3.750 resultaten.
Als het regent
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
281 Dichte wolkenlucht
helemaal vol met water
de aarde heeft dorst
Hoe het open firmament wordt gekleurd
met een ruim aanbod aan grijs getinte wolken die zich
verenen met elkaar van waaruit doffe ongepolijste druppel als een
prachtige glinsterend, fonkelend stukje vloeibaar glas ontwaakt in het nieuwe leven.
Op eenzame hoogte waar ze al tranend…
wie vangt de stilte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
297 de klok slaat tien uur
de vensters worden donker
de laatste stemmen
het sneeuwnevelen
een deur slaat en een hond blaft
de witte aarde
allerlei leven
begint zich ‘s nachts te roeren
steenuilen huilen
uit wilgenbosjes
rijst een donkere schaduw
een ree rekt haar hals
strekt haar oren
nog vier zwarte schaduwen
betreden het veld…
Contrapuntige Mijmeringen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
299 Niettegenstaande het feit dat het desalniettemin een krachtig moment was,
zodat mijn beide aardedonkere reebokbruine ogen zich konden verlustigen bij de aanblik van een laatste oprisping van een zieltogend dwarrelend acaciablad,
zodat mijn gemoed onwillekeurig werd meegesleurd in neerwaartse spiralen,
waardoor het gezichtsveld voor mijn…
In zonnebloemgeel
netgedicht
5.0 met 24 stemmen
297 je lach
klaterde in
zonnebloemgeel
de heuvel af
tot groen hem
stopte in het
blauw en kou
van de rivier
die ondermaans
zacht schurend
de lage oevers
ondermijnden
met de zomerse
restanten van wat
ooit een gletsjer
was geweest
het landschap
sprak frans met
de couleur locale
van eigen producten
waarbij het harmonieus
zangerige…
Deze pastorale
netgedicht
4.9 met 24 stemmen
292 ik heb mijn
droomvleugels
afgelegd de fantasie
stopgezet en ben
geland in vette klei
was meteen weer
helemaal bij toen
een vreemde aan
kwam hollen en ik
hem niet kon scrollen
het achterland gaf
geen verband wel
de boerderij dichtbij
met koeien in de wei
die naderbij kwamen
ze loeiden hun namen
droegen overvloedig
hun nog geuierde…
Het hete zand
netgedicht
5.0 met 24 stemmen
312 we hoorden
de roep van
het land in de
seizoenen toen
wij dwaalden
in de geur
van bloemen
zagen wij steeds
minder insecten
die wiegend
op de golven van
warme zomerse
tinten net genoeg
honing konden
vergaren om te leven
wij schrokken
van het hete zand
dat pijn deed aan de
voeten uitgeloogd
op de scherpste kant
we verdwaalden…
In de wolken zijn
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
361 Kijken naar boven
als wolken voorbij drijven
wereldreizigers
Wanneer gevarieerde wolken ontwaken in
een ongeziene hemel waar ze ogen als bolletjes katoen
tegelijk is het bijzonder om hen te zien voortbewegen zodat tijd even
stilstaat en het kind in mij hen een voor een probeert te vangen met de twee handen.
Het zijn net kleurrijke watjes…
Indian Summer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
310 Ik weet, er wacht een nacht
waaruit ik niet ontwaken zal,
een duistere diepte
waarin ik zal zinken en verdrinken;
dat is oké,
daar kan ik mee leven,
elke zomer eindigt immers
in herfst en winter, in kou en dood.
Maar nu nog even liever niet:
er bloeien nog bloemen in de berm
en de vogels zingen nog over seks,
de zon lokt me nog steeds…
Vroege vogel componist
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
310 Kom mee naar buiten, zegt Nico
de Haan
En laat je pan- en herdersfluit
maar staan
Doch toonkunstschrijver Olivier
Messiaen
Zou met z'n patefóón naar buiten
gaan
Als vogelaar, voor één der
laureaten
Al was hij Edith Piaf en
Patachou
Jacques Brel en Yves Montand nog lang niet moe
Hij luisterde, in 't vroege ochtenduur
Naar vogelzang…
[ Storm, ik lig wakker ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
298 Storm, ik lig wakker
en hoor de sterren stampen --
in de nachtstallen.…
Palmbomentuin
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
400 drie waterpalmen houden frontaal de wacht
gekroond met zware vruchtenpracht
en stevig blad waarin wollige vleermuizen
vreedzaam in grote groepen huizen
drie kokospalmen bakenen prijkend
de tuin af naast het achterpad
waar lichtstralen veel zachter lijkend
een koele bries je haren vat
’s nachts ruisen de bomen heel tevreden
wanneer een verkoelende…
preludium
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
300 de zon vonkt
de meeuw zweeft
de zee dreunt
de boom ruist
het riet buigt
de vos sluipt
het vuur vreet
de valk bidt
de berg brandt
de steen rolt
de tijd kruipt
de geest stijgt…
Ruizelde zijn kroon
netgedicht
5.0 met 27 stemmen
393 ik zag hoe
jij steeds op
een bijzondere
wijze contact
maakte met de
wereld om je heen
raakte in de
verte de kleur
van een bloem
die open was
gegaan toen
jij in beeld kwam
streek met je
hand langs de bast
van een boom
fluisterde onhoorbaar
fijne dag lieve oom
hij ruizelde zijn kroon
je struikelde bijna
over een steen
die…
Kinderen van de wind
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
268 Ik hou van de wind,
zei het blije lentekind,
Hij verspreidt de zaadjes
voor een nieuw begin.
De natuur krijgt meer kleur
en heeft het naar haar zin.
Ik hou ook van de wind,
zei het vrolijke zomerkind,
Want als het vreselijk warm is
en je gezicht op een tomaat lijkt,
dan is het heerlijk als een briesje
zachtjes langs je heen strijkt.…
Voorbij de vloed
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
295 ik voelde
in je warme
hand dromen
zachtjes ontwaken
uit het slapen
hoorde je lach
zag de rode
hartjes die je
in de branding
had gestrooid
om ons pad
aan te geven
we sprongen
over kleine
krullende golfjes
probeerden het wit
van de authentieke
kuifjes niet te raken
we zijn als goden
herrezen uit
het schepping bad
voorbij de…
De schoonheid van de natuur
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
373 Hoe ik jouw licht van dagen en
zachtheid van dingen bewonder en verwonder
die je altijd weer verspreidt over stad en land tezelfdertijd
glinstert het water en schittert aarde van waaruit een nieuw leven ontspruit.
Het landschap met verscheidene
en verschillende elementen verenigd wekt mijn
lichaam meer op dan de blik uit eender welke mensenogen…
Zilvermeeuw
netgedicht
4.5 met 6 stemmen
359 Laatst lag een zilvermeeuw in het zand
Niet eens aangespoeld, maar toch dood
Strijd verloren tegen een soortgenoot
Misschien slachtoffer van een hond
Niet aangelijnd, dus zonder band
Of het kwam hier vredig rusten
Eén enkele vleugel stijf omhoog
Weggespoeld, straks, na de vloed
En dan: vergeten, voorgoed.…
Reflecties
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
286 Hoe de voorbijkomende wolken met hun rustgevend
geluid weerspiegelen in het water, stuk voor stuk geven zij
prachtige schakeringen van allerlei kleuren terwijl hun vlakken en
bewegingen zich laten meestromen met de golven van stilte en expressie.
Hoe de schaduwen van bomen glinsteren of de ranke
rietstengels gewoon nog overeind staan en mooi…
engelwortel
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
326 in de polder
legde iemand
je ijzeren ziel
zachtjes tussen
witte schermbloemen
minutenlang
was je gelukkig…
Wolkenpracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
374 Wolken schilderen
in de helderblauwe lucht
een stiltemoment.
Wat is het heerlijk om naar hemel te kijken en
zien hoe wolken jou kleurenpalet met rijk geschakeerd
assortiment schitterende tinten bieden: van volmaakt witte versie
tot mat zwartgrijs met een gouden randje gemengd op blauwe achtergrond.
Altijd in beweging, zo los en toch nog…