Verborgen liefde
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
111 - KALYPSO tot HERMES -
Waarom, zo sprak de schoonlokkige tot Hermes,
de boodschapper der goden
uit naam van Zeus
Waarom mag ik die listrijke
koning Odysseus
die Troje innam, dankzij Pallas verwoestte
niet met mijn zoetgoddelijke
liefde koesteren
Waarom misgunt mij de bliksemslingrende vader
mijn liefde voor een man
die Poseidons…
Een cadeau van licht en lucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
49 In deze donkere dagen,
waarin de maan wat lager hangt
en het land zich hult
in kruidnotenwarmte en kaarslichtzacht,
komt Sinterklaas niet alleen
met pakjes, rijm en rijmend woord,
maar met een wens
die groter is dan welke strik ook dragen kan.
Voor jou,
voor mij,
voor iedereen die Nederland thuis noemt
- en voor iedereen die Nederland nog…
Ik maakte fotos van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
37 Ik maakte fotos van geluk:
haarscherp vrijende paartjes
En ik voelde me een gluurder
Zo verging het iedereen
die de serie bekeek
Niemands hart ging open
Ook niet van de vrolijkheid
of het verdrongen verdriet
van lachende mensen
noch van kinderen, hun spel
hun ernst en hun lieve blikken
Het was veel, maar geen geluk
Dan de winnaars…
Festina lente; 7b. To-To (Het Bos 2)
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
76 Inmiddels was de ervaring van To-To die van Mei
overweldigend overstegen, en zou hij zelf terug
naar school moeten gaan om de lessen te geven;
na Mei had natuurlijk Juni, en daarna Julius,
de taak overgenomen, en misschien zelfs nog
August, die toch al niet altijd de snelste was.
Ach,
zou het geen verademing zijn, een slim torretje
voor…
homo individualis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
43 wat het ook zijn mag
wat mij naar binnen trekt
naar mijn binnenste kijken laat
wat in beginsel verwezenlijken wil
om mijzelf bij elkaar te houden
van alles wat ik waarneem
één geheel te vormen
van dichtbij gezien
binnen mijn oogkaders
in een spiegelbeeld van ik
leven van geboorte tot dood
door eigen zicht bekeken
als stevig evenwicht…
verbannen naar dit oord
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
88 verbannen naar dit oord
geïsoleerd door de goden
voor verstoren van oorlog
daar ik heb gekozen voor
mijn aardedragende vader
tot tranen geslagen titanen
soms komt een held langs
zo mijn verlangen opzwelt
maar hij uitgeteld vertrekt
als ik hem wel houden wil
een grillig gevolg der straf
van de maffiose Olympiërs
één keer is het wel…
Getij dat blijft roepen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
92 Een onvoorstelbare golf
vond ik in jou.
Je nam me mee in je diepte,
waar geen richting te vinden was
en tijd zich uitstrekte
als een draad zonder einde.
Zonder beweging hing ik
in je onderstroom.
Ik voelde hoe water kon trekken,
hoe het mij meenam zonder haast,
hoe ik mezelf verloor
in een kracht die niets vroeg
en alles nam.
Verdwaald…
Pikant!
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
102 Voor ik goed en wel was doorgedrongen tot de diepere lagen van pseudopriet en stresspraat der relaxatie-industrie werd ik hedenochtend opgeschrikt door een picturaal diagram van een hominide androïde bij een zesregelig sonnet van Coenraedt van Smeerenburgh...
Het merkwaardige feit doet zich evenwel voor dat uit tekst noch beeld is op te maken of…
Mijn fantasie van mezelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
41 Ik heb het geprobeerd:
spiegels zijn onbruikbaar
Ze geven een spiegelbeeld
niet mijn gezicht
zoals iedereen het ziet
Alleen op fotos, dichtbij
en terloops genomen
kan ik zien wie ik ben
maar het meest herken ik
mijzelf in slechte kiekjes
halfscherp in gelig licht
als een waarheidsfilter
dat uit momentopnamen
een bestendig portret…
Park
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
146 Op een bank ik het park
komt een man naast me zitten
Zijn handen verdrinken
in een lange grijze jas
Zijn hoofd verdwijnt
in zijn rechtopstaande kraag
Hij kijkt naar spelende kinderen
Eens, in een vorig leven
liep hij daar tussen, spelend, roepend
Ver weg van de echte wereld
Achter de donkere glazen van zijn bril
zie ik nietszeggende…
SEGREGATIE
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
168 Ooit had Land of the Free een droom
Je kon er toekomstplannen stallen
Rijk worden, maar dat is vervallen
Het goud bleek schroot bedekt met chroom
Er is een top van welgesteld
Zich wijdend aan vergalopperen
De leider lijkt te dementeren
Is grof daagt uit en liegt en kwelt
Zijn stokpaardje; een kwade zaak
Hij hekelt donkere soldaten
Die…
Tadorna tadorna
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
97 halfgans zowaar
als helft der onderfamilie maar
als duck-achtigen der watervogels
leven wij het liefst in duinen
als beste broedbiotoop
in slikrijk gebied
in binnenlanden
bij de grote rivieren
op kwelders en veenweiden
breiden wij onze levens uit
bergen onze legsels
achtentwintig dagen lang
in een leegstaande rabbithole
de dolste…
vrijgescholden binnenwerelden
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
88 Jij gekleineerde, mail-failure-jodeljongen,
zou je longen er toch uit willen schreeuwen,
zoals het de meeuwen niks schelen kan,
- weet je wel; je weet wel,
dat stelletje rellende en rondvliegende,
zwijgend liegende ratmarterachtigen.
Maar het antwoord op jouw uitdrukkelijkste vraag,
wie is die ‘AD MMXXV’?,
- eenvoudiger voor de leek:…
Max
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
104 met je driewieler hou je Max nog bij,
en zelfs een Boeing of een Concorde,
zelfs die honderd meter hoge horde
bracht pijnlijke scheuten in mijn zij.
hoe vaak hou jij een pitstop, rust je uit,
droomt staal en rubber van een zachte doek,
jubelt de bel bij ieder warm bezoek,
en staakt de straat na een fout besluit.
die overwinning wilde jij…
De rekening
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
93 Wij dragen de last
van fouten die wij niet maakten,
met handen die werken
en zakken die leeg blijven.
Zij vullen oude putten
met ons toekomstgeld,
alsof hoop
een bodemloze kuip is.
Maar onder de rekbare stilte
groeit iets hards:
het besef
dat een mens geen melkkoe is.…
Om nog eens gezien te worden
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
57 Ergens vergeet een blad dat het groen is,
als het zich laat dragen door de fluistering van herfst.
Het verlangt naar één laatste blik,
één zachte bevestiging van zijn bestaan,
voor het oplost in de onvermijdelijkheid van vallen.
In wijde spiralen dwarrelt het naar beneden,
als een traag vloeiend verhaal
dat de wintergrond met stille gaven zal…
Mo en Moos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
72 Beste vrienden Mo en Moos
waarom zijn jullie toch zo boos
meer immers dan alleen vrienden
zijn jullie zelfs uit ver verleden
nauwe verwanten want de zonen
van een en dezelfde vader
kinderen zelfs van een moeder
de sterren en de halve maan
samen houden ze de wacht
aan een en dezelfde hemel
mageen en hilal zijn de hoeder
wanneer…
Ze schrijft
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
79 De dichter is vertrokken
naar de plek van haar dromen
ze reist haar pen achterna
door zwaaiende korenvelden
ondergaande zonnen
donderwolken en regenboog
ze schrijft verliefdheid
warme volle lippen
lichamen nooit meer koud
dezelfde weg te gaan
ze schrijft zon en volle maan
weerspiegeling van het water
stranden blote voeten
nooit…
Krooneend
netgedicht
2.4 met 7 stemmen
104 De brileidereend is een eindweegs op weg
een steller of koning te worden
de eiderdons- zaagbek- en ijsschotszeeëend
missen de gaven; de brileidereend
wil op goede voet leven met de koningspage
ook de verwekelijkte pekingeend moet op z'n oosterse schreden terugkeren
z'n karma opnieuw in z'n lijf integreren
die heeft voor nog minstens…
Eilandverleidingsherhaling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
63 Bekijk de omgekeerd
tegendraadse hedendaagse neerslagverwachting
en ik voorspel u zowaar
dat de helioantropomorfe
Ikarische goden der zon
een zwartomrande oranjegetinte
basketbalballonsurprise
in reuzenverslindershanden
in petto hebben voor het metamorfosische nageslacht
dat in de eilandverleidingsherhaling
van Odysseus met Kirke…