5.798 resultaten.
Zomerwereld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
284 Soms,
die ziel snikkende heimwee
naar de warme zomerdagen
toen mijn ongekuiste jeugd
zijn eigen dromenvleugels kreeg
en ik als jongen om mij heen keek
vaak tijdens het ouder worden
het ontoereikende verlangen
naar die vrijheid zonder vragen
alleen, met ongevulde rugzak
en indianentooi op pad
naar een land zonder horizon
eenzaam dromend…
Genève
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
291 We hadden het over het-in-leven-zijn
Dat ik dat ieder jaar moest melden
Hij mailde me terug
Dat 'k me gelukkig niet ter plekke tonen hoefde
Onmiddellijk kreeg ik zin hem te vragen er samen heen te gaan
Te wandelen aan de kades,
waar ik woonde tonen,
de Salève die we beklommen in de middagpauze,
de Mont Blanc aan de horizon
in de late zon,…
Amazone
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
311 Voor M.W.
Wat heb je vanochtend me
laten genieten
Van twee tortelende lichtgroene parkieten
Je tuin is een zonnehof, garden
of eden
Lavendelgeurminnende lustige
lieden,
Azalealusthof voor rustige
lieden
Een kuuroord voor kruiden,
een zonflorafeest
Voor lieveheersbeestjes misschien nog het meest…
Zacht verdriet
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
262 Ik spreek de woorden niet,
het zingt in mij,
een weemoedig lied
als het ruisen van regen.
Ik hoor de klanken niet,
het zucht in mij,
als wuivend riet
langs diepe waterwegen.
Ik zie de kleuren niet,
grijs stroomt uit mijn ogen,
als zacht vedriet
in stil bewegen.…
Ze is prachtig
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
253 We zitten
aan de zee
De zon straalt
schittert
Op het heldere water
Ik kijk hem aan
Zijn ogen
Ze lijken op een prachtige
diepe zee
Om in te verdwalen
Ik kijk naar de lucht
Ze lijkt op de zee
Maar dan met vlekken
De wolken die haar schaden
Haar weg laten vagen
Ze bedekken haar pracht
Haar blauwe kleur
De lucht lijkt op mij
Beschadigt…
Strohalmen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
293 Tot het diepste, tot ik hard
kan buigen, breken, zal
zoeken naar een teken
van mijn eindeloos verdriet
verdwaald in die grot
ren ik steeds vaker
steeds verder, niet
dat iemand me ziet
weerspiegeld in de beek
leek het toch alsof
getroost en geborgen
iemand naar me-
plots echo en galm je
strohalmen in het donker
in de droom van jou…
Emotionele Chantage
netgedicht
1.2 met 4 stemmen
306 Ze huilde om dat droevige verhaal,
Dat haar twee dochters op tv vertelden,
Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde,
Zelfmedelijden is een rare kwaal.
Toch wist dat haar niet werkelijk te raken,
Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…
Achter de horizon
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
288 Ver achter de horizon
ligt het land
waar schaduwen
niet bestaan
Waar het licht altijd
het donker verdrijft
en grote sterren
aan de hemel staan
Waar de zon speelt
met de wolken
en in de regen
een bloem van
liefde bloeit
Waar echte
vriendschap en
betrokkenheid
zomaar in het
wild groeit
Een land waar
elke dag een bosje…
DONDERnacht
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
226 Het is koud en grimmig,
duister en daar lig ik dan bibberig.
Weer een donder,
de vierde keer dat ik mijn bed uit donder.
Morgen is het vrijdag,
Dan zie ik mijn oma en ze lacht.
Flits
Donder
Ze is weg.
duister en daar lig ik dan bibberig
naast mijn bed.…
De contente mens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
393 En de boer hij zaaide in het voorjaar
en maaide in augustus
met zeis en sikkel het goudgeel graan
bond de garven en zette ze op tot schoven
en de boer hij ploegde voort
niets dat hem stoort
als het angelus klepte schafte hij
met zijn makker op de akker
en de boer hij dorste ‘t graan
het kwam bij de molenaar aan
en later bij de bakker…
Een leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
223 ik woon
in mijn gedachten
koester ze, haat ze
in slapeloze nachten
ik vlucht
in mijn verleden
beleef het, omarm het
en verlies mijn heden
ik luister
naar mijn stilte
hoor het, voel het
als warmte in de kilte
ik loop als
een onzeker mens
dag in, dag uit
op het randje
van mijn grens
maar laat me
laat me zijn
zoals ik…
Een doolhof
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
265 ze liep door de gangen
rechtdoor, linksaf
rechtsaf, weer rechtdoor
het voelde als een doolhof
ze wist het niet meer
toch was ze hier eerder geweest
kon toen de weg wel vinden
dat wist ze zeker
de weg naar dat schilderij
dat schilderij van haar
met haar kinderen
een jongen en een meisje
de kinderen die ze nooit meer zag
alleen…
Denk eraan
netgedicht
4.4 met 13 stemmen
503 Schrik niet
ik heb het niet tegen jullie
Wel tegen zelfgenoegzame samenzijnders
in hun alledaags bubbelisme overtuigd van
alleen is eenzaam
samen is goed
Goed onthouden!
Alleen is geen gemankeerde twee
Alleen staat niet gelijk aan zielig
Alleen zijn is
op avontuur gaan langs achtbanen en draaimolens
balanceren tussen vangnet zijn…
De droomtuin
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
226 ik liep in mijn droom
op een maanverlicht pad
zilverkleurige bladeren
fluisterden zacht mijn naam
ik kwam bij een tuin
omheind door een hoge muur
de ingang was moeilijk te vinden
de houten deur klemde
ik zag mijn toekomst staan
aan de overkant van de vijver
bij de zonnewijzer
stond mijn verleden
langs de paden
bloeiden mooie gedachten…
Witte vredesduif.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
320 Ze spuigt haar letters
door een trechter,
Chaotisch vormen woorden
niet te begrijpen zinnen
in een wereld waar alleen structuur wordt (h)erkent...
Ze giet ze op witte vleugels
van een vredesduif
die door de verholen klankzwaarte
van elk bedacht fragment
het luchtruim niet haalt
en verslagen onbegrepen
aan de grond kleeft...
Heeft…
Geluk
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
258 Geluk, ongrijpbaar,
ligt, vluchtig als adem,
in je besloten.
Is smeulend vuur, dat,
kort van duur,
plots op kan vlammen.
Is de streling van een hand,
koele ochtendstilte
op een verlaten strand.
De onbevangen oogopslag
van een kind,
eeuwigheid in een moment.…
Fabel lavend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
270 Zolang de middelpuntvliedende krachten
De chaos van 't divergent herenleed,
Wat een gebrek aan concentratie heet,
In dolende droommensen niet verzachten
Is daartoe een minzame muze
bij machte
Die zich ontdoet van het satijnen kleed
Waarin omwikkeld ze haar binnenbrachten
Voor de sultan die haar, sprokenzegger, verwachtte
Voor fabelverhalen…
Vlinders en wolven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
248 In het holst van de duistere nacht
toen de verzwakte halve maan
zich achter donkere wolken verschool
heb ik met mijn bibberende hart
tekeningen gemaakt voor vlinders en wolven
In vroegte van druilerige ochtendregen
begon ik aan mijn korte brief
voor een vreemde verte
Ik vertelde hoe trots ik was
op mijn tekeningen
en mijn geloof in…
Genieten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
283 Ik kan genieten van kleine dingen
Dat kan ik ook ik echt
Een super mooi gevecht
Hoe ik dit ook wil bekijken
Is genieten....te vergelijken
Ik denk van wel
Een schitterend spel
Vul het zelf maar in
Een heel mooi begin…
Lentehart
netgedicht
3.4 met 8 stemmen
288 De liefde schreeuwt zich uit een hart
een rugzak vol gebroken dromen
een roze bloemenzee ontwaakt
geur van nectar kust de broze velden
alsof de natuur de mens liefheeft
zonder aarzeling, onbevangen puur
likt moeder Natuur haar tere wonden
vaak wreder dan de mildste tederheid
in de wildernis zoekt vrijheid een weg
een lentehart roept…