302 resultaten.
Niets?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
429 Niets
ontstaat uit niets.
Daarom bestaat
niets
altijd als niets.
In niets
kan ook
niets wezen.
En toch...
is leven
ontstaan.
Uit niets?
Dus …
er moet altijd
iets zijn
geweest.
Maar...
wat?…
Andromeda
netgedicht
4.9 met 65 stemmen
569 en jij bent de nacht
de rust der stille straten
door het leven zo wij waden
ogen gekleurd als Andromeda
sterren twinkelend en vragend
antwoorden die ik adem
dansend op het ritme van bestaan
jij bent het licht van mijn maan
de stilte in de nacht…
Hoe Venus de ziel beroert
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
179 Ster van de avond
liefde straalt in zachte gloed
de ziel ontwaakt zacht
Hoe uitnodigend en verrijkend het is om
Venus waar te nemen als een lichtende ster, waarbij ze in
de vroege avondschemering verschijnt en een zachte gloed verspreidt,
een gloed die zich mengt met verlangen en schoonheid, onzichtbaar doch voelbaar.
Haar licht omhult…
Skylight
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
190 Er hangt iets astronomisch in de lucht
wat tussen nebula en cumulus
en stratocirrus in gaat radiëren
de spanning tussen hemel en de boog
van gas en nevel in de atmosfeer
zal in 't polaire noorderlicht
verdampen
het is de derailleur der circonflex
die spaceship earth met al z'n kosmonauten
koers doet zetten naar het licht
der zon…
[ Het besef hoe groot ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
198 Het besef hoe groot
het heelal is, maakt de mens --
zowel klein als groot.…
[ Ik ga niet rechtuit ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
239 Ik ga niet rechtuit,
ik ben een stukje van iets --
veel groters dat draait.…
De uitkijck
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
243 ...terwijl alles in het uitspansel
doordraait op leven na dood
en hoe genaamd (of anoniem)
te zelf der tijd overal
(op een en dezelfde Google maps coördinaat)
en ergens op een niet nader aan te duiden onvindbare plek in de coulissen van het zonbeschenen ondermaanse
(somewhere else, aequatoriaal, onder het zenit tussen arcti- en antarctica…
Wolkenbrij
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
211 Hoe wie wat waar
en hoe ver ik ook kijk
vanaf een duinrand
in de woestijn
hoe wie wat waar
god of joost
zeg het maar
maar bespaar
mij uw luim, god
en jij joost, je gein
wanneer ik mij
tezelfdertijd
weer verwonder
over jullie
extatische
woordenbrij
weet ik alleen niet
hoe ik telkenmale
bij het ogensperren
naar zon maan…
Ruimtegedicht
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
206 Gekoloniseerd door de wetenschap
Was ooit maan soortement van oefenlab
't Abstracte concept aarde werd plots'ling
Door 'n aardopkomst gevisualiseerd
Was goed te zien hoe complex en fragiel
Ons leven uiteindelijk blijkt te zijn
Door dit OVERVIEW EFFECT met als con-
clusie dat de mensheid, wij, onz' planeet
Moeten beschermen tegen
Alles dat…
Interstellaire verkeersinformatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
198 Ruimtereizigers, planeetforenzen
hier een melding, opgepast!
De satellietverbinding naar Neptunus
is tot nader order afgelast.
Ook is er veel vertraging,
het devies is mijden dus,
want het is weer stapvoets vliegen
op de ring van Saturnus
Een ruimtetanker is gekanteld
vol met zuivel onderweg.
De opruimploeg is bezig
toch is de melk nog…
Vallende ster
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
269 Spatten van sterren
in de nachtlucht boven mij
dromen komen uit
Wanneer ik ’s nachts omhoog kijk naar de
oneindige hemel, zijn daar wonderlijkste dingen te vinden:
de plek waar sterren schitteren tegelijk is er licht te midden van duisternis
Stuk voor stuk brengen ze schoonheid in de wereld, en dit op de meest subtiele manieren.
Fonkelend…
Introductio
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
224 Stel dat ik buitenaardsen zou ontmoeten,
En ik zodoende de verplichting draag
Om met een plechtig uitgesproken ‘daag!’
Hen namens heel de mensheid te begroeten?
In een gesprek, met handen en voeten,
Beantwoord ik geduldig elke vraag,
Over de aardkorst en de ozonlaag,
Het staatsbestel, de schaarste, schuld en boete.
Dan zou ik vragen of bij…
[ Binnen elk verhaal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
195 Binnen elk verhaal
een nieuw verhaal, zo lijkt het --
heelal te werken.…
Als de zon schijnt
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
243 Jij, een warme zon
dankbaarheid bloeit in mijn hart
in je licht, ik won
Hoe uitdagend en verrijkend het is
om zon gewaar te worden of waar te nemen als
een bol waarbij ze op elk moment van de dag staat in de hemel
waar pracht en zacht her en der zijn verspreid tegelijk voel ik haar diepte in mij.
Dat ze heel gedreven en krachtig is
kan…
Nova
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
242 Onlangs heb ik jouw immense stilte ontmoet
die als een snaar trilt tussen de uitgestorte tranen
Hun kleurloos en leegte biggelen langs de bleke wangen
waar zij stuk voor stuk een donker grauwe lucht zullen opvullen.
Herinner me nog goed de tijd waarin wij dromen
deelden net zoals vele glimlachjes, lachjes en strelingen
waaruit vonkjes van hartstocht…
Al op z'n kop
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
220 Het Al wordt op z'n kop gezet
net als bij Eise Eisinga
van alfa tot aan omega
geïnspireerd op het sonnet
met distichon en een couplet
Van Woordenaar uit Wolvega
of Rotjeknor of Waarookma
gezeten aan bureau, op bed
het universum het heelal
niet helemaal geheel en al
maar potentieel, van a tot z
door 'n dubbelganger ingebed…
Als het ware
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
185 Voor nadere details over exoplaneten met bio-signatuur
zie het snelsonnet van de Woordenaar, eerder dit uur.
__________________________________
AHW
Het lijkt een blauwdruk van
de hof van eden
Humanoïden, lichtjaren
geleden
De kleine prins in eeuwigdurend heden
Een toekomst zonder last
van een verleden
Zo rond volmaakt en…
Venus achterna
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
214 Hoog boven hemel
een kleurrijk lichaam verschijnt
avondster glinstert
Na een poos afwezig te zijn
geweest, meld je je weer aan in open hemel
waar je puur gezicht straalt zo dichtbij en toch zo ver van mij
Hoe ik jou heb gemist daar ik je komst wou zien tegelijk wist ik niet waar je was.
Voortaan kan ik je waarnemen
tussen de takken van…
Maanbeleving
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
192 Kijken naar de maan
haar wakend licht spreekt me aan
verstilde schoonheid
Wanneer ik in de vroege ochtend uit
het raam kijk, zie ik bijna zwarte hemel met een
schittering die de aandacht heeft gevraagd; een genietmoment
waar ik spontaan zen van word tegelijk een kans die ik niet zomaar laat liggen.
Dat verschillende lagen helder en kleur…
?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
186 De ruimte wil ons kennelijk wat vragen:
“Wat zoeken jullie met je telescoop?
Een stukje duiding, of alleen maar hoop,
Of alle kennis van voorbije dagen?”
Terwijl we turend kijken in de nacht,
Blijft dit de vraag die op een antwoord wacht.…