Umbra non imago
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
156 Robotica is schrijver dezes vreemd
daar houdt men zich, zoals u toch moet weten
met psycholinguïstiek onledig: meten
van stimulus, respons, reactietijd
Een robot wordt 'analfabeet' geframed
die houdt zich ver van literaire kringen
in casu dichters die met woorden zingen
u weet hoe dit tot misverstanden leidt
Hij ziet alleen zijn schaduw…
De rode Deux Chevaux
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
238 De rode deux chevaux.
We reden het leven,
samen naast elkaar,
de rode deux chevaux,
maakte het altijd weer klaar.
Een hobbel,
een bocht,
soms een plots diep dal,
maar steeds weer omhoog,
met vertrouwen vooral.
-
De zon op het dak en de wind in ons haar,
het leven leek eindeloos,
vrolijk en klaar.
De motor zacht pratend,
gepiep…
Een plek om schaamte te begraven
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
330 ik kijk dan maar naar de Poolster
de kop van de Kleine Beer
die zit op de Draak
kronkelend tussen hem en de grote broer
de kop van de Draak wijst wijs de weg
naar de heldere kern van de Lier aan het zwerk
waarlangs de Zwaan haar kruis plant
in het puntige Vosje
de Hagedis links van het kruis
kronkelt onder Cerpheus’ huis
waar de W…
Toevluchtsoord
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
179 (voor Hiba Abu Nada)
Jij bent geboren in de bijzondere stad Mekka,
het onrecht van Bayt Jirga schreeuwde in jouw ziel
en in Gaza-stad had jij jouw eigen intifada
met een universitaire studie, die goed beviel.
Jij behaalde een master in de klinische voedingsleer,
jij schreef de roman 'Zuurstof is niet voor de doden',
dat alles in een verstikkende…
Boom van kennis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
111 Een motorfiets,
verboden vrucht uit Eden,
glanzend verleidingstaal,
maar waardig slechts
wie ook de wortels kent.
Ik was een kind
dat schroefjes losdraaide,
dat vallen en opstaan
vertaalde in vertrouwen –
Willie Wortel in een schuur
vol vonken en hoop.
Maar de markt leerde
de kunst van breekbaarheid:
lampen die doofden
op afspraak,…
Gazette
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
120 O die vuurfonkelfijne gloeiendkoele lucht
o die wrede stofwolkensomber
onrustige grond zonder vrede
daarin stonden wij op,
naast elkaar
zij in gezonken blikken,
in gezonken haar
met de fijnrode wang,
met het neergaande lang
lijnig gezicht —
en toen zeien we maar
om het nooit met elkaar
noch ooit tegen elkaar
tot het einde der…
Anti-proza
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
246 In een poëtisch mekka
passen geen therapieteksten
van wat je zoal hebt meegemaakt:
dagelijkse dingen in optima forma
alsof de saaiheid van ons leven
zieltogend wordt uitgeknepen...
Jouw impulsieve verteltrant
denkt zich even als dichter
uit te kunnen geven:
ongebreideld benoem je
de hele santenkraam aan
keukenbenodigdheden
in een armoedige…
Waar het avontuur begint
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
152 In de ogen van het kind
lees ik wat het van mij vindt
wat het ziet of raadt, hoe
ik een leeuwin kan zijn
in raad en daad
altijd paraat
ieders kameraad kan zijn
springend over elk ravijn
naar de plek waar ik wil zijn
en in de ogen van dat kind
vanzelf…
To be or not to be
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
265 Europa, bevende, wankele man
zul je de haven tijdig bereiken
de eenheidsvlag nog kunnen hijsen?
Ademnood maakt je bang
angst verlamt jou, oude man
je verwordt tot een vlieg op het behang.
Je poreuze botten kraken
oh stok- en stokoude vent
zal je tijdig bij de haven geraken?
Wat koop je voor het sentiment
van oude adel, koning of vorst…
Familie geschiedenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
596 Ik wil de cirkel dichten,
Maar kom niet aan ’t eind,
Weet niet wat aan te richten,
Wijl ’t eind in d’verte verdwijnt.
De cyclus van mijn leven
Heeft een duidelijk, voor mij
’n Begin van horen zeggen,
En ’n onbekend einde.
De weg er tussen is zeer ongewis,
Kent pieken en dalen,
Alleen in mijn geheugen te verhalen,
Tot ik dat vermogen…
2 minuten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
59 2 minuten
we stonden weer stil twee minuten lang
uit eerbied voor de oorlogsveteranen
voor iedereen die gevochten heeft
voor ons vaderland
twee minuten gedachten
die spelen door mijn hoofd
de veiligheid die ze ons boden
het bloed dat de straten kleurde
jongens die hingen in de bomen
levend of al doodgeschoten
kansen van te voren al…
Renaissance
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
193 Wij wereldwijze
universumpiloten
meanderpoëten
aardhommels en -kloten
oxygeen- en water-
afhankelijke zeloten
mogen de Helleense goden
in de hemel danken
dat Cerpheus' dochter
Andromeda bleef leven
op wolk nummer negen
in hemel zeven
zo konden Da Vinci en Galileï
hun Icarusachtige Daedalusvondsten
als Wedergeboorten
etaleren…
RUST EN VERTIER
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
98 In Breda ´s woongemeenschap
genaamd Vuchterhage
leven vele mensen met een
welbewogen verleden
dragen hun kennis en wijsheid
aan elkaar uit
en aan degenen
die voor hen werken
allerlei toonkunst
door stroomdraad geleid
of komst van zangers
brengen des te meer genot
in drink- en eetzalen
levensvreugde waart rond
om krachtig op te…
De wilde Lijsterbes
netgedicht
3.3 met 9 stemmen
426 De lijsterbessen zijn rijp
zanglijsters zie je amper
oranjevruchten uit de rozenfamilie
vogels die nu snoepen...
Verende takken buigen...
straks kleuren de bladeren
geeloranje tot rood
crémewitte bloemen
ontwakend in de lente,
veelvormige tuilen
die opnieuw bessen dragen..…
BEKLEMD TOCH HOOPVOL
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
103 Door een vergissing
of eigen domme blunder
belandt de goedhartige
maar wat wereldvreemde
heer Olivier Bommel
in een naar kaal vertrek
van de gevangenis
de gebroken kettingboei
en krassen op de muur
zwijgen stug duiden tergend
op gevaarlijke boeven
die ooit hier verbleven
geheel verslagen
zit onze geliefde Ollie
met gebogen hoofd…
Ach Europa
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
136 Windvaan...windbuil...
ach Europa
nog steeds niet los te weken
van oude adellijke rechten
en zijn rode priesterzetel
onafscheidelijk van zijn droom
van recht in vrijheid en
gelijkheid
in zijn haveloos hotel
Was jij niet ooit die ene schoonheid
die Fenicische prinses,
jong en maagdelijk behaagd
door Zeus die jou slim had belaagd…
Nog één oog
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
137 er valt een helicopter naar beneden,
zo te zien kan mijn vlieger er al bij.
zijn staart beroert de klaver in de wei;
het ongeluk is op maat gesneden.
aan de flanken rust wat koper en puin,
binnen rimpelt het leer tegen het stuur.
een onderzoek is niet nodig en duur;
hem rest enkel een uitvaart naar het duin.
zijn gewrongen blik is pijnlijk…
Bos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
188 Je komt weer bij hem terug
in zangerige neurodiversiteit
omdat er een nieuw gedicht
in deze passie moet beginnen
met het zingen van de herfstbomen
langs het autisme van jouw jeugdig brein
je gaat helemaal los op het mos
in het bos met duizend lyrische takken
je probeert je te verbinden
met de hemelse sterren
tot de conclusie gekomen
dat…
WAT ALS
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
117 Wat als Hamas de wapens neer zou leggen
De nog in leven zijnde gijzelaars
Zou laten gaan en voedsel niet meer schaars
Zou zijn, wat zou de wereld daarvan zeggen?
Wat als Hamas zich echt zou overgeven
Boven met bloed doordrenkte Gazagronden
Vredessymbolen koerend de gewonden
Troost zouden bieden, rust en medeleven
Hun diepste leedwezen zouden…
Muze
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
107 Ik ken mijn muze
ze is geen vrouw
die alleen maar beschikbaar
dient te zijn voor de fantasie
die ik op haar projecteer
Ze is actief, ze schept
wat ik tot stand breng
ze meet honderduit
mijn bedoelingen uit
O, kon ik maar iets
bedenken
om haar dichterbij te laten
komen, aanraakbaar
zonder dat ze versteent
tot een dode sfinx
dode…