In bloedverzachtende doortastendheid, welteverstaan: “Zie de kapitein achter bergen aan blijven gaan!” En suizen deed ’t: tekort schoten woorden na elkaar, vervaarlijk opeenvolgend, uit zijn comfortabele ruimte, uit zijn sprekende mond die verzuimde te pruimen wat de wereld aanbood, nooit echt inbond, doch niet echt van zich afbeet…

Wie ik ben, mijn grapjes mijn woordkeus en mijn kleren dat alles lijkt wel belangrijk maar achteraf weet ik elke keer weer dat het niet beklijft, dat maar een vaag beeld ervan overblijft bij vrienden en bekenden en het niet de vastheid heeft van mijn gezicht, dat het alleen iets betekent voor wie-weet-welke mensen die ik niet ken…

Het kan niet vaak genoeg worden gezegd ook mèt tachtig procent presentieplicht wordt niemand daar van plichtsverzuim beticht ons land heeft Paars 'vak'kundig lamgelegd met dank aan één vent die nu wordt bedreigd benieuwd wie straks het hardst in zijn nek hijgt...…

Soms voel ik mij zo leeggehaald, zo dor en droef wanneer de blaadjes vallen. toch is dit niet het einde van het verhaal want straks komt lente weer opnieuw met bloesems die de takken sieren. Waarom toch kunnen we niet elk seizoen gaan vieren want steeds er is een reden voor veel dankbaarheid, al zien we ook niet elke dag de blauwe luchten…

zelf zou ik zeggen een realistisch werk van Edward Hopper mensen op weg van gate 6 naar het vliegtuig op de rug gezien voorwaarts in de tijd voor wellicht een onzekere reis door de seizoenen...…

De waarheid van de werkelijkheid gebiedt mij te zeggen dat het meer dan een platonische ervaring was wanstaltige gewaarwording aan den lijve ondervonden bloeddorstig, wreder dan medea weerzinwekkend en wraakzuchtig erupties van proliferatieve onderhuidse universa, subcutaan ontstane opperhuidse zeepsopbellen opgeblazen wrijvingswratten…

Waterschildpadden uit warme moeraslanden worden gevangen. De pantserdieren reizen, komen al spoedig in koud Nederland. In een bosvijver laat men de reptielen neer... Zoek het zelf maar uit! Ze zonnebaden, gezeten op boomstammen, half in het water. Daadkracht opdoen om in koel nat te gaan jagen op klein gewemel. De…

Ze kwamen met spuiten, met praat van verstand, een redder in nood, zo klonk het in het land. Maar achter die glimlach, dat witte gezicht, brandde een vuur van geld en van plicht. De pharma kneep handen met heren van macht, besloten in kamers, ver weg in de nacht. Ze spraken van zorg, van mensen en recht, maar winst was hun taal, hun enige…

Op de schoorsteen van een huis ergens aan een stille straat zit een zwarte zangvogel tinkelend te tierelieren tijdens de lente equinox welkom zon die vanaf de kim rozerood het blauw beklimt zo opent zich de zomer in lijn met het tuinpad staat vaak het fietsje van een kind op de schoorsteen van het huis ergens aan die stille straat…

Mijn handen dwalen Over jouw fluweelzachte perzikhuid, Onder ’t zacht gefluister Van bladgeritsel In de frisse d’ochtendbries. Het zonnetje gloort over de rand, Verlicht jouw buitenkant, Onder de warmte van mijn hand.…

als ik in mijn diepste geraak en kond doe van roerselen die ergens klinken als muziek met tussen de notenbalken mijn eigen wisselende wijs gister ging ik nog onbestemd over wegen van verwachting thans weer over paden waar mijn zin wordt afgeremd en hoop wordt uitgeladen zo gaat het op en neer van momenten vol tevredenheid naar een tijde…

Duizend-en-één moeten het zijn geweest op het feest van de satan hun duizelingwekkende duivelgedachten laten geen ruimte voor twijfels en afleiding voor bijzaak en beuzelarij Voordien waren dromen in nachten gewijd aan epische helden verhalen gedichten 't is de dwang die hen leidt tot noodzakelijkheid hun vroegste stemmen…

Treurnis kleurde het dal in vervagende tinten voor ingedroogde ogen van weggegoochelde dromers. Zij waren met te weinigen tussen de sterren geweest. Nu rolden zij met de stenen mee, door de rivier tot in die ene zee, met namen die klonken onder het gedonder: het bijzonder gewelddadige der breed bewierookte zonden. De angst…

langzaam ontwaken een ziel zonder leeftijd een kind dat ontdekt knisperende bladeren doorbreken stille stilte hier en nu vogels zingen anders luisteren zacht, melodieus levenslied, liefdeslied dansen in een plas neuriën als niemand luistert verrijkt, bereikt ommekeer op een liefdespad langzaam ontwaakt de ziel van liefde binnenin…

Mijn zicht is horizontaal wel 250 graden een open vizier op de wijde wereld en alles van mezelf, behalve dat wat het meest mij is: mijn gezicht zodat ik maar een flauw idee heb wie de mensen zien wanneer ze mij zien Hun reacties zijn me vertrouwd ja, ik ben wie ik ben maar een vreemde voor mezelf en naarmate de tijd verstrijkt ben…

in vèrstrekkend gladgestreken blauw gelijkmatig als een zee ontbreken begin en einde dit is geen cirkel en geen lijn geen standplaats of vertrek, dit is de kunst van het altijd blijven dromen…

Jouw stilte valt in mijn stilte het graf gegraven in de herfst hoe mild de herinneringen zijn de toekomst is altijd onzeker het oude najaarsgoud gebroken en gevallen op de koude grond wie ben ik uiteindelijk geworden wie ben jij al die tijd geweest ah, ik drink nog steeds uit uw kopje kijk naar je trouwe foto aan de muur het schilderij…

Keizer was ik, Maximianus heerser naast Diocletianus, zoon van een vrijgelaten slaaf die zich op het Forum in recht en welsprekendheid en militia bekwaamde en het als rolling stone tot stadhouder schopte en later tot ieders verbazing werd uitgeroepen tot keizer van het grote Imperium Romanum Dio maakte van het immense rijk een…

Onder stenen gewelven van eeuwenoud leer, waar Michaël waakt en stemmen fluisteren langs glas, zit ik in banken van een vergeten kapel, in de Domschool, waar de tijd zich geduldig plooit. Moeders hoop, een fluistering in het duister, “Doe beter, klim hoger, je kansen zijn geteld.” Maar cijfers knarsen als molenstenen in je hoofd,…

we weten hoe de wind waait welke wetten weelderig wentelen waaromheen jouw én mijn wereld woest worstelt met wrange waanvoorstellingen universa spatten uit elkaar als zeepsopbellen als wrijvingswratten opgeblazen en leeglopend in zenuwslopende aantallen aanvallen op het eigen stelsel de waargenomen sterretjes in deze duizelingwekkende…