913 resultaten.
tussen heldere heuvels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 een sterfelijke god die niet sterven mag
slingert een vuursteen naar de hemel
vanaf de Heuvel van het Werk
de zon staat laag
het licht legt een lange weg af
een god zonder stem ver van zijn stam
hij is de waanzin nabij
telt ontelbare sterren van gouden oker
op de Heuvel die Bidt
de wereld wordt stil als een god
met bedaarde hand de wolken…
Oude schuld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 te vroeg voor een beginnetje
te laat om te besluiten
er staat veel op het spel
ik wil niet vechten ik wil niet dood
ik geef mezelf wel langzaam bloot
ik moet een oude schuld beheren
voorbij de rouw- en trouwdeur
met een kratje cola
en de nieuwe krant
neemt de dwaas zijn plaats weer in
ik zie hem door het ossenoog
hij gooit als altijd…
Voedende dromen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 42 Dagen zijn vervlogen in de tijd
nemen de uren met zich mee
de nacht verdringt de avond
waak ruilt met slaap
dromen dienen zich aan
levendig en intens
willen iets bekend maken
een mystieke ervaring
die nieuwe inzichten brengt
ontwaakt de ziel
die doorheen het leven
soms in sluimerstand verkeert
mag bijleren en evolueren…
Vallende engelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 het zijn vallende engelen
ze dansen op het hellend vlak
als lieve oude wolven
het feest is nu voorbij
mijn hart verliest aan slagkracht
het huilt om godsgeschenken
je neemt me bij de hand
de jaarringen worden geteld
maar bomen zwijgen zich stil
ze vangen westenwinden
ze vrezen de letterzetter
er blijft een diepe angst
voor vallende…
De haver bloeit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Geef mij heden mijn vleugels terug,
ik zal op aarde blijven,
niet meer in de vlucht.
Ioakim
verbind mij
aan lucht en aarde,
warm van jouw schoot,
aan lucht en aarde −
waarde
in een welkom
lichaam,
warm in mijn schoot
Ioakim
Ioakim
Mijn veren raken verwikkeld
in jouw haren.
Eindelijk thuis
Ioakim
Ioakim
Ioakim
Mijn vlucht…
VAN LAAT NAAR VROEG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Avondschemer streelt met besliste hand
over grafstenen en hoge bomen.
Koele adem laat vredige rust komen
op het veld, waar elke levensvraag landt.
Het duister heeft kunstzinnig verstand,
schept schimmige beelden uit stille dromen.
De nacht wenst dit houwwerk in te tomen,
wacht af, door zegenrijke geest overmand.
Zonneglans bekleedt de omringende…
Tijdspanne
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 83 Hij vroeg hoe lang
we elkaar nu al kenden
Onmiddellijk sprong ik op
om hem het fotoalbum
te laten zien van een land
waar ik geweest was,
hem daarvandaan
mijn eerste emails had gestuurd.
Ik liet de gebouwen,
de musea, het eten,
de oude mensen, de valleien,
de rivieren en de glinstering op het water
zien waartussen hij ook allemaal…
Onvolkomen innerlijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Levendig is de nacht
vol met dansende sterren
waarin de maan zich bloot geeft
een aureool haar omringt
Hun hemellichamen verlichten
de weg die ik ben ingeslagen
maar buiten dool ik rond
als een blinde zonder zicht
Waarheen voert het pad mij
dat ik nu bewandel?
In vertrouwen wil ik zijn
doch de leegte brengt geen antwoorden
Hoop…
Waar ben je nu
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Waar ben je nu?
lijkt de merel te vragen
van het dak of hoge tak
wel tien keer per dag,
alle zomerdagen
soms roept hij dwingends, dominerends
een haantje is hij dan
maar plots weer teder
'k probeer zijn fluit te snappen
wie hij in de verte hoort
hem antwoordt, met liefde aan wil pappen
hoe hij zijn riedel voltooit in stappen, verleidt…
Droomwereld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 Op de vleugels van de engel
glijd ik over het landschap heen
groots, groen en onaards
lijkt deze wereld mij
Wat een zee aan ruimte
wat is het er schoon en licht
dieren leven in grote getale
hun bestaan zoals het bedoeld is
Bomen weids verspreid
gevoed door gezonde aarde
maken zuurstofrijke lucht
die alle longen vullen
Bewoners leven…
Hoop en Geloof in Liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 hoop klopt op
de deur
van m’n hart
ze vraagt
geloof je in mij
geloof je echt in mij
ik raak van die
directe vraag
een beetje verward
ze ziet het in m’n ogen
en zegt de liefde … de liefde
zet alle twijfels opzij
en zonder verder
na te denken zwaait
de deur wagenwijd open…
Zeevlinder
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 248 kan het zijn
dat je nu
die zeevlinder
bent…
je vleugels
laat drijven
op het
diepblauwe water…
kan het zijn
dat je nu
de parelmoeren
schelp bemind…
danst op de
roerende golven
met weergaloze
innerlijke kracht…
kan het zijn
dat je nu
de vreugde in
het vliegen vindt…
nog steeds
woorden dicht
naar de woeste baren
en…
literair gemis
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 82 het leven essentieel
om straks de dood
te kunnen ervaren
hoewel ervaren is
waarschijnlijk een heel
groot woord...
de dood ervaren is een mythe
omdat niemand er ooit
over heeft kunnen schrijven
voor mij als dichter
een enorm literair gemis
zo blijft leven en dood
vooralsnog omgeven met
een mantel van mystiek
een vorm van onbeschreven…
Merseburg revisited
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 Een gebroken been
had Balders paard,
Odin heelt Balders hengst:
Bot groei aan bot,
Been groei aan been,
Laat het zijn als gelijmd,
een gelijmd ledemaat!…
De oude brug
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 zo sprong je van je sokkel
mijn lieve zilveren kikker
onweerstaanbaar kwetsbaar
was je toen je onder ging
in deze blijmoedige zee
er zijn geen schrijvers
zonder schuldgevoel en toch
je boeken laten je leven
literatuur als blijvertje
de werkelijkheid soms dodelijk
denk aan de wind denk aan de zee
je bent geen voorbijganger meer…
Futhark
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 31 ᚠ
vonk, vee en welvaart
veel, heel veel rijkdom
ᚢ
viriel en vruchtbaar
vitale oeros
ᚦ
defensieve doorn
destructieve drift
ᚨ
goddelijke geest
geeft wijsheid adem
ᚱ
rijd en reis ridder
richt je roer op koers
ᚲ
toortslicht, lichtbaken
laat kennis je leiden
ᚷ
geef gul, geef offers
geen gratis geschenk
ᚹ
vervulling, vreugde
vrij…
Mysterie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 We vergeten telkens weer waarom gedicht moet worden
Waarom de ogen lazuli niet blauw
Ontsloten worden als de put
Waaruit de ziel het zelf opwelt
Omhoog gedacht moet worden
Voor het begrip volstaat niets minder dan een uitgezegd mysterie
Voor het mysterie zelf volstaat uitzeggen: niet
zeggen zegt
Voor het mysterie
Dat het volstaat dat…
Erfloze nalatenschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 29 Wie zijt gij en waar staat gij in het leven?
De lente neemt een einde nu
De zomer, zelfs de herfst hangt aan het gras
Begint naar ooft te ruiken
De eerste schok van de nacht is wel voorbij
De blik is op de sterren soms en nu
Ertussen. Of iets daar zich verholen houdt
zo niet moeten we meer Apollo’s sturen
Of met het roodborstje de…
Transformatie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 87 Hecate, Lilith, Baba Jaga
De oude vrouwen strijken neer
De wijsheden van lang geleden
Hond, kat en uil herrijzen weer
Het vuur van feniks blaast nieuw leven
In wat tot as geworden was
De jeugd, de onschuld, afgebroken
In duizend scherven splinterglas
Een nieuwe vorm van zwart wit marmer
Zo hard als staal en diamant
Geen muren…
verloren paradijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 120 onder ruisende bomen
nabij de grote steen een
kleine nimf in afzondering
frêle handen maken een
mythische reidans met
stokjes over onbewogen graniet
takjes bedachtzaam
gedraaid en verschoven:
een bezwerende offerande
het zachte prevelen
de geheimzinnige tekens
van een priesteres in trance
daar is plots grote zus
die trots…