Het raam stond open. Twee mezen vlogen binnen. Paniek. En dan rust. Eentje op Het Vaticaan. De ander op van Dale.…

Vandaag zei ik à bout portant zonder een blik te blozen dat alles wat je ziet verschijnen aan de opperlederhuid van de versierde naakte aap per definitie aan mutatie onderhevig is vanaf de zijlijn van de tijd gezien De wisseling der wacht is opgelegd of onverwacht... doch vaak, verzekerde ik haar, is het niet onze eigen wil maar…

En nu, nadat je weg weer ‘k mij in herinnering baad in hoe we met de hond liepen sieraden ontknoopten popjes van vuil ontblootten dicht tegen elkaar lagen en sliepen De morgen naar Joodse liedjes op eieren blije gezichten verfden, op èèn een dikke buik waarin kindje en handen op buik Tegelijk ontpopten dagen vol van geluk, ‘k als…

De Walstraat waar magnolia’s groeien betoverd, getooid met een lentekrans weerspiegelt de singel hun eerste dans een wals waar wit en roze ineenvloeien Het grote voorjaarsbal is begonnen! de deelnemers zetten hoopvol de toon toegewijd hebben ze bloesemend schoon uit blaadjes tot zijden jurk gesponnen Al snel volgt de buiging, de laatste…

Pas is het lente bomen struiken verbladeren meerdere vogels fluiten nestelen 't lengen van de dagen. Morgengroet telkens vroeger ontmoet nachten die ontwaken licht verlengde dagen maartse buien afscheid nemen weinig regen is er gevallen smaken ver-schillen nachten verkleinen mistbanken langzaam verdwijnen. Open hemel vrolijke…

Uitgestrekt, mistig en nog stil leunt de stad tegen de duinen uitkijkend op het natte, groene achterland ontdoet ze zich van haar nachtelijk vocht. Slechts een vale bleke zon komt op het mag nog geen dag heten gedempt licht verdringt de grijze schemer en doet de nacht vergeten. Schaduwen glippen geleidelijk geniepig weg langzaam verdwijnt…

Gedachten steeds weer aan hetzelfde besteed aan zonnestralen over kabbelend water aan die zeilboot die daar tussen de oevers gleed of aan die statige zwaan daar even later. Daar achter het golvende gekrookte riet de zwaluwen die over het water scheren een schilderij waar menigeen van geniet en de schepper voor te danken en eren. Dromerig…

De wind van verre moessons en passaten weet niets van winterlast en lentebaten hoort geen gefluister in katrines bomen daar ruist hooguit iets in haar struikgewas het pimpelt in pastelgetinte dromen waar 's ochtends in de bellefleurenbomen een marter klimt en otters in de plas zich met de rugstreepzandpad laten horen het wiekt en wuift…

Karekiet wiet wiet, toeteren, kwetteren, tsjilpen, Suske wiet springtij van gewassen een nieuw kleedje aanpassen. Zonsverduisteringen wegdeemsteren vruchtwater opveren 't likje verf donkere paden 't licht baden. Sproeikoppen ontwaken herderstasjes bewateren. Kippen scharrelen naar Paaseieren de koekoek roept mijn eerste ei…

schizofreen als geen een schommel je gestaag tussen talloze humeuren: dicht én dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren:…

De allerlaatste februaridag de laatste vóór de eens-per-vier-jaar laatste brengt volgens 'Weer' waarin ik mij verplaatste wat buienwolken met verijsde top Koel en hoogpolig stromend door de lucht van smeltend arctisch ijs en schotse bergen aanvankelijk nog ietwat wisselvallig met stofhagel en vorstkans aan de grond Nadien goddank…

En de bomen Die alles overzien En troostend toekijken - Zij die met of zonder blad Voor ieder die het zien wil Altijd dezelfde zijn.…

Te midden van dof gras staat een groep witte pijlpuntjes om de strijd aan te binden met gaande weer komende kou doorboren soms een sneeuwlaagje dat hen plotseling overvalt de krijgshaftige spitsjes worden gestreeld door vroege zon zijn allemaal open kelken spreken tot al wat hen omringt over aanstaande bloei hernieuwde levenskracht de…

. Ik erken het nut van de winter Tijd voor kou, slipgevaar en inkeer Alhoewel het sombere weer de stemming dempt Haast eindeloos leefden we in een donkere atmosfeer . U snap het al. Deze man is op zoek naar het licht Liefst door de zon aangestuurd En hopende op kleur in de natuur Of al was het maar dat nieuw opkomend gras geurt . Ik was…

Ik tankje God foar noch in hjerst Foar it sulveren lint yn myn hier Foar de fersliten skuon, de ôfdroegen jurken Foar in hânfol jiske fan it fjoer fan de leafde Foar de maitiid dy't no sa ûnberikber fier fuort is Foar de simmer dy't de earrebarre nei fiere lannen brocht Foar de siel dy't noch hieltyd net leauwe kin Dat de gloede fan joustermerken…

Weet je, nu het winter is is het nog slechts even wachten op de bloemen die zullen bloeien in mijn tuin. Op de warmte van de zon die hen doet kleuren, de frisse bries die verspreidt hun geuren. Nog even wachten en zolang nog wandelen door serene witte veld. Niet over koude tenen klagen, maar vrolijk op de gladde ijzers wagen op dicht…

Gedachtenbeelden vol verhalen hijsen hun zeilen. Als schaduwen in de wind ontglippen ze mijn handen om in nachtvlucht op mijn huid te stranden. Vochtig nat van het dagwalsen druppelen dromen verloren in het nachtelijk dwalen. De winterwind geurt nog naar bloeiende klimrozen, draagt gestorven leven de herfst en winter voorbij.…

De bloesemboom zal roze strooien Eerst zet een fee Galanthus in De herfst dropt blad en ik bemin De vrieskou vast, verban het dooien Maaien van gras, oogsten en hooien Naar een Spitsbergse ijsberin De bloesemboom zal roze strooien Eerst zet een fee Galanthus in Tijd nu om sneeuwballen te gooien Skadi, de Noordse skigodin Raadt slee aan, schaatsen…

Het penseel van winteradem walst tussen boom en struik streelt verloren gevallen herfstbladeren fluistert witte vlokken tot zacht tapijt. Kleine kristallen schitteringen vallen zacht dwarrelend naar d'aarde omgetoverd naar diamanten kleuren door winterse zonnestralen. Een wereld toegedicht onder een tedere liefde, een stil lied, een serenade…

Nevel omarmt tijd herinnering in stilte water weerspiegelt Wanneer in de vroege morgenschemering mijn blik wordt gevangen door een sluier van stilte, die zich neervlijt over kale velden en spiegelend water. Contouren van bomen doemen op, zoals schimmen uit vergeten verhaal terwijl het landschap ademt in nevelige geheimen. Dat het waas hangt…