3.750 resultaten.
Hendrik Marsman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
335 Als nieuw geboren leven in het ochtendlicht
Begint met stralend glanzen aan d’ horizon
Terwijl in bomen vogelzang gedempt begon
Ontwaakt in mij een ware drang tot nieuw gedicht
De wereld opent traag de ogen na de nacht
En kleed in vele kleuren bloemen, bos en veld
Verblind door schoonheid staat ieder mens versteld
Bewondert heel de aarde om…
Eenzaam genot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
296 Een eenzame laan
Tussen vele bomen
Een gedachte slechts
En stil verder dromen
Geen sterveling
Die mij hier ziet
Ik wil slechts wezen
De eenzame wandelaar
Die natuur bewondert
En in stilte geniet
Een stille laan
Tussen vele bomen
En niemand te zien
Ik loop hier eenzaam
Met mijn illusies
In die stille laan
In de verte fluit een…
Golvend samengaan
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
381 neem me mee
naar de ruimte
van de zee en
hun zilte luchten
waarin wind en
water in golvend
samengaan hun
bestaan uitrollen
jouw helder
verenwit
geeft een
schitterend
tegenlicht als
jij scheert over
opspattend schuim
en ik verborgen zit
wij raken aan
water en duinenrand
waar stukjes strand
met riet en groene
helm zijn beplant…
Als de lente komt
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
269 Voorjaarsontwaken
elk nieuw leven warm onthaald
de aarde vergroent
Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen blauw verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de groene bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in het eerste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.
Hangend aan een tak…
Middag in maart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
295 Er ligt een stilte
in het landschap
bij de grijze tuin
bomen aarzelen
of knoppen komen
bollen schieten uit de grond
er zijn kleine momenten
die aan de lente doen denken
maar dan is er weer de vaatwas
de dweil die door de keuken moet
een vloer die zal gaan glanzen
er zijn wat geluiden gekomen
van wandelende vreemdelingen
die door…
Zuurstofmanifestatie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
284 De kinkajoe helpt bomen met bestuiven
Totaal verzot is hij op zoetigheid
Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt
Die lekker smaken en verlokkend wuiven
Zijn snuit zit vol met minuscule zaden
De voortplanting van menig balsemboom
Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom
Van groei na een zich virtuoos ontladen
Het regenwoud heeft onderlinge…
Spring... is in the air!
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
396 ze komen er weer aan
de blaadjes en de knoppen
hier in de lange laan
zijn druk zich te ontpoppen
de vorst vertrok spontaan
- zou dat die lijster fluiten? -
de ijsbloem liet een traan,
de takken staan te spruiten
de bloesem komt eraan
- zou dat die merel zingen? -
ik merk het in de laan
de bomen staan op springen!…
De lente komt eraan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
323 Een vroege vogel
maakt metamorfose door
als voorjaarsbode
Op welke wijze blauw-witte tinten in het
hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs
opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel
die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen.
Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van…
Spring in the air
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
330 Zinderende zonnestralen
Spranklen sensitiviteit
Lentekriebels wandellust
Voorjaarszin en tulpfestijn
Paars gewaad trompetgeschal
der roodgemutste schutterij
Kerkuil laat de witte sneeuwklok
Galmen over groen tapijt
De nacht klinkt anders in de lente
Wil een visioen verkonden
Schuchtervroege weidevogels
Licht seizoen in bloemenbonte…
Waar is de zon
netgedicht
4.1 met 13 stemmen
338 Hoe mistig is de ochtend, waar is de zon
toch heen, waar zijn zijn warme stralen,
verscholen achter steen, verborgen in de
struiken, bewaakt door dauwnat mos, alsof
de wolken vallen op 't zilvergrijze bos.
De vogels zoeken warmte, vliegen van
boom naar heg, waar is de zon gebleven,
waarom is hij nu weg, hij was er elke
dag nog, men kon van…
Leven als een vogel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
328 Pril lente geluk
vroege vogelgeluiden
strelen zacht mijn hart
Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw
waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels
en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even
tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.
De landelijke omgeving met glooiende…
Panorama aan zee
netgedicht
5.0 met 7 stemmen
492 Meeuwen vliegen buiten zinnen
zijn onbevangen, weinig zwierig
hun voortdurend geschreeuw
boven het geraas van golven
het uitzicht dat niet verveeld
zich met maritieme lucht omgeeft
helpt de dag compleet te maken
grijze ogen volgen de wolken
verliezen hun duurzaamheid
uit het oog, echter tevergeefs..
het vooruitzicht gaat beginnen
de…
Onbetrouwbaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
393 de grond die tot nu toe
altijd daar was, waar jij jouw
eerste stapjes zette blijkt van elastiek
gebouwen storten als kaartenhuizen in
rookwolken achtervolgen hen
die het vege lijf proberen te redden
ogen verstopt in kinderhanden
zittend op de puinhopen
van waar eens huizen stonden,
in de straat waar hij opgroeide
niet wetend waar zijn…
Van deinen en zieden
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
329 Ik ben de zee, de oceaan
Die surfers meedraagt op zijn golven Vaak raken zij door mij bedolven
Onstuimig laat ik hen weer gaan
Ik ben de oceaan, de zee
Ik trek soms schepen naar beneden
Ben doof voor smekende gebeden
Heb macht inzake wel en wee.
Mijn golfslag kan verbazing wekken
Mijn branding speelsheid en plezier
Dat maakt een…
Lantaarn
netgedicht
4.9 met 15 stemmen
414 Vannacht ging de mooiste lantaarn weer aan
Haar naam is al eeuwenlang: Volle Maan
Zij schenkt ons één dag haar meest volle licht
En vouwt daarna langzaamaan weer dicht
Een klein stukje licht wordt nu per nacht ontstolen
Het is er nog wel, maar heel goed verscholen
Totdat die donkerste nacht er weer is
Die nacht voelt haar licht als een…
De bries van blauw
netgedicht
4.6 met 31 stemmen
279 ze fladderen
landen heel
zacht op de
korrels zand
van het strand
een kleurig
bewegende rand
aan de zee
die om het zout
was verkozen
wij te midden van
de opengevouwen
vleugels toch
aan de teugels op
de bries van blauw
op de klapwiek
van stilte spreekt
schakering zijn spel
van verzameling
ongelijke delen
die toch als
kameleons…
SCHAFFHAUSENS RIJN
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
298 Vol wollig schuim glijdt de brede waterval
schuin naar beneden, buldert aangenaam
met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!"
Telkens verrast een spattende golfknal.
Tussen rotseilandjes en steile wal
zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam
dansende regenbogen, maakt grote naam:
een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal.
Watertoonkunst…
Overbuurboom
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
375 Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg
in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw
reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder
elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.
Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme
van de seizoenen en het…
Een pril rozetje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
381 jij was het
bijna verleerd
had te lang in
de grijswitte
wereld van
winter verkeerd
die nu overliep
van dooiend ijs
smeltwater met
modderig contrast
toch zag ik de eerst
gekleurde stip
in het wittig pluis
het is daar waar
lente al heerst
en jij met warme
adem en lach de
ontdekking uitpakt
een pril rozetje
van het nieuwe
lentegroen…
Sneeuwwandeling in Wortel-Kolonie - Haiku's
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
334 De dotten van sneeuw
liggen als een donsdeken
over de Kolonie.
Koninklijke dreven,
zwart en wit in de nevel.
Doodgewoon fietsspoor.
Kruisen van zwervers
rijzen vaag op uit de sneeuw.
Vinden zij hier rust?
Krater van de crash,
omgevormd tot een stil ven.
Verzacht het de dood?…