met je mee ga me liever lekker vervelen of stompzinnig kijken naar de tv altijd moeten moeten moeten maar ik doe toch al zoveel je krijgt van mij dikke groeten doe nu echt wat ik graag wil Nee, ik ga je niet weer helpen heb ik vorige week toch nog gedaan Mam je moet nu niet zo zeuren moet…

Nu nog lig je naast me, je stelt honderd vragen. Ik hoor het aan je stem, je hebt er nog minstens duizend die aan je knagen. Nu nog pak je mijn hand, je kunt bijna niet wachten. Ik voel het aan je handdruk, je worstelt met je gedachten. De zee is onstuimig en wild, er zijn er nog zoveel die je stellen wilt. Ik voel mijzelf net jou, ongeduldig…

Genietend van de zon zorgend voor een lieverheersbeestje wat niet vliegen kon... Je maakt een potje...wel met gaten anders zou het beestje het leven laten Heel voorzichtig pak je hem beet want ieder zorgsaam schoolkind weet als je lief bent heel misschien zal je hem straks weer vliegend zien een bedje van blaadjes, een bakje water..…

Je haar in de war en de sproeten op je neus Ik bekijk je, je bent het heus! Nog maar pas geleden mijn kleine vent Ik geniet van wat je geworden bent. Bijna 10....al een echte knul Je bent lief, gevoelig en erg gul Trots ben ik, ik vind het fijn dat ik jouw mama mag zijn. Nu komen de jaren waarin jij volwassen gaat worden, steeds verder…