Op televisie werd onlangs bewezen -Soms is het medium nog niet zo gek Smijt het eens niet met veren en met pek- Dat je van trauma’s zeker kunt genezen Dat de herinnering uit lijf en leden Vervaagt en dan uiteindelijk verdwijnt Er afstand tot het gruwelijks verschijnt Het voelen weer uit het gevang kan treden Het is een zoektocht om te…

ik was even weg en huisde elders niet dat ik mezelf kwijt was maar vertoefde nabij kwelders en schorren kreken en blauwe luchten en zocht mezelf en terwijl ik dat zeg zag ik velden vol uien, neen, zij waren nog ver van een dreigend verdorren wel deed de lucht mij drukkend zuchten ik zocht mezelf, op zoek naar mijn middelpunt wilde het…

je sjouwt dezelfde zware lucht als je moeder, zeggen ze vaak gelijk als zij draag jij je hoofd net zo naar beneden draagt ze op afhangende schouders haar opgelegde levenslust; het heden en misschien haar verleden je loopt als je broer met je armen strak langs je lijf in je handen (als een licht gebalde vuist) een sleutel die naar de…

als mijn wereld dreigt zich voor haar taak te verblinden waar ik als door de tijd heen vaak van wakker lig lijkt een er geen toekomst, is het als het ware tossen of een dichte mist trachten op te klaren wijl ik diep de adem bevries of het vocht zacht of ongeremd laat gaan dan wel dwangmatig zoek naar de uitkomst al vele mijlen verder, zakt…

jij volgde mij verschool je achter iedere boom ik zag je schaduw van opzij en herkende daarin je schroom om mij aan te spreken was het plagen of ontdekken wat mijn houding zou zijn wilde je iets in mij opwekken ofwel speelde je de schone schijn wilde je iets losweken dat in jezelf besloten lag maar opzag tegen een eerste woord de tijd…

Ook wij beitelden wetten in Cordoba’s muren, in sermoenen en betogen werden waarheden gesmoord. We dronken de Montilla wijn tot in de late uren, in Moorse arabesken werden vriendschappen vermoord. Op het torentje van de Mezquita kon je haast alles zien; morsige toeristen, het mooie dal en bovendien het hunkeren naar gisteren, het vervagen…

Zomaar wat gedachten en ideeën Ontstaan op het kruispunt van wegen Miljarden ondoorgrondelijke ondoorzichtige onzichtbare onduidbare ontelbare onoverzienbare (van onachterhaalbare weeffouten voorziene) Gedachtenweeeën In het gereduceerde universum van de mens, De menselijke geest, Zich ergens ophoudend Tussen twee grote helften En één schors…

Soms ontstaat iets zomaar zonder plan of dadendrang Brainwave woorden beelden associërend neemt de drang der daad de draad op in polychroom getouw van hersenweefsel Doemt plotseling iets op, passief en ongebruikt quasi nutteloos long time no see geen mestvaaltvod De zolder van het tijdeloos geheugen zo…

uw wond behoeft daglicht en frisse lucht en een zachte omzwachteling voor de nacht hoe verdraagt een open wond de pijlsnelle doorboring en dan de afgewende blik in messcherp licht het advies averechts misschien alleen licht en lucht van de nacht om het trauma toe te dekken alleen overdag vluchtige blikken op…

kort zijn mijn gedachten enkelvoudig is mijn geheugen gevuld daarbij heet in de kuil vallen verwachten het sluit aan bij menselijk ongeduld gevuld met onwaarachtig verzachten de zon schijnt door mijn venster en zie het groen van mijn tuin ook veel steen op elkaar gestapeld aan de overzijde daar wonen mensen die kijken naar beneden, schuin…

Mijn liefste, ook vannacht heb ik veel gedronken. Terwijl je te bed lag en eens te meer genadig sliep was ik bezeten, in diepe dronkenschap geklonken alsof er iets of iemand dwingend naar me riep. Zo schuifelde ik besmuikt door kamers en vertrekken op zoek naar wodka en staartjes rode wijn en trachtte de oude dagen op te wekken van helder licht…

In het licht van deze volle maan luister ik niet meer naar de letters, leg de woorden als mijn kleren af en vind in hun schaduw mensen die met mij bewegen door de straten, maar niemand houdt echt mijn hand vast – enkel in de vorm. In dit licht geen kleur meer, maar nog wel de huizen, bevolkt, verdraaid, groeiringen van een stad, nooit…

het vooruitzien is gestorven ik zoek naarstig naar het heden had ze ooit verworven soms zelfs krachtig beleden de ochtend kent thans geen gloren het licht voelt als verdoofd wanneer word ik opnieuw geboren en door wie wellicht uitgeloot ik heb weet, dat ikzelf zal moeten herscheppen het lijkt nog reiken naar een te hoog gewelf of op…

Zo had hij het vooraf uitgedacht, op een koude voorjaarsdag in mei zou hij lichtelijk verwaaid en in vermoeide tred naar de periferie van zijn peergroup strompelen. Zijn ego, thans onbarmhartig geklemd in zijn bekraste armen, zou hij afleggen. En later in de sterrennacht, een versleten hond blafte nog even vergeefs en schier overbodig naar…

Eenzame man met je standaarden zo hoog maar je moed zo diep gezonken. Waarop heb jij voor ’t laatst gedronken ? Het kost je moeite, maar je houdt je ogen droog. In afgetrapte all-stars en steeds in korte broek, Liep je vrij van haag en heg, onveranderd, je eigenzinnige weg, je wou rustig leven zonder zorgen maar de liefde onder de roos…

Ze vroeg of ik een westerse leermeester had Ik dacht en zei: ja hier, gewoon dichtbij Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft zoals ik, maar die altijd over Krishna begint En één die me covid wenste, later corrigeerde met een ervaring van covid En die twee vriendinnen, voor wie ik weggevallen ben, omdat ze een man vonden Een…

ik ben een stille rank, aldoor schouwend, teder zoekend naar licht ja zo ben ik: op unieke wijze naar binnen en buiten gericht…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

Deze mens herken je aan zijn ogen, Zijn oogkassen bieden plaats Aan vier ogen in plaats van twee - Hem herken je hem net zo makkelijk Als de cycloop, net zo opvallend is hij. Één paar ziet wat er voor hem gebeurt, Het andere ziet alleen de herinnering Die hem dag en nacht verteert Tot er niets meer van hem over is.…

als ik vertel van mijn droom en het zoeken naar gevoel dan kan ik nog zoveel duiden jij zult nooit weten wat ik bedoel…