lang heb ik je gezicht kunnen lezen juist de vele stukjes leven die zich dan goed laten zien want niet alles wordt in rimpels vergeten die groeven gaan dieper dan verwacht ook kunnen zij de pijnen nog niet vergeten komen van traag herstel of van genezing is nog niet helemaal sprake zoiets vraagt een specialistische begeleiding…

nog staan ze op papier maar dadelijk dansen de woorden in hun eigen snelheid en kleur vertragen of versnellen zij afhankelijk van de emoties die zij dragen en of zij nog in dezelfde sfeer kunnen aanhaken zonder de rode draad van het gebeuren uit het oog te verliezen of te verdwalen in een bos waar alle bomen op elkaar lijken…

Je voelt het. Het wordt tijd dat winter 'vaarwel' zegt. Het wordt tijd dat lente 'hallo' zegt. Het wordt tijd.... "Lente-hang" Raak mij met bloesems van lente met knoppen in volle bloei. Til mij op uit mijn winterslaap, de nodige rust voorbij, in lenteleven vol geuren en kleuren. Strek, rek mijn stijve leden kleed mij in…

jij hebt weer de stenengloed speelt met licht en stukjes universum ja daar waar men zomers de zon treft is het een drukte van belang in het verre heelal dat veelkleurig licht uit alle frequenties weerkaatst met ook misschien de geheime nog niet ontcijferde verborgen boodschap ik houd van jou je te zien in het…

Hij bestelde zoals altijd: een Big Mac, grote friet, cola zonder ijs. Niks bijzonders, gewoon een dinsdag, dezelfde McDonald’s, dezelfde prijs. Maar toen zag hij hém— achter de toonbank, brede schouders, losse lach. Bruine krullen onder een pet, blauwe ogen, scherp en zacht. "Hier is je bestelling," klonk het simpel, maar iets bleef hangen…

Ik open mijn ogen—maar wie kijkt er mee? Vier anderen fluisteren, staren, bewegen. Ik ben nooit alleen, nooit enkel mezelf, altijd een ander, een schim in mijn wegen. Eén fluistert zacht, voorzichtig en klein, een kind dat schuilt in hoeken van schaduw. Ze huilt om wat was, om wat nooit zal zijn, haar dromen verloren, gestolen door chaos.…

Er schuilt een vuur diep in je hart, een vlam die nooit zal doven. Ook als het donker om je slaat, blijf in jezelf geloven. Je stappen mogen wankel zijn, je pad vol bocht en krommen. Toch leidt het jou naar zonneschijn, waar dromen samenkomen. Dus draag dat licht, zo puur en vrij, door storm en door gebaren. Het mooiste dat jij geven kan…

ik dacht je in mijn handen te hebben uiterst breekbaar doorzichtig kristal je draaide warmte in veelkleurig verval in handen die zichtbaar waren en jou koosden zonder behoudende grip wilde je opgooien terug in je vlucht nog keek je om in een pijlsnel verdwijnen om een keer luid de schreeuw te doen van beiden…

Mam, je bent een topvrouw, echt waar, maar waarom zoek je altijd alles zélf maar? "Waar is mijn bril?" – die ligt op je hoofd, en dat je het ontkent? Nou, dát is geloofd. Je appjes zijn lief, maar zo vreselijk lang, met emoji’s waar ik niks van begreep – mijn wang! En als ik bel, tja, dan weet ik het al: "Kind, je eet toch wél goed allemaal…

ik ben weer tegen zwart aangelopen terwijl ik wit open hield de doorstroom van kleuren is gestopt omdat wit en zwart geen echte kleuren zijn zwart is een reflectie en wit is de kleur van alle kleuren samen in wit licht…

Je zei: "Mijn liefde is te groot, te wijd, te diep, te ongeremd." Maar liefde die zich zo verspreidt, verwaait als as in harde wind. Je kwam thuis met een nieuwe naam, een tweede schaduw aan je zij. En wij, het huis, de tijd, de rust, werden plots te krap voor mij. De muren hoorden wat je fluisterde, hoe je haar liefhad, mij nog steeds…

het enige foutje in de schepping was de mens gods wens om de wereld in snelle ontwikkeling een boost te geven was het goed beter best principe waarbij geld en macht wederzijds uitwisselbaar zijn goedkeuring kreeg in deze wedijverwereld er is alleen plaats voor het beste ego en samen is onbestaanbaar omdat de dood…

Wij staan hand in hand stemmen die stilte breken een keten van kracht Wij staan op, waar stemmen worden gesmoord, waar lichamen worden geraakt, waar recht een voorrecht lijkt. Wij staan op, hand in hand over grenzen heen—onze woede een vlam, onze hoop een ketting die nooit zal breken. Wij dragen de namen van hen die vielen, vergeten door…

zij flitste lachend voorbij nog voordat ik de diepte in haar ogen heb kunnen peilen zij was er onaangekondigd nam zichzelf als suprise mee naar huis net bekomen van het onaantastbare moment haar te zien en te accepteren haar warmte weer intens te ervaren om samen het hemels moment van weer een edelsteen aan de ketting van geluk…

hij wist dat hij anders was zag verbazing in vreemde ogen voelde antwoorden waar hij niets mee kon en toch was er warmte en begrip hij wilde weten wie hij was waarom hij anders was en wat dat andere eigenlijk in hield waarom het hem buitensloot waar velen probleemloos aansluiting vonden hij spiegelde veel zocht in vergelijken maar…

nog pruttelen fossiele zonden tot ze in stukjes uiteen vallen in de grote pan religie ooit waren aanbraden en dichtschroeien het geijkte credo voor een mystieke smaak nu is het vlees met te veel vet doorregen te vaak en te rijk gevoed en te weinig bewegen is hoofdbestandeel geworden van onze maaltijd en geeft de boeren…

intens gloeit en loeit het vuur van verlangen in het naderen zonder dichterbij te kunnen komen in afstand gevangen waar samen het onhaalbare eindpunt van rekken en versmelten is zelfs de vlammen reiken hoger in dieper verlangen hun zwepen zijn de pijn van nooit verenigd zijn daar waar losbandigheid tot het laatste gaatje…

Zou hij, Zelensky, ook niet kunnen slapen En wakker liggen in de donkere nacht Om Vladimir's en Donald's megamacht Twee Pitbulls met een bange kudde schapen? Is Trump vergeten dat de Indianen Gedood zijn en verdreven van hun land Door pionier, goudzoeker en migrant Die allen zich Amerikanen wanen? Ook Oekraïne kende heel veel strijd De…

hij zag de cumulus jagen langs de hemel zwart van het water dat pas later een geweldige stortbui met hagel zou worden de spanning zat al dagen in zijn kop en eiste een snelle ontlading die in het rennen te weinig ruimte had gegeven in de snelste route die hij had gekozen en die hij eerder al met tal van obstakels had verzwaard…

ChristenUnie Rijswijk lachend maar wie lacht hier mee oh wee klaarblijkelijk de bijbelverhalen niet aandachtig genoeg gelezen uit het levensverhaal over Jezus is uitdrukkelijk bewezen ieder door God geschapen is een parel in Zijn hand mensen even anders gekleed zijn reuze charmant…