inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over emoties

5.668 resultaten.

Eerbetoon

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 54
de natuur is stil er staat niets te gebeuren de wind geeft geen enkele zucht geen mogelijke dreiging waar dan ook maar in de lucht waarschijnlijk valt er even geen dode te betreuren heel even heel even is de natuur ontheven van het tonen van medeleven of is het dat ze gewoon in het tonen van eerbetoon een rustpauze wil…

Claustrofobia

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 386
op de bühne een schimmendans voorbij verloren deuren als in harde klanken om adem om lucht om leven een zwarte oorlog woedt ik wil niet maar ik moet een beetje sterven tussen allen in het donker bidden om wat licht…

Opmontering

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 65
Ach beste vriend vergeet wat achter je ligt En leef je leven vandaag, leef in ‘t heden Gooi achter je de deur naar ’t verleden dicht Vergeet ’t verdriet wat je hebt geleden Kom vriend en recht je rug, ga moedig voorwaarts Zit niet gevangen achter een open poort Met gebogen hoofd ga je zo snel neerwaarts Geniet elke morgen als de zon weer gloort…

Yasmina

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 68
Yasmina Reuk van Melati in die huis met die aand Van die kroon tot by die wortels via die stam beweeg van tak tot blaar in die wind Reuk van Melati in die huis met die aand koel en humid Bandjermasin, Borneo Die riviere sing daar sout en soet Reuk van Melati in die huis met die aand Van die kroon tot by die wortels via die stam Geur van…

Hou en trou

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 73
Tevreden genoeg om niet te stoppen. Ontevreden genoeg om door te gaan. Uitputtend maar ook onuitputtelijk. Zowel diepgaand als verganend. Op en … nog. Soms stop en door. Slaand en zalvend hand in hand. Nu doof … dan … een en al oor.…

De schaamte voorbij

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 83
Is het zonde dat er mensen om mij geven Waardering voor mijn zijn Niet langer angst en beven De schoonheid van mijn brein Is het erg te worden begrepen Terwijl de uitleg niet bestaat Geen vertrouwen in iemands strepen Omdat het nergens op slaat Er is niemand gevonden die boven mij staat Want ik houd niemand klein Iedereen is even belangrijk…

De droom voorbij

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 75
Is een nachtmerrie realiteit geworden dan is de gelukkige droom verder weg dan ooit verandert de realiteit in een droom dan ben je of gelukkig of gewoon te ver weg verandert een droom in een nachtmerrie dan is er gelukkig nog de realiteit daarna wordt de nachtmerrie weer een droom dan slaap je gelukkig verder tot de…

Mijn danklied

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 143
O laat dat nu mijn danklied zijn: het met vertedering naar jonge blaadjes kijken en weten dat er telkens weer signalen zijn om hoopvol door te gaan, al is er ook een wereld vol conflicten. Er is muziek, er zijn gedichten en veel wat enkel kinderogen zien. Vernieuw mijn kijken, schep een zuiver hart in mij en aandacht voor wat klein en…
Adeleyd30 april 2019Lees meer >

verre blik

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 66
de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij het felste licht om daar dromen te dromen die haar het hart vertellen over wat ons elkaar vinden deed de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij de grens van tijd waarin wij ooit samen waren wij elkaar lief minnen konden zonder dat de wereld het wist de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij de…

Onveranderlijk

netgedicht
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 210
de ontwakende zon is er nog steeds vonkt vurig in de lucht ook het ritme van de vogels bewoog met elkaar vief als mijn diepe zucht de haan kraait zijn kracht kakelgeluiden van de hennen steevast een morgenzandbad warme regen druppelt op mijn koude huid en op het kinderkopjespad lentebollen knikken het lijkt alsof al die kleuren…

Ook als gierig vuur steeds opnieuw elk uur

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 56
Als tegenslag samenspant het leven parkeert zoiets als 'n zaadje dat tijd steeds wilt planten, dood en droogte met 't nat als deze verwanten bestaan is, even doelwit was, dat wat aanmeert. Weet. Vandaag doofden duizenden geluiden, gisteren ook duizenden nachten onverplicht, ontstak wederom juist nu deze dag haar licht om tijd als een fraai…

mijn levenstrein

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 47
Langzaam gaat mijn levenstrein, aan mijn geest voorbij. Langs vreugde akkers, rijdt hij razendsnel voor mij. Vaak reed ik in een tunnel, gehuld in mist en eenzaamheid. Dan weer door de donkere nacht, zonder maan die naar me lacht. Soms kwam hij door een weide van verlangen, begroeid met pijn, verdriet. Of onder een grijze hemel,…

Uppsala

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 104
Zat ik maar weer in mijn boek verscholen voor de wereld, gekluisterd in een hoek. Of liever aan een zwembad, aan de Mediterranee waar Zweedse meisjes zwemmen in de Middellandse Zee. Wat zou ik lekker lezen op het warme, mulle zand, op het ritme van die Zweedsen die flaneren op het strand. Hun Uppsalaans is kruidig, hun blikken familiair…

Er toch nog zijn

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
Ik heb de natuur tot vriend gemaakt ga ook vandaag met haar in gesprek. Haar stilte spreekt ook nu boekdelen haar werkelijkheid spreekt mij wel aan. Ik zag de dood zomaar weer doodgaan haar bestaan vermalen en verteren. Werd ook ik al verwacht na haar, men schalde een naam meer toch niet. En al zal ik ooit lijfelijk sterven als deel van…

NotreDame

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 49
Onze dame Onze Grand dame in de greep van vlammen die om zich heen grijpen als een dolle verzot zijn op droog hout Onze dame Onze Grand Dame lijkt niet te blussen daar de vuurzee nietsontziend om zich heen slaat Onze dame Onze Grand Dame kijkt machteloos toe evenals de Parijzenaren waarbij een gat wordt geslagen in het hart van…
LadyLove16 april 2019Lees meer >

Toen en thans

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 107
Oude kranten met verdaagd nieuws dwarrelen voorbij en weg. De regen op de ruit versnippert elke duidelijkheid. Het is weer onweer. Rood-groen-rood-groen, nooit eens oranje, rood-groen-rood-groen-rood-groen, het gaat te vlug, rood-groen-rood-groen-rood-groen, zo is geen verkeer mogelijk, het licht verspringt te rap, soms snellerer…

Tijd

netgedicht
4.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 130
Als alle liefde lijkt te zijn verdwenen En alle deuren lijken dicht te zijn Als vlinders in je buik voelen als stenen En in je hart voel je alleen nog pijn Dan is het goed om ergens op te schrijven Op een papier of spiegel aan de muur Dat die pijn weg zal gaan, het zal niet blijven En liefde komt terug, eerlijk en puur Want tijd…

WELLICHT

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 46
Trompetjes staand op steeltjes, een ongeorganiseerd geheel. Ogen zeggen oren feestgetoeter zichtbaar aan, vanuit een fel geel. Groen ruikt het herboren gras, uitnodigend fluisteren sprieten: ga maar zitten, of liggen wellicht. Voor lopen is er tijd voldoende. Het park omarmt twee mensen, zo onontwarbaar als zij schijnen. Fluweelzacht klinken…

Geluk

netgedicht
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 144
Geluk is als een tere bloem Met kleur-en-pracht en bij-gezoem Die dagenlang bekoring brengt Maar dan opeens, alsof verzengd Dof, droog en slap gebogen staat Haar blaadjes eenzaam vallen laat Om snel tot humus te vergaan Te wachten op een nieuwe maan Te wachten op een nieuw seizoen En alles dan weer overdoen Eerst maar die winter…

STILTE (2)

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 70
stilte daar waar het ooit begon afgebakend door natuurgeluiden daar waar je als ongeboren vrucht ooit zwom doorbroken door je eerste geboortekreet te uiten stilte het is voorgoed passé want elk mens weet dat het zo zal zijn die oerstilte maak je nooit weer mee ze zal ons nooit weer als toen behagen en heel diep in onze ziel doet…
Meer laden...