Vannacht keek het oog van de zilveren god helder en fier in het donkere zwerk naar ruimteschip aarde, de blauwe planeet nu eens door Helios' stralen beschenen dan weer door omwenteling in het duister waar James levenslang heeft gekregen Een eerbetoon van de god van de Kosmos aan Lovell die oud als Methusalem werd reiziger die…

Melkweg in de lucht stil glijdt het licht door de tijd geen begin of eind Onder sterrenboog vraag ik niets en krijg alles een adem lang licht Liggend op mijn rug, gedragen door de draaiende aarde, strekt zich boven mij een rivier van glans — een boog van sterren, eeuwen onderweg, stil en helder, als een belofte die ons teder omarmt.…

Liggend in mijn verlichtende bed, kan ik de sterren niet zien, neem geen flikkerende lichtjes waar aan het vaak verdichte firmament, noch op het bolle plafond van mijn bovenkamer. Ook slaat de regen de dromen dood, gejaag komt van alle kanten tegelijk; mijn honger, ongestild dreigend als de razende wolken, berijdt de op hol geslagen…

de sterren kunnen zomaar verschijnen als samengebalde tegenkrachten kiezen voor stinkende wonden en dode woorden tegen die wervelwinden aan duivelse wraak spreidt Hydra haar negen bekken wijd open om de bevuilde luchten definitief te slopen zij hoeven niet te lopen naar de maan als zij door mij geholpen gaan worden zullen zij sneller dan…

Soms heeft een afbeelding bij een gedicht nog voor het verschijnen van luchtfenomenen - een aardbeienmaan aan het nachtfirmament door zonen der zon in de verte beschenen - haast een voorspellende magische waarde Vannacht schreef in donkeroranje tint een aardbeienmaan een baan om de aarde in het zwart van de inkt van…

de machtige Regennacht is één groot Zwart Gat waarin ‘t Zijn wellicht de Singulariteit omvat ’t ultieme Middelpunt waar alles samenkomt maar Niks waarneembaar is rondom de Horizon de onbeantwoordbare Vraag van ’t Licht dat niet wederkeert als ’n fysisch Fenomeen de Regen verdwijnt als ‘n Hand draait en de Ogen besluiten ’…

luchtrimpelingen in de ruimtetijd komen en gaan als vorm zonder inhoud bewegende tekens van leven als quarks en microben en plankton in diepzee doch wat is de reden van hun bestaan in de oneindigheid van ruimtetijd miljoenen melkwegen stelsels van sterren op lichtjaren afstand komen en gaan materie verdwijnt en verspilt…

Niets ontstaat uit niets. Daarom bestaat niets altijd als niets. In niets kan ook niets wezen. En toch... is leven ontstaan. Uit niets? Dus … er moet altijd iets zijn geweest. Maar... wat?…

en jij bent de nacht de rust der stille straten door het leven zo wij waden ogen gekleurd als Andromeda sterren twinkelend en vragend antwoorden die ik adem dansend op het ritme van bestaan jij bent het licht van mijn maan de stilte in de nacht…

Ster van de avond liefde straalt in zachte gloed de ziel ontwaakt zacht Hoe uitnodigend en verrijkend het is om Venus waar te nemen als een lichtende ster, waarbij ze in de vroege avondschemering verschijnt en een zachte gloed verspreidt, een gloed die zich mengt met verlangen en schoonheid, onzichtbaar doch voelbaar. Haar licht omhult…

Er hangt iets astronomisch in de lucht wat tussen nebula en cumulus en stratocirrus in gaat radiëren de spanning tussen hemel en de boog van gas en nevel in de atmosfeer zal in 't polaire noorderlicht verdampen het is de derailleur der circonflex die spaceship earth met al z'n kosmonauten koers doet zetten naar het licht der zon…

Het besef hoe groot het heelal is, maakt de mens -- zowel klein als groot.…

Ik ga niet rechtuit, ik ben een stukje van iets -- veel groters dat draait.…

...terwijl alles in het uitspansel doordraait op leven na dood en hoe genaamd (of anoniem) te zelf der tijd overal (op een en dezelfde Google maps coördinaat) en ergens op een niet nader aan te duiden onvindbare plek in de coulissen van het zonbeschenen ondermaanse (somewhere else, aequatoriaal, onder het zenit tussen arcti- en antarctica…

Hoe wie wat waar en hoe ver ik ook kijk vanaf een duinrand in de woestijn hoe wie wat waar god of joost zeg het maar maar bespaar mij uw luim, god en jij joost, je gein wanneer ik mij tezelfdertijd weer verwonder over jullie extatische woordenbrij weet ik alleen niet hoe ik telkenmale bij het ogensperren naar zon maan…

Gekoloniseerd door de wetenschap Was ooit maan soortement van oefenlab 't Abstracte concept aarde werd plots'ling Door 'n aardopkomst gevisualiseerd Was goed te zien hoe complex en fragiel Ons leven uiteindelijk blijkt te zijn Door dit OVERVIEW EFFECT met als con- clusie dat de mensheid, wij, onz' planeet Moeten beschermen tegen Alles dat…

Ruimtereizigers, planeetforenzen hier een melding, opgepast! De satellietverbinding naar Neptunus is tot nader order afgelast. Ook is er veel vertraging, het devies is mijden dus, want het is weer stapvoets vliegen op de ring van Saturnus Een ruimtetanker is gekanteld vol met zuivel onderweg. De opruimploeg is bezig toch is de melk nog…

Spatten van sterren in de nachtlucht boven mij dromen komen uit Wanneer ik ’s nachts omhoog kijk naar de oneindige hemel, zijn daar wonderlijkste dingen te vinden: de plek waar sterren schitteren tegelijk is er licht te midden van duisternis Stuk voor stuk brengen ze schoonheid in de wereld, en dit op de meest subtiele manieren. Fonkelend…

Stel dat ik buitenaardsen zou ontmoeten, En ik zodoende de verplichting draag Om met een plechtig uitgesproken ‘daag!’ Hen namens heel de mensheid te begroeten? In een gesprek, met handen en voeten, Beantwoord ik geduldig elke vraag, Over de aardkorst en de ozonlaag, Het staatsbestel, de schaarste, schuld en boete. Dan zou ik vragen of bij…

Binnen elk verhaal een nieuw verhaal, zo lijkt het -- heelal te werken.…