Zij had de wijsheid in pacht, Dat had hij al gauw van haar gedacht, Zijn mening erover bleek juist, Wijl zij ’t altijd had bij ’t rechte eind. Zij vond dat niet buitengewoon, Dat zette meteen de toon, Hij vroeg haar om d’r raad, Wijl hij dacht zij alle kennis had paraat. Dat bleek helaas niet het geval, Daarvan begreep hij dus niemendal…

Zou ooit iemand hebben voorzien waarvan wij nu getuige zijn we zouden van een profeet weten historici blijken soms profeten als klanken op hun jamben dansen met een dichter als hun dirigent zal een journalist evolueren tot historicus en poëet en mettertijd zelfs tot profeet opdat zijn woorden zullen leren dan krijgt de waarheid nieuwe…

stoelpotten onder gebroken behoeftes terugzagen tot op de haarwortels proestend op gewaande paden denktemperaturen boven het minimaalste van één ultiem vertraagde centrifugaalflits daalt de trits in beschamende schalen van richting de verlichting bracht hemels zwarte mazen netten van wetten verkaasden bloemen verwelkomende tenenvazen…

’t Hoofd hoogmoedig geheven, Kin omhoog, borst vooruit! Hovaardij is niet te benijden, Menig ging er door onderdoor. Rondom wordt alom gegniffeld, Gefronst en meewarig gegnuifd, Wijl zijn blik op oneindig gericht En zijn oren zijn dichtgestopt, Ontgaat rondom geschiedt, Blijft hij in zichzelve opgesloten, Onkundig wat over hem gezegd…

Ze schrijven zichzelf tot genie, elk punt een kroon, elk komma goud. Hun lofzang vult de flora, als onkruid groeit hun woord. Ze citeren elkaar als profeten, hun roem past in een post. Wie twijfelt aan hun grootheid wordt doodgezwegen — of geloosd. Hun zinnen stinken naar schijn, hun geest naar ijdel festijn. Ze bouwen lege tempels, en…

Weer zijn R. en de L. 't heroïsch eens: lekker kullen in het Hoog-lateinisch om meer dan maximale indruk te maken op het Nederlands-koesterend publiek. Als hun eigen retoriek maar schittert, ook al blijkt de inhoud fake-epiek. Zo brallen alleen de grote Grootspraakfanaten waarvan veel lezers denken: Die zijn gek! Eerste indrukken spreken…

In de stilte hoor je meer, geen rumoer, maar eigen sfeer Een zachte plek, een klein bestaan, waar alles even stil mag staan In de stilte valt het licht, zonder haast, een helder zicht. De wereld houdt zijn adem in, en geeft een glimp van nieuw begin.…

bent u ook wel eens opgelicht nee, niet door meer licht verlicht of opgetild zodat u de hemel al kon voelen of voor ieder beter in 't zicht ik doel hier echter op ontvreemd, door een geweten dat kennelijk is ontheemd; van mij iets voor eeuwig heeft geleend en in het onwetend gevoel heeft versteend het is goed, zei een vreemdeling tegen…

Schaamteloos: schitterend in een verkeerd lichaam; loze schaamte, schaamte als ruimte, als niet gebruikte mogelijkheid, ergens achteraf verstopt, of uit het oog verloren. Ontnuchterend: we moeten nooit te helder denken. Zo komen alle schroeven op water liever hoog in het ritme van de wind neerdalen met m'n kin op de hielen. Rotsvaste…

Elke morgen opstaan met het voornemen God te zullen volgen naar Diens wil doen en laten de dag doorbrengen bij voorspoed of tegenslag dikwijls springt mijn stemming onvoorspelbaar op en neer evenals kleine uitvoering eigen geweten wellicht ook stem van Hierboven laten me beseffen op dit ogenblik ben ik een Satansknecht korte…

Het gras is van goud : dat Hij heeft verbouwd met het bijvoeglijk naamwoord. Schep nog eens op, snob. Kauw al je cultuuruitjes tot literatuur!…

De typisch hollandse benepenheid herkent men zo aan de kleingeestigheid van zedenmeesters in artikelstrijd bekrompen krompraat in rechtlijnigheid Hoe amoreel is overspeligheid hoe liederlijk is dan lichtzinnigheid verwerpelijk qua immoraliteit een klucht staat stijf van losse zedigheid oogluikend toegestaan intiem jolijt…

zonder aangeleerd geloof behoor ik tot de ware ongehoorden der aarde als ik vrijuit spreek over de waarheid namelijk dat wat wij met elkaar delen dan moet ik vrezen voor oordelen en afwijzingen als ik vrijelijk schrijf over míjn gevoelens of letterlijk dat wat ik goed gelezen heb dan ben ik onwetend en moet ik mijn klep houden…

De schemer valt gelijk een oordeel, zwaar en kil over het land, waar elk in schaduwen gebogen 't stilzwijgend wachten voelt als schuld, een wil verstard in't juk van tijden lang vervlogen. Een uitgedoofde nacht, geboeid in schaamtevolle kluisters, waar geen genade daalt, geen zachte waard, waar hoop tot rouw verzwindt in laatste fluisters en…

Roos Abelman vraagt mij vandaag per mail Hoe kijk jij tegen ouder worden aan? Ik zei, wie, ik? Kijk mij nou toch eens aan Ik geef wel antwoord maar zeg niet te veel U hebt mij in mijn waardigheid beledigd Ik wens met ú te worden aangesproken Respect Roos, dat heeft menigmaal ontbroken Weet dat mijn advocaat mij steeds verdedigt Hebt u mijn…

Prangende vragen die zijn blijven hangen arglistig argwanend en diplomatiek voor de ander ontweken liever een holfrazig antwoord als dwaalspoor Oost-Indisch doof fabulerend maar geen klip en klaar helder bewijs voor de ander de waarheid, de hele, niets dan die ene het zeker en vaste waterdicht onomstotelijk onweerlegbare…

vergeet wat zin heeft ontmoet liever een vreemde en verzacht tot kippenvel beken daarna tot naamloos te weten wat ook zonder naam geweten heeft laat zijn wat zonder te zijn nooit was geweest…

Starend naar een enorme klomp klei. Nare gedachten wellen op in mij. Metafoor voor hard, grijs en kil. Vormloos, gevoelloos...ik ril. Binnenin hoor ik een kloppend hart. Wrijf de handen warm en voel me verward. Kan niet wachten om het te bewerken. Het blijft mijn vermoeden alleen maar versterken. Ik kneed, duw en streel de materie met zachte…

Neem nou gewoon aan dat Hij bestaat. Al een onafzienbaar poosje... Hij zorgt dat, nu Jij bestaat, je luidkeels roept: 'Grandioos voor elkaar gemaakt!' Ontegenzeglijk is jou geopenbaard wat je met je leven uit moet leggen. 'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

Gehuld in diepe duisternis heeft mij vannacht een grauwe gans verblind met zilveren vleugelspan vanuit zonovergoten oorden in 't bergenrijke kyrgyzstan voortgejaagd door zuidenwind dwars door zones van de tijd over de rug der kaukasus en 't zilte nat der zwarte zee naar istanboel, brug naar europa waar het contact der continenten…