Massavernietiging kost echt wel veel Nu kan men ook moorden met drones Dat wordt voor haviken wat moois Het vergt van het budget een kleiner deel Wat mensen vreedzaam kunnen gebruiken Kan ook stevig de gezondheid fnuiken…

Deze stad heeft sterren: een Pad van Roem geplaveid door onderheren en commissies die professioneel gewichtig zijn voor internationale eer Wie aan hen ten prooi valt is voorgoed zichzelf niet meer wordt uitgewist en vervangen door de icoon met zijn naam: Gotama, de verlichte mens Jezus, de liefdevolle naaste Sokrates, de mens die zichzelf…

Op hun woonzolder te Zoeterwoude horen allen der Bommelverhalen een veelbelovende stem herhalen: Iets nieuws wacht, waar jullie meer van houden. Omringd door Gelderlands heuvelwouden verschijnt jong Bommelstein; vooraan zijn zalen wil kasteelheer én schildwacht je onthalen om te zien hoe wondermachten hier bouwden. Binnen de beschermende…

In de herfst van het leven, Lijkt het leven trager dan voorheen, Wijl in de lente van het leven, Het vliegensvlug verwijderde van ’t begin! Alleen in de zomer was er evenwicht Van tijdsbesef en tijdsgewricht, Doch in de winter van dit leven blijkt Dat de tijd tot stilstand komt.…

In stilte grijnst het bleke bot, een masker dat de tijd vergat. Geen vlees, geen naam, geen adem meer, slechts lijn en vorm een herinneringssfeer. Zonder huid lijkt ’t allemaal gelijk, man en vrouw – één witrijk. Toch verraadt de kaak soms kracht, het voorhoofd rond, of schuin van macht. De wenkbrauwboog, de nek die spreekt, een stille…

Kun jij mij vertellen hoe eens de aarde is ontstaan een wereld met toeters en bellen hoe is die ontwikkeling in vredesnaam gegaan. Wanneer en hoe ontstond het eerste leven gewoon gegroeid op ruwe steen is er iemand die mij hier antwoord op kan geven of broedt die vraag bij mij alleen?. Vertel mij hoe de adem kwam in het onmetelijk heelal…

Nachtelijk verschenen, voor de dauw, benzine-tanken staan nu leeg, de Supernova werd uitgebeend. 1200 mensen vermoord, nu vandaag twee jaar geklokt, van vlees en bloed hadden ooit een vader en een moeder, hoe kan men dit legitimeren, argumenteren, zich vrijpleiten, 't valt niet te begrijpen. De Supermaan groots is haar schijnen kom dichter-bij…

VANDAAG aan gaza geen gedachten geen gedachten aan hamas aan gijzeldrama dansfestijn geen klaagmuur talmoed of koran geen zionist en palestijn jordaan en west-bank, rode lijn HEDEN liever geen gedachten aan genocidebommendrones aan voedseldroppings hongermoord aan unhcr en vrede onderhandeling qatar aan kolonisten en tweestaten…

op zwarte vingers tilt hij de dag over de grens van verwachting de trage tijd gebrand in zijn lijf dat altijd maar weer lucht vereist terwijl zij naakt ligt te wachten hopend op zijn warme woorden valt van de maan niks te vrezen vanonder deze deken van regen rook kringelt slechts moeizaam door de verstilling van de nacht in het licht…

(voor Victoria Amelina) Zij kwam tot wasdom in het roemrijke Lviv, met haar pen in de literaire inktpot, haar reactie op de boze Russen was hyperactief en zij was even tragisch als de Lady of Chalott. Zij onderzocht de Russische misdaden en oorlogspuin en ook de moord op de schrijver Volodymyr Vakulenko. Zij vond zijn dagboek in een tuin,…

Ik draai me om in de branding en kijk terug de wereld in Op de grens spelen kinderen Achter de duinen draait een kraan temidden van waaiende plannen door straten vol verkeer van goed- en kwaad- schikse resultaten, en ondergronds voert het riool de emoties af De kinderen joelen regen hun bui spat mij nat en slaat luchtbellen uit het water…

Mijn gedachten zijn ver heen Naar haar die van mij verdween. Mijn gedachten draaien In ’n kringetje rond, Die gedachten verwaaien Naar de tijd zij hier nog bestond, Toen zij en ik niet dachten, Niet verwachtten Daar ooit ’n eind aan komt.…

ik kijk weg zij echter naar binnen niet de lippen spreken maar blikken zoeken een uitweg die van haar als onder een deken want haar ogen duiden zwart in een melancholisch teken de wangen worden bleek aangedreven, misschien door het hart ikzelf volg een onbepaalde gedachte gehuld in witgrijs het is zo dat mijn bril verborgen is in…

In riet dat zacht de waterkant omarmt, waar zon en wind elkaar beminnen, verbergt zich stem en ziel zo teder, een vogel klein, maar groots van binnen. Hij vlecht zijn nest van dunne draden, van riet en pluis, een wieg zo fijn, waar leven wiegt in groene schaduwen, een schuilplaats aan de waterlijn. Zijn zang is niet van groot vertoon, maar…

Samen wakker worden onder het zachtgekleurde leven in het ronde raam De groene jeugd van de wereldtuin onpeilbaar diep in de spiegel van een oude put vol tover waarboven wij hier- onder op een zacht bed zweven in geluk Samen wakker worden op de Droomberg boven de dagen…

Stil pad in het groen een bank wacht op gedachten het hart wijst de weg Het leven strekt zich uit in kleine momenten; ik voel de lichtheid van intenties. Elke stap vraagt aandacht, een stille overweging, waarbij betekenis zich opent als een bloem die langzaam bloeit. Wat werkelijk telt ligt vaak verscholen, tussen de drukte van doen en…

De hemel is mijn vrijheid om jou te leren kennen elkaar in de ogen te kijken en de wonderen te benoemen de kleinigheden wijzelf, zo vertrouwd en ondoorgrondelijk onze gevoelens die overal doorheen stromen ons leiden of frustreren de samenhang van alles al de delen en deeltjes en de overkoepelende hemel van onze gedachten…

Oktober dé herfstmaand, Bladeren zien ’t niet meer zitten, De kachel duwt kilte uit huis, Zwammen zwermen uit. De zon neigt naar kimme, De lange avonden beginnen, Kruiken vóór en in bed, Hoop op uitzicht op winterpret, De voorbode van ’n nieuwe lente, Ter inluiding van rokjesdag, Zomer staat weer voor de deur. Deze cyclus herhaalt…

Er wordt een lob gemaakt, hoog in de kosmos; hij is perfect en doet aan zijn verzoek. Eindelijk verbrak hij de zwerende vloek, want de voetbal kreeg de perfecte cross. Als dribbelaar slalomde hij beslist niet; met zijn voet volmaakte hij het gebed van het kind, dat het thuis niet had gered, en gejammer en weemoed naliet. Aandacht was zijn…

Gedachten vallen uiteen onder volheldere manen, draaiend rond de grond waarop men zou willen dat pseudoverwisselingen niet meer voor kwamen. ‘De schrijver toont diens ware gedicht in woorden, herhalende dramatische wendingen door thema’s verbonden in de zinnen, -met onbevlekt gezicht.’ Bewegingen over liefde: door de dievegge voorbij…