913 resultaten.
Dichter in haar droom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 47 Er heeft een dichter in haar droom gezeten
ergens bij de waterkant, op een mooie plek
bij een eenzame boom
toen de zon de lente aandacht gaf
de dag heeft hij een bijzondere wending gegeven
de geluiden van de vogels heeft hij omschreven
en de echo van het lied
uit een beminnelijke verbeelding
de stand van de zon in verband gebracht met…
Moment (iii) ik zie hen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 38 Voor het eerst
buiten het nu
omarm ik de bomen
van het bos dat ik zie
omarm ik de stroming
van het water dat zij drinken
het water van het stille ven
dat hen tot aan de voeten staat
het donkere water dat hen tijdloos
rimpelloos weerspiegelt
de bomen dragen het bos
de stilte in
en het bos luistert
geeft hun stilte weer
in de ruimte…
BRONZEN MEMO
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 28 Onhoorbaar haast de roep van klokken
In stadsdeel, kern en buitenwijk
Die van Schiedam zijn onverschrokken
Zij hebben een enorm bereik
Ik stop mijn vingers in mijn oren
't Is zaterdag rond etenstijd
Dit beieren kan niet bekoren
Terwijl het ergens ook verblijdt
Waarschuwend dreunen en vibreren
We zijn op ons paasbest gekleed
Om het theater…
Het pril begin
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 40 jij hebt ooit
mijn gezicht
beschreven
door met je
vingers leven
te voelen van
het visuele
het plaatje
herinnering
in de teruggang
naar het pril
begin van de
eerste keer
later dan
ooit de
transitie
van voelen
en herinnering
naar woorden
die in taal
met elkaar
communiceerden
om alle emoties
te synchroniseren
naar een gezamenlijk…
Een zaterdagochtend
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 83 Dwalend door verlaten straten
van mij onbekende kille steden
doodstil door Jan en alleman verlaten
opgejaagd door spoken uit het verleden
wandel ik op een vroege zaterdagochtend
aarzelend door mijn hoofd
op zoek naar zekerheden
waarvan ik denk te zijn beroofd.
In een kluwen van verlatenheid en nijd
die de liefde even deed verzwinden.
ben…
Luisteren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 31 Luister,
naar de wind die zich in de stilte verstopt
Luister,
naar de druppel die zich in het water bevindt
Luister,
naar de aarde die de grond onder je voeten vormt
Luister,
naar de warmte die de zon verspreidt
Luister naar het onmogelijke
en je zult jezelf ook weer horen…
o die wijze koeien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 Tragedies hoeft geen mens te vrezen.
Komedies komen met het leven mee,
net als de golven komen met de zee,
net als de boeken met het lezen.
Ons script wordt gaandeweg geschreven.
Geen heeft de pen in eigen hand.
En als we weer eens zijn gestrand
is huilen, lachen om het even.
Eens leer ik me niet te verzetten,
ontvang ik met een open hand…
dragers van licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 176 intens rode donkerblauwe en gouden
stralen in de wolken als duisternis en
licht elkaar omarmen
in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken
passie rebellie gloed hoop en verdriet
minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte
mythische vogels worden van binnenuit verlicht
voelen de stralende omarming van de zon
het lied van duizend vogels…
In ronde stilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 115 je hebt geen stem
het zwijgen zoekt
woorden in duister
taal is de sleutel
van betekenis
keiharde waarheid
je weet
en voelt
aanwezigheid
ware aard
iets mysterieus
vanuit de dieptes
naakt met blote adem
in ronde stilte
verstand op nul
helemaal jezelf
groots in kleinheid
ongetemd hart
stille gedachten
kunnen niet praten…
Nomade & Bengalen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 De doorgewinterde nomademan
Die eerder figureerde in Tagore
Maar ook als Melkwegleider, daags tevoren
Houdt immer nog verblijf in Bangalore
Denkt, kom, ik trek de stoute schoenen an
Hij las teveel van rala en meimalen
Z'n alter eega zei 'trek erop uit
Met zeven jongens en een ouwe schuit
Het ruime sop, de Golf op van Bengalen!'
'…
Laatste gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 134 Waar is de veerman?
We reiken de halzen.
Zwijgende kraaien wachten.
In gesloten bomen.
Waar houdt hij zich schuil?
We draaien de hoofden.
Verstarren in de duisternis.
Watergeesten kronkelen.
Wanneer doemt de veerman op?
Ergens wacht hij aan de schimmige overkant.
Hoeveel kraaien zullen hem vergezellen
Wie van ons neemt hij mee?
Een…
Schemerland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 Kom zitten en warm je aan mijn haardvuur,
nu buiten de late winterzon
wegkruipt achter de kale takken
en het bos in diepe slaap gewiegd wordt.
Dit is het moment dat de magie aan zet is
en het schemerland tot leven komt
bij het schijnsel van de maan
Het fluistert tussen de stenen op de heuveltop
en het ruist rondom de open plekken in het…
Godenspijs
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 62 Ontsproten aan het speeksel
van Sleipnir, schuimbekkend,
ziedend langs de hemel razend
met de Wilde Jacht;
Geboren uit Velum Universale
aan de voet van Berk,
Den en Spar, staande
in een Heksenkring;
Bron van kennis en inzicht,
euforische roes, brug
tussen de werelden
van mensen, geesten en Goden;
Je extase brengende hoed
werd geëerd…
Voorbij het rif
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.153 Dichtbij het onwerkelijke..
vaart een majestueus schip,
volkomen uit koers geraakt
bij het omzeilen van de Kaap
in ‘t allerijl verlaten nest
gaat het gekraai verloren,
serene rust aan de overkant
omgeven met zacht groen
soms zo wonderlijk levensecht
bevalt het water voorbeeldig
gedragen haar mooi evenbeeld
met zeilen hoog gehesen…
Al die dingen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 De geel-oranje bloemenzee
in jouw tuin
Je opknapbeurt boven,
de gordijnloze badkamer
Je schouders die aandacht
krijgen na zoveel gedaan
Ons praten op de bank
over een knuffel piemel
Hoe pluche kinderonschuld omhult
We uitkijken op vlinders
tussen de vlinderstruiken,
de vijver die rimpelt
door roze visjes,
een kikker zien zitten op…
grijzer dan het wit
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 107 voor Gerrit Kouwenaar
zoveel grijzer dan het wit
is een streep ontdekken
op een spierwitte muur
was het moedwil
of een ongeluk wellicht
voor de dichter blijft
het gissen en er is niemand
die de waarheid kent
de streep bleef grijzer
dan al het wit en vooralsnog
de oorzaak onbekend
Lejo…
Klein stralend sprookje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 In het nachtelijk Zwarte Woud
zweeft tussen nevels een lichtschijnsel,
en geeft de bomen glanzende
gezichten als van versteende,
maar mild gestemde reuzegnomen.
Een uil vliegt in dit licht als van een fee
in alle stilte mee,
met in de ogen zijn eigen gloed.
Nu glijdt de aura heen, de hoge bomen
schijnen weer gewoon van kruin tot voet,…
Mystieke ontmoeting
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ergens in het stille bos koeren duiven,
ik loop er in dichte mist gevangen,
zie hoe ijspegels, die aan bomen hangen,
zacht en weemoedig rinkelend wuiven.
Bij het ven zie ik plots mijn vader staan,
op het ijs liggen dode meeuwen,
heel lichtjes begint het te sneeuwen,
vader kijkt mij doordringend aan.
Bewegingsloos blijven wij waar we zijn…
Droom in droom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 In slaap gevallen op het lege strand
droomde ik dat ik vredig sliep,
totdat ik plotseling wakker schrok
van klaterend water, dat mij lokkend riep.
Ik liep de zee in, die hijgend ademend
door mij heen vlijmde, en niet veel later
spoelde ik aan, werd opnieuw opgenomen
en dreef weer terug met het schuimende water.
Alles vloeide zo onophoudelijk…
Geschenk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Er zit een vogel op mijn hand
van bloed en zon en blauwe veren.
Hij zingt en dwingt mij in te keren,
hij doet mij denken aan het strand,
een wezen uit een ander land
afkomstig en uit hoger sferen.
Ik moet hem dieper kennen leren,
zijn stem is aan de zee verwant.
Zacht trillen in mij mee de snaren
en ruisend komt opnieuw tot leven
het doodgewaande…