Een papegaai spreekt over waarheid de snavel moe door eigen retoriek vanaf het moment dat je inziet dat ik iemand anders ben dan jij tussen depressies en droeve wanen nabij zoete dromen en wild verlangen vanaf het ogenblik dat je begrijpt dat jij iemand anders bent dan ik voorbij alles nabij het tegenlicht ben ik echt met mijn vedergewicht…

Kon ik roerloos wegglijden uit de nacht; mijn dag begint zo waanzinnig fel. Al die ik vergeefs heb liefgehad, al wat mijn hart doet overlopen, door wat was, is de weemoed, omdat alles verloren gaat; huiveren heeft geen baat. Kon ik slechts de herinnering verlangen zonder blijmoedig begin, zonder stilte in de nachten, zonder begeerte. Ook…

Een ontheemde herinnering als de trappist op de fiets met het korte rokje achterop. Door die oogharen leven in het landschap waar de scherven waren komen te vervallen; alleen de seizoenen horen als het niet te onderdrukken verlangen om weg te gaan, en het versieren van de echte werkelijkheid als een beroep op de zinnelijke verbeelding…

Wie ben ik, als de wind mij niet meer noemt, als ’t werk verstilt en ’t oog mij niet meer mint? Een bloemeke, dat geuren kan alleen in ’t donker, waar geen mens haar naam herkent. De zin? Hij drupt als dauw op ’t morgenblad, geschonken door een hand die ik niet zie. De tijd bepaalt waar ’t zaadje vallen zal – ik buig, en voel wat hij mij fluistrend…

Moe, vermagerd, de ribben paarsgewijs op een rij, stuk voor stuk een voor een te tellen op het oog van de heelmeester nog in de kern gezond, conditioneel op de rand van uitgeput constitutioneel zich voortslepend van vorst naar nachtvorst stond hij daar, ging zijn zelf te lijf en bij zichzelf te rade moe van een iegelijck, alleman…

Waarom kom ik jou tegen? Misschien om jou tegen te komen. Waarvoor dienen virussen? Waar virussen voor dienen. Onderwerpen kun je vragend reflecteren. Of dat psychologisch wat oplevert? Wel, je vragen krijgen ramen... Mijn passant gaat vast failliet. Toch heb ik té veel natte vingers om zijn toestand in te schatten. Hij valt of staat…

Wie was deze pinkelman jolig en luimig, doch innerlijk gespleten tot op het bot Beau c.q. Bomans, merkwaardige schrijver verstopte zich achter zijn schermen van kolder in sprookjes verdwijnend als letteracteur Was Godfried een schaakmeester of een charmeur een ongrijpbaar idool bij 't grote publiek bekend als tv-poseur?…

. schoorvoetend verschuift mijn overzicht naar de horizon om te zien of daarachter nieuw leven is te ontdekken natuurlijk blijft het verleden met liefde aan mij trekken of opwekken om goud te bewaren, niet af te stoten . doch de dag van morgen dringt aan om de lijn naar overmorgen op te rekken het is niet zo dat het plots naar binnenkomt de…

van opzij, zie ik haar aldoor opdat de schaduw ver van mij blijft oh, het is ook wel zo dat ik haar hart niet verstoor als de pose maar niet wegdrijft ik nog tot haar uitzicht behoor woorden drijven dan vooruit beheersen de intensiteit van een luit ja, de schoonheid van liefde kent grenzen binnen dat verzicht heb ik ze zwijgend geuit met…

Men verliest de ander zichtbaar uit het oog Over de jaren heen treurt je gevoel over het ongrijpbare In den beginne was het een heel etmaal dat de vreugdeloosheid zoog De natuur weet ervan, het gevoel is aanvankelijk verward, zij kon het niet verklaren . Nu de kramp langzaam oplost in de tijd en onverschillig lijkt Verschijnt in mij het besef…

ik zie in jullie blikken naar elkaar in één opslag een wederzijds gebaar. in mijn spiegel, in mijn verleden ziel, zo eigen. ooit waarnaar mijn verlangens riepen, woordeloos maar vergaan zijn, onderweg naar de breekbare snaar in de slijtende hoop, uitlopend op de stervensweg die een vergankelijke liefde koos ik zie in jullie gezicht ieder…

Worstelen wij niet allemaal met die arme in haar hemd gezette faire naakte waarheid wilderiaans en hemeltergend satanistisch godgeklaagd verbaal vertoon in holle frasen zonder bewijs en ongeschraagd Naast lijf en geest zit meer dan eens ook onze ziel vast in een cel penibele benauwenis vrijheid en wil - gevangenis…

Eerlang was het al min of meer bekend maar nog niet overal en wereldwijd doch thans is intergenerationeel dankzij een jarenlange samenwerking van prominente universiteiten op megaschaal een onderzoek verricht op intercultureel antropologisch psycholinguïstisch en taalpathologisch terrein, meer specifiek primatologisch De naakte…

Ik lees en las De man die er niet was een reisje door het brein van Anil Ananthaswamy Bestaat hij wel en heeft hij real live überhaupt bestaan met geboorte -plaats en -datum humanoïde man meer dan denkbeeld of icoon zo'n digitale representatie kreeg voet aan de grond in Japan op hokaido en honshu wordt…

We kunnen het niet langer bij een ander zoeken dat voel ik in de leegte bemerk ik in dat wat men niet ziet van het ontheemde wolkenland het gebroken hart en het verdriet een kleinere wereld zal voorbijgaan minuscuul heelal in het vergeten verwelken zal de mooiste bloem nu nachten langer duren in het berggebied van mijmerland.…

Jantje zag eens pruimen aan voor ganzeneieren in de schoot zijn vader had niks met the facts of life, schoon hij ze hem verbood mijn neefje Jan is niet adhd gediagnostiseerd maar zijn adénohypofyse scheidt peptiden af in rood hormonen die bij toeval via 'n omweg in de bloedbaan van z'n brein terecht gekomen zijn een kortsluiting…

De Adolescent Zoeken naar z’n eigen ik In een wereld vol onzekerheden De zoektocht is een lange weg met vele kronkels Maar uiteindelijk is er de stip aan de horizon…

Een blikseminslag heeft jammerlijk snachts In samenspanning met wind en regen De electriciteitstoevoer onverwachts Lamgelegd en nu zie ik ongenegen Geduld oefenend vanaf het balkon neer Op de grazende veestapel in het dal Met nevel nog bedekt en apprecieer Hoe hun tongen maaien en een aantal Reigers zich bij de kudde voegen stil Contrasterend…

Keert de stilte om me heen terug en krimpt alles buiten mij? En mijn innerlijk telkens ook, hebben alle mensen dit gemeen? Het moet een verslavende vrijheid zijn die ons verblindt, maar ik zal geen angst kennen, oh nee! "Wat goed is, is immers ook goed voor mij!" roep ik uit om mezelf te kalmeren De schemering laat romantiek achter…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…