Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie Omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn…

Dat je je niet los kunt maken van een fijne gebeurtenis Je telkens teruggaat in dezelfde film Alsof dat het belangrijkste was Dat alles wat je nu doet daardoor gekleurd wordt Dat je niet naar politieke podcasts kijken kunt meer Alleen maar die zon Die mooie weggetjes Alleen maar de grappen maar ook de ernst, met jou Dat alles zo…

In de keuken zet jij water op, kopjes klaar de ketel zingt, de thee geurt en ik kijk wat rond, streel het fluweel van de divan denkend aan het gladde laken op jouw bed, aan de zachtheid van jouw matras en mijn lichaam dat zich naakt als mijn hand daarop uitstrekt Als het dan maar niet zo is dat jij verliefd op me wordt en we ons gaan…

Hij mag wel zeggen dat ik me heb laten meeslepen aan mijn goudgele haren door de bergen voor het effectbejag. Hij mag ook vertellen wie van de goden mij wil doden of beminnen om die loden last van zijn schouders te werpen. Hij mag mij zeker aanspreken op openlijk dwepen met zijn helblauwe ogen waar hij mij hemeltergend mee bevredigt…

Elke tien jaar leef ik in een andere wereld met andere wensen De oude zijn gepasseerd door nieuwe omstandigheden Herinneringen bleven achter Tevreden met wat dichtbij is koester ik van tijd tot tijd wat was, de vriendschap die we nog voelen, ook al is er ongemak geslopen in onze ontmoetingen We wonen te ver van elkaar en willen wel,…

Diep doordrongen van de waarheid van het onomstotelijk feit dat ons een beter en draaglijker  Lot had moeten zijn beschoren dat ons, als Alighieri, geen Hel  in het vooruitzicht was gesteld maar een werdegang door aardse dreven, donquichotcamino's onontdekte terrae novae nieuwe wegen, geen hinderlaag van malicieuze omineuze roversbenden…

Breekbare grauwwitte bladzijden uit onze voelbare correspondentie probeer ik kreukvrij te bewaren terwijl ik stille gordijnen sluit kom je terug in mijn herinnering met die ondeugende feiten het is zomer in jouw woordenwoud we dansen tot de zon verdrinkt in onze vijver van verlangen ik heb je lief met al mijn tranen we putten moed uit…

Vier wit gekalkte muren begrenzen stille ratio in serieuze eenzaamheid voor allebei een onsje de klok tikt tijd voorbij de radio geen woord, geluid we zijn niet blij we zijn een onsje meer dan gisteren gewicht verliest zwaartekracht we zweven eenzaam naar het bed van stille in onbeslapen uren is verlaten erotiek zonder dimensie…

Een voelbare melancholie tussen mijn gevoelige oren nu de zomer in de avond is gaan dansen met de weemoed tussen alle pracht en praal ben je een opvallende schoonheid in de schemering van boekenkasten kan ik aan jouw tederheid wennen in mijn oude lichaam bij de rivier waarin ik een duik neem om de zomer te vieren alleen met de dieren…

Letternijen als krokant verbrande versnaperingen alcoholvrije delicatessen vrij van oververzadiging in het antiperistaltische maagdarmcomplex verzwolgen door blauwalg in de koele meren des doods, en op zijn beurt door blaudzun te zijn geconsumeerd en de aanlandige spinvis gedecimeerd en na bewezen diensten gereduceerd tot…

Een helder blad, nog onbeschreven, de lucht vol grauwe wolkendans, een verre zon die niet kan stralen en regen die als tranen valt, maar toch is er de vriendschapsvreugde, verbondenheid, het kind, de goede buur.. en in de traagheid van dit uur het weten dat het licht zal winnen; de kleine glimlach naar de rozen, het diep besef dat alles…

Een oude boom met een knoestig lijf een krom gebogen stam en eerbiedige takken ben ik voor jou in dit voorheen verlaten bed alsof mijn nieuwste wortels vochtig worden door alles wat in tranen bij jou bleef en ik buig voor jouw jeugdige schoonheid jouw frêle handen aan de volumeknoppen zuurstofvriend jij bent de vitale bron voor mijn…

De heldere najaarszon slaapt achter sluimerwolken het is middag in de herfst het oude seizoen kent een jonge start een zwarte kraai zit op een gebogen tak bij het archaïsche graf dat je voorzichtig bezoekt vanwege jouw krankzinnige moeder je ziet er tamelijk gezond uit op het geaccrediteerde najaarskerkhof waar je de zwijgzame…

Je leven is een dans de muziek een briesje door het lover de vogels zijn de muzikanten. Ritme wordt aangedragen door golven van de zee en zacht ruist het graan als zwaaien van je rôbe. Je leven is een dans met muziek door 't lover.…

Zo graag zou ik je laten weten hoe dankbaar-blij mijn ziel nu is maar ‘k vind niet gauw de juiste woorden en vraag ook best vergiffenis want ‘k twijfel soms nog aan je vriendschap want zelden stuur jij een bericht als ik niet eerst een mailtje stuurde of woorden van een nieuw gedicht. Je hebt het druk, dat weet ik echt wel en dagen gaan…

Wij praten veel, kunnen het over alles hebben, voorzichtig wanneer het intiem wordt en we aftasten hoe ver we ons durven laten kennen, hoe schaamteloos nieuwsgierig we mogen zijn naar wat schuilgaat in onzekerheid verlangend naar de bevestiging dat het goed is en wij goed zijn zoals we zijn zoals we leven in elkaars aandacht…

Over de tong gaan en begluurd worden door de mooiste meisjes is het voordeel van jongens die zich lachend opwerken ten koste van de bekommernis van hun voormalige vrienden die het verraad niet begrijpen en zich terugtrekken in gekwetst verlangen naar de vroegere intimiteit (Sommige binken overdrijven hun stoerheid, ze schieten hun…

De stormen zijn voorbij – het angstig jagen van nood en drift, van zorg en pijn - 't Is warm op deze zomerdag, geen vragen, gelukkig om jouw vriendschap zijn. Een hond blaft in de verte, vogels fluiten en 't zonlicht draagt wat vrede aan. De kind’ren spelen zoals vroeger buiten en buren blijven even staan. ‘'t Is alles heel eenvoudig heel…

Je hebt me stil gekregen. Dit is het moment dat ik iemand een knuffel geef. Jouw hoofd rust op mijn schouder. Tranen glijden door je haar. Ik pak je gezicht vast. Kijk je aan met doorgeweekte ogen. Ik geef je een kus op je voorhoofd, en leg mijn kin op jouw hoofd. Kijkend naar boven, smekend tot God. Maar in stilte. Pak mij. Laat haar…

Waarom zou ik boos op jou zijn we hebben niets meer dan onszelf in ongeschreven woorden onmisbare gesproken taal troostend en zoekend vriendschap, zielsverwantschap en het zijn op zich geen wanen omdat werkelijkheid anders toont het begint bij de onuitputtelijke bron op een plek tussen hemel en aarde daar schat je alles op de juiste…