De zeevaarder
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
90 Hij kuste haar hartstochtelijk,
Nadat hij terugkwam van zijn reis,
Na maandenlang op zee,
Was hij dan eindelijk weer thuis.
Zij wachtte al die tijd met angst en beven,
Er waren al veel op zee gebleven,
De zee geeft en de zee neemt,
Dat is voor zeelui en familie niet vreemd.
Toch blijft de zee trekken,
Zowel koopvaardij als visserij…
distributieriempiep en koelvloeistoflek
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
145 [klotemarters]
woorden die de werkelijkheid
pijnlijk objectief agenderen
onder de geopende motorkap
met ijzige handen in de verders
schitterende herfstochtendzon
als de haperende mitochondriën
en onstilbare zenuwbanen
achter gesloten oogleden
niet-helpende ijlgedachten
der langdurende raddraaier
dan maar te paard naar de villa
waar…
Consensus
netgedicht
3.1 met 7 stemmen
105 Niets is wat het lijkt
wordt een holle frase
niet relevant decreet
als 't zich van hogerhand,
als gold het een oekaze,
laat gelden op gezag
van alma materbazen
Wie in het bolwerk
van de beterweters
wordt er afgerekend
op waarneming van feiten
die onwelvallig blijken
maar tot één waarheid leiden
Een kunstenaar laat zien
hoe zelfgekozen…
Zo diep als glas
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
159 Omdat ik niet wist wat het diepste is
Kende ik de diepte, de dalgang van de dagen niet
Nog, hier gekomen, waar het riet onder de golven drijft
Weet ik niet of dit het diepste is
Ik weet wel dat het pijn doet
Dat ik jou zo moet zien
Een tor die vleugelloos geplet is, kwijnend
Alsof de zon een laken was waarachter nacht
Grijnzend verborgen…
Zonnewind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
212 Mijn adem mijn lichaam
uit en in, open, de zon
ontvangen en uitstralen
helend zoals een heilige
heel is in de waarheid
van zijn ervaring
een geheelde geest
in een gezond lichaam
warm en verwarmend
Aanbod
van stromende energie
die zelf de weg weet
en geen doel heeft
alleen
alleen maar wil stromen
van jou naar mij
en van mij…
Orkaanwind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
422 De zee brult op d’kusten aan,
Golven doen de schepen beven,
Vissen blijven rustig beneden,
Kijken het geweld kalmpjes aan.
Jan van Genten en ook albatrossen
Vliegen zwevend af en aan,
Walvissen en dolfijnen zoeken
Rustiger wateren om heen te gaan.
IJsbergen trekken zich nergens iets van aan,
Drijven waar de wind hen voert,
Kustbewoners…
Afscheid van de Schoonheid
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
174 Het lijkt erop dat alle mooie plaatsjes
Verworden tot bus- of cruiseschip destinaties
Met de hulp van slimme gidsen
Die alles voor de kuddes uitgekiend hebben
Dan neem ik liever afscheid van al die mooie plaatsjes
En zoek me een gewoon lelijk plaatsje
Een mooi, onontdekt lelijk plaatsje
Waar geen kat ooit komt
Ik, die alle mooie plaatsjes…
OCHTENDWIT
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
150 Een nevelvinger
staat recht overeind: de wolk
omhult die toren.…
Omgebogen associaties
netgedicht
2.1 met 7 stemmen
158 Bloem, groei, lijn, gewelf,
kruising, knooppunt, brandglas -
Woorden springen in elkaar over
als ze even kunnen kortsluiten.
Duister, diepte, honger, macht,
zwakte, afkeer, lijden, opleving -
In een ommezien beschikbaar
als je de mens van binnen bekijkt.
Genoegzaam, luxe, luiheid, waan,
dwaasheid, verkwisting, wanhoop -
Ga er niet te…
Venuszoon
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
207 Gezien het feit
dat op z'n tijd
de hemelpoort
zich opent
op onverwachte
incourante
hooggelegen
plaatsen
waar liefde
als erotomane
duivelslust
in geheime nissen
een spelonk of
grot gedijt
vloog evenzo
uit Trojes brand
Aeneas, schoon
als Venuszoon
wild als de wind
als duizendkunstenaar
ontsnapt aan vlammen
naar queen…
‘t voorbije getijde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
181 botergaar druipt
langs mijn kin
in mijn schoot
‘t vocht
dat deze trage dag
haar glans geven zal
mijn zachte zucht naar meer
vruchten van verlangen
lyrisch fladderende vlinders
zo’n zon die aanvoelt
als dat prilste begin
toen
van ‘t voorbije getijde
terwijl ik zit te eten
blijven beelden nog
als bladeren hangen
aan stelen van…
De lagen van psychose
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
193 Stenen onthouden –
zoals het brein
herinnert, bewaart,
laag over laag.
Ondergrondse stromen
van oude angsten,
een bed van trauma’s
waar het vertrouwen siddert.
Plots de eruptie:
brein als vulkaan
waar dromen, wanen
uit de lava worden geboren.
De lucht vol
vreemde sterren,
verhalen die dansen
tussen dimensies…
Sex in space!
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
288 Twee zielen zweven, gewichtloos en vrij,
lichamen dansen het kosmische nabij.
Geen boven, geen onder, alleen sterrenlicht,
hun omhelzing zweeft als een oneindig gedicht.
Adem verstilt in de stilte van ’t heelal,
een kus echoot zacht door de ruimtehal.
Geen zwaartekracht, geen tijd, geen vlucht—
Maar liefde die vliegt als een vluggertje...…
Het Duivelskind (Einde van de zomer)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
84 Ik ben ingewijd, in klaslokalen
in werkplaatsen en thuis
in bed, wist ik het zeker, ook ik
ben een duivelskind
zo iemand die in vlees en bloed
kan leven van genot
die zeep over zijn huid smeert
wierook tussen zijn kleren legt
een schort aantrekt en eten kookt
Elke hap, elke kus
is een ja van mijn zintuigen
en aardser kan ik niet zijn…
Wijsheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
61 Zonder het verleden
Was hij nergens,
Daar kwam immers
Al zijn kennis
En ervaring vandaan.
Omdat die wijsheid
Uit het verleden
Steeds kwam
Boven drijven,
Bleek dat keer op keer
zeer opbouwend
Voor zijn leven
In de toekomst,
Wijl zonder verleden
Hij die niet had gehad.…
Wild is de wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
186 Wild is de wind
woest als een demon
redeloze radeloze
losgeslagen djinn
brenger van verderf
ondergang en dood
drones en projectielen
middenoosten spook
...maar ook...
de andere medaillekant
grenzeloos alleenheerser
goddeloze potentaat
met een wereldwijd
ontzag inboezemend dictaat
de wind die ons
koel kikkerlandje
door…
Rafels
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
158 kapotte dromen
gerafeld
stukgeslagen
in het diepste kermen
schrijnende klanken
van onverteerbaar verdriet
ondoordringbaar
verward in kluwens
draden van uitzichtloosheid
scherven
verspreid in
diepe duisternis
verloren in
verlatenheid
verbinding
verbroken…
Een leven zonder dromen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen
1.119 Daden vergeten fantasieën
over draken en fobieën
stilte beweegt in nieuwe stilte
sober in zichzelf gekeerd
gebroken zinnen
in starre gevoelens
een woord kan veel bereiken
nu het duister kijkt in leegte
van een afstandelijk hart
uit verdriet geboren muziek
hoor die rauwe melodie
waar kou ongrijpbaar is
woorden zijn geen daden
het…
Intersubjectiviteit
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
165 A kan wel tegen B zeggen
dat x y is, maar als B niet
erkent dat A A is en hij
of zij zelf B, en daarmee
een ander is dan de ander;
en als A niet differentieert
tussen zichzelf en de ander,
B in dit geval, dan is er geen
A die tegen B zegt: x is y.
Daarbij moet voor A en B
duidelijk zijn wat x is, en
voor beiden moet helder
voor ogen…
Een dag die komt
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
188 Bestaan er dan geen mensen die vrede willen
bestaat de mens uit lauter weerbarstig verzet
valt wraakzucht en hebberigheid niet te stillen
ieder voor zich, niemand die op anderen let.
Overal oorlog, machtsvertoon en dictatuur
overal ontheemden, de wereld staat in brand
onder mom van democratie ego aan 't stuur
en onder vriendschapsleus verraadt…