Jan Pronk is niet meer lid van 'De Partij': "Ik wil er tot mijn dood op kunnen bogen Dat ik partijbeginsels nooit verloochen, Dus per direct hoor ik daar niet meer bij. Die socialisten zijn zo diep gezonken, Ze hoeven met mijn naam nooit meer te pronken."…

Toen ik hoorde Dat je vandaag Heen was gegaan Vanuit je cel Zwevend naar de Eeuwige verdoemenis Moest ik opeens Denken aan de mensen Die jou omringden, Toen jij in jouw land Je macht misbruikte - Collaborateurs en massale Aantallen wegkijkers, en Daarnaast ook verzetsmensen Die probeerden waar te maken Wat het geschenk…

vluchtig in schaduwen op de grond de hoge vogel en jij door de knieën voor de ereprijs in het gras…

de aarde is rond, fluistert de kameraad Shin lijkt het niet te horen, tuurt onbewogen naar de koeienpoep en peutert de maiskorrels eruit elke korrel telt in deze verborgen schaarste er bestaat nog een wereld, klinkt het zacht, voorbij de hekken van het kamp Shin verbergt zwijgend zijn verwarring zijn leven hangt aan een martelende draad…

Het is waarschijnlijk ‘t zeer curieus frustreren dat wie zijn waardering uit moet spreken na alle omstandigheden te hebben bekeken in parlementaire enquête zich wellicht zal keren tot de onschuldigen terplekke aldaar, om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen bij gebrek aan overeenstemming der verhalen in oogverslagen of andere getuigenschaar…

Nederland is diep gezonken land en waarden uitverkocht integriteit is ver te zoeken soms nog wel in sprookjesboeken Zelfverminking, pedosex iedereen heeft wel een ex voedselbanken voor ontheemden corruptie, misbruik, illegale vreemden Antibiotica, glenbuterol spuit alle dieren maar goed vol varkens, geiten, kippen, koeien overal valt…

Veel mensen die vastlopen En minstens tien jaar op Bijstandsniveau moeten leven, Die het idee hebben dat de Politiek nadrukkelijk heeft Gefaald, worden gevoelig Voor de wens zondebokken Aan te wijzen, gaan zich Wenden tot partijen die Inspelen op emoties - Daar waar in Nederland toch Ooit de verzorgingsstaat Zorgvuldig werd opgebouwd…

Maanden had Samsom op zijn wilde lokken gespaard: zijn grijns was eeuwig zijn leeuwenmuil om van te geeuwen! Hij leek zo gepast, zo charmant maar uit niks en niets omhoog gebracht... niemand had dan ook verwacht dat eerlijkheid en hoffelijkheid uit zijn brein waren gedacht. Bij het scheren van de wol waren zijn krachten niet meer vol!…

Het leek alsof hij bleekte bij aanschijn van Gods glorie in de zonnige harengloed van Geert Wilders. Het heeft alle schijn van een modeshow: de foto's, de apenpakken mèt glimlach in camera's. Slechts deze uiterlijke vertoning stinkt in duisternis, want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen... schenen elke beeldspraak om eerlijkheid…

Het was een extreem nare, kille winterdag vond de Generaal, die het slagveld overzag. Kleine wolkjes verlieten telkens zijn mond als hij bevelen naar zijn manschappen verzond. Toen de artillerie gaten in 't ruige grasland boorde en hij niets anders dan ruwe kreungeluiden hoorde zaten zijn gedachten, zoekend naar rust, aan de kust. Op een golf…

macht heeft vele gezichten dit is geen gezicht ................................... bij cartoons van krankzinnige krab: http://schrijven.wikidot.com/macht…

Klinkt in alle toonaarden uit PvdA hoewel eerst door VVD’er Rutte we gaan weer bruggen bouwen oerdegelijk zunig – terug naar Drees en companen om samen weer gevoel te stutten Maar het was nog niet te laat om iemand op te halen toen nog direct vertegenwoordigd personeel danig uitgesplitst over alle wederopbouwkabinetten Samson was er…

In de spiegel. Mark hou je stark en kijk maar met oprechte trots in de spiegel, en zien wij godzijdank eindelijk -en wie had dat ooit gedacht- een sociale VVD Maar wacht! er komt nog de grote dictator, Heer Wiegel de piegel met z’n grote eigenwijze giegel, en die spoelt weer alles, alles wat is bereikt, zó door zijn asociale plee…

de opstandeling hij slingert wat stenen en Assad wankelt vervolgens slokt de grond dromer en droom op…

het mistroostig ras van assad en trawanten heerst op aard in dit dal van tranen slapen vooralsnog de zachte krachten …........................................................................................................... In mijn tekst citeer ik van Henriette Roland Holst ‘‘t mistroostig ras dat heerste op aard’ en ‘de zachte krachten…

De harde wind verwaait het land naar zee en rotsen slechts weerstaan hier nog de druk. Men loopt en masse elkaar nadravend mee, weet zich geen raad en kiest op goed geluk, zonder idee. De wind slaat alles stuk. Die tiert hierbij, slechts geremd door schermen van enkelen, die zich wel ontfermen over waarde en pal zijn blijven staan. Zij vechten…

De grote spreker had iets met van alles en hij ronkte vrolijk voort. Maar ik had pijn en een trein die ik moest halen, een trein die ik echt halen moest.…

Heb je die hoed gezien? Enig hè, Prinsjesdag! Over het Rijkstekort Hoor je weldra Toch roepen steevast de Parlementariërs Met enthousiasme Een driewerf hoera!…

Aan tafel wordt gesproken over de politiek. Vader en zoon dienen elkaar van repliek. Verschillende partijen passeren de revue. De zoon gooit nog een balletje op over de CHU, en had je vroeger ook niet een boerenpartij? Die man, heette hij Kieviet? Hij kijkt daarbij naar mij. Boer Kieviet, boer Kieviet? ‘k Kom bijna niet meer bij en sein…

Met het oog op de verkiezingen voeren politici deze weken campagne. ------------------------------------------ Het beste in politici komt boven, Zoals dat bij verkiezingen steeds gaat. Ze lopen op de markt en bij de straat En zijn bereid de wereld te beloven. Maar vóór dat alles klakkeloos te slikken, Pak eerst een speld om daar doorheen…