het boek wil laat zich niet sluiten door het onverwachte heengaan dat jij en niemand aankomen zag eerder nog schrijft de herinnering steeds weer nieuwe hoofdstukken ons met herleefd geluk vervullend de jaren van samen zo gelukkig zijn met de liefde van en voor het leven schonken twee loten aan de stam die jij liefdevol zorgzaam koesterde…

Wie was de grote tovenaar PePijn In taal onovertroffen en in timing Met tekst vol reason en liedjes vol rhyming Paul woordenaar - aan 't end van 'zijn latijn' Een stem die je uit duizenden herkent Zei 'blijf je hele leven veelbelovend' Zo was Paul, geestig genereus wellevend Een tikje eigenzinnig, wars van ego Taalvirtuoos…

Zo'n man waarvan je denkt dat hij er altijd wel zal zijn Hij schitterde op planken maar was wars van schone schijn Zijn typetjes verschenen regelmatig op de buis Ze werden nationaal bekend bij menig kijker thuis Naast koning van de lach was hij een dienaar van het kind Zijn inzet wereldwijd was groot en was wat mensen bindt We missen…

Ze wilde het niet Toch wilde ze het wel Ze verlangde om naar huis te gaan Niks was er hier dat ze nog wou Ze was ongelukkig Ze wou naar huis Daar stond ze dan Zo hoog Ze sprong En zei: ‘Eindelijk naar huis’…

In de stad waar lang geleden mijn leven begon De stad waar jouw aardse leven eindigde Vandaag een jaar geleden Brand ik een kaars voor jou Op die plek waar wij elkaar zo vaak zagen De plek waar de Moedergodin de kerstening overleefde Een pelgrimsoord Voor ieder die diep van binnen weet Dat de Moeder van God een Godin is Ik dank…

Pasen zal nooit meer hetzelfde zijn Je besloot te gaan Die 1e Paasdag Jouw favoriete feestdag Werd de dag van je overlijden De dag waarop je over lijden heen mocht zijn Naar die staat van zijn Van niet meer hier zijn Van niet meer lijden Van pure liefde In puur licht Een lichtreis naar de bron In ons universum…

Als ik aan je denk. Buiten schijnt de zon uitbundig, binnen heerst serene rust. Je moeder ondersteunt je innig, terwijl ze je teder kust Gedempte stemmen op het terras, in de keuken rinkelend glas. Iedereen mag nog komen. Met je spreken, omdat jij dat wil. Ik zie geen tranen stromen. De pijn blijft hoorbaar stil. Gordijnen dansen…

Mij is Een lange man ontvallen Artiest en virtuoos pur sang Hij, drieëntachtig, leefde lang Wij beiden haalden van de stallen De beste paarden, ik trok op Met een volbloed satiricus Genoot van zijn markante kop Uniek, zo een briljant genie Rust nu in vrede, Wim de Bie…

Dat je je op een dag kon verheugen blij was met de zon, kriebels in je buik kreeg, omdat de dag begon. Triest is het buiten, achter het gordijn. Je hoort geen vogels fluiten. Omdat ze er niet zijn? Wanneer overheerst de lach? Voel je niet die enorme afstand met boven? Vergeet je de pijn voor een dag? Ga je weer in geluk geloven?…

weet je nog hoe we alles samen schreven met hagelwitte woorden op het nachtzwarte blad en je vroeg me of je ooit een plekje krijgen zou in deze dundruk zodat je me kunt vergezellen in alle nieuwe tijden op weg naar nergens heen mijn ongekroonde koning der witregels, zei je, en je zoende me troostend om het grapje en stilaan moest…

ze zijn te laat veel te laat vijf dagen geleden schreef je dat ze je onderhanden gingen nemen op 14 maart kreeg je de eerste aderlating op de 16e ben je er tussenuit geglipt ze zijn te laat veel te laat ik had je nog vele uren in de natuur gegund, waar je zo intens van genoot die je prachtig vastlegde jouw prachtige kleindochter die…

het is niet alleen het huis dat verdwijnt het is ook de dood die ongenood zijn intrek neemt meermaals op mijn schouders klopt ik wuif het weg als een vogelveer is zij een engel misschien ik denk aan de hand van een moeder hield zij me vast ik weet het niet aan de duiven van een vader die de tempel in en uitvliegen altijd in de…

Mijn dagen tobben in hun laat seizoen, de tijd wijkt steeds meer van mijn zijde, we zijn aan 't scheiden en ik verzoen me met zijn drang om voort te schrijden tot de grenzen van mijn klein domein, naar het einde van mijn eindig zijn. Mijn geest raakt van zijn licht verstoken, Het is wachten op tijd's laatste wil. Mijn stem, te zwak, is uitgesproken…

Best Female Friends Forever Een moeder Die mijn beste vriendin werd We geloven allebei In meer levens We hebben elkaar In vele gedaanten gekend Er zullen nog vele volgen Een vooruitzicht op een weerzien Dat het afscheid even verzacht Totdat de realiteit toeslaat Van de telefoon die niet meer overgaat Het is stil…

bij de schroeiklank van schalmeien, in het blauwe suizen van de lucht, in dit één en al omkransend stralen, in de speeltuin onzer gruwelvlucht: schep de lagen haat en liefde en de woordenetter van mij af. leg mijn falen bij het falen, vloek en schrijf jouw naam bij op het graf.…

onwezenlijk stil jouw lichaam in deze witte ruimte je ziel vloog naar de nok van de hemel wuifde iemand haar uit?…

Hij is begraven, is er nu meer licht, de lucht -- is zoveel ruimer.…

In de duizeling van vrijheid waagde je de sprong. Slaap, slaap nu maar voorbij de moeite, de nood. Zweef nu maar voorbij de pijn, voorbij het zwart. De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen. Hij koestert de herinneringen en gedachten. Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is. Als ik je het meeste mis.…

Nu je gevleugelde ziel de verre verte zoekt nu jouw ruimte oneindig is - je hebt er lang op gewacht - zal je dan nog één keer door het grote raam kijken? de oude bomen van het park zien? Nu ik de laatste keer aan je schrijf nu jouw ziel andere wegen gekozen heeft zal je dan de vrijheid vinden in dit witte zweven? onze mensentranen begrijpen…

Hoe vaak ben je gestorven? Ik stierf duizenden doden voor ik in dìt leven trad en sindsdien tientallen, als ik alles verloor wat ik had. Hoe ga je om met de eindigheid? Dat zwaard van Damocles is voor mij een goede reden om van dag tot dag te leven op het scherpst van de snede. Wat is het dat je zult verliezen? Ik verlies veel,…