Zonnestralen voor jou mijn liefste. Sprankelen in kleuren, zo jouw levensgeluk zien. Omarmen, geborgen in linten van liefde. Verwonderen, koesteren, elke stonde; Carpe diem. O boomgaard mij zo verwant, mijn thuis.…

ik heb veel geschreven maar nooit de woorden die ik echt bedoel. ze zitten vast. in m’n keel, in m’n vingers, in de hoeken van m’n hoofd waar het altijd donker is. ik wil ze op papier gooien, maar m’n handen weigeren. ze schrijven iets anders. iets veiligs. iets dat niet snijdt. stop met mij te beschermen. ik wil geen filter meer…

Aarzel niet, gedaan met talmen, Roep het luidkeels, laat het galmen. Nu wil ik overal Anna horen: Onverbiddelijk luidt het: Anna! Uren wil ik er naar luisteren Tieren, roepen, fluisteren: Anna is haar naam, Anna Anna wil ik horen, Anna! Met toeters en met bellen Wil ik het iedereen vertellen. Sluit megawattversterkers aan. Ga hard op…

toen was er nog niets slechts donkere leegte zonder licht noch iets in omvangrijke dichtheid geen sterren, geen aarde geen leven en tijd eindeloze leegte zonder honger of strijd een vonk van bestaan was nimmer uitgedoofd uit een andere dimensie werd het zaad geroofd de knal kwam onverwacht heeft licht terug gebracht in een dans…

kerstige dagen liggen als molshopen mij te bezweren om als overtollig ballast zich te ontdoen van ellende die ik niet bij toenaam wil zeggen wij weten ik weet ze weten dat het duister deze dagen draagt in een kraag achter een gebeeldhouwde vertoning die geen kans van slagen heeft in wording van vrede liedjes versjes worden…

heel klein poppedijntje met jouw gave en zachte huid jouw kleine vingertjes donkere kijkers die zo nu en dan de wereld in gluren de kleine kreetjes, het huilen dat allemaal maakt jou jou lieve kleine Maria groei maar fijn, en verrijk onze levens voor altijd…

en dan meldt jouw vader zich jij had geen zin meer om te wachten maar had haast om ter wereld te komen en deze mooier te kleuren jouw komst maakt mij oma oh wat ben ik trots lieve Maria wees welkom…

vandaag was ik er niet. ik was er niet bij. daar waar woorden gewisseld werden. in intiem verband. mijn gedachten wilden iets verwachten van meerdere spiegelende zielen. Ik was er niet bij. mijn proza, van oude gedichten naar een nieuwe uitbeelding, verbeelding en verdeling de woorden met hun geboorterijpe inhoud rusten verder op mijn papier, in…

Ik schrijf...waarom, 'k heb waarlijk geen idee maar als ik schrijf doe ik het aan mijn vrienden of een instantie, maar dat telt niet mee Het liefste schrijf ik aan mijn soulvriendinnen dat zijn er hooguit honderd, echt niet meer zij wachten, zonderen zich voor mij af gaan in retraite om mij te plezieren met volle frasen openen zij kieren…

Vrijwel volledig verdreven uit de verste vezels van haar lichaam haar gelaat een ernstig gekerfd vensterraam bijna afgestorven van geluk koestert onder het wollen gebint de moeder haar kleinood als een meer dan kostbaar kind. Kwetsbaarheid baart tederheid. Laten we stil zijn.…

De drang ons voort te planten blijft Al worden wij door brand geteisterd Wat is het dat daartoe ons drijft? Het fascineert, boeit en verbijstert Ja in Europa zit je goed Zo zijn er nog wel wat contreien In Afrika vloeit heel wat bloed En hoor je hete tranen schreien. De mens ontvlucht zijn eigen land Wanneer dat knoeit met mensenrechten…

Promesse belofte Produit mystérieux Product van de paring L'amour de nous deux Na prachtvolle dracht En krachtige baring Vrucht van erotisch Orgastische paring In 't heilige huwelijk Van hiëros gamos Partus geboorte Door poort naar Het licht van de Zon en nieuw leven Promis de belofte Van passie en amor…

Zwevend in een warme oceaan, grenzeloos en zonder tijd, ervaar je deinend en wiegend, beschutting, veilige omslotenheid. Hier val je samen met jezelf, dat wil zeggen het totaal, een schemerige wereld, waarin je stijgt en daalt. In deze omgeving vol geluiden - maar die komen slechts vaag door -, vormen ritmische patronen een continu en…

Een onbekende dimensie daar kom je vandaan, negen lange maanden lig je te groeien en te wachten rustig verborgen in je moeders warme buik. Dan komt de grote dag, het wonderlijke moment dat je zin krijgt in het leren kennen van de buitenwereld, en met hulp van de geweldige liefde die ook het begin van je zijn was kruip je richting licht…

onze ogen verslinden zich aan de weelderige pracht die liefdevol in armen ligt van trots en blij de ouders die de snaren van passie zo vreugdevol bespeelden uit puur genot vormden zij diep en magisch jouw leven dat zij met glimlach wiegen terwijl hun vingers dansen over jouw roze wangetjes als spelen zij zacht gitaar in akkoorden verdrinkend…

ik droeg je negen maanden (ik, jouw mam) tot de plek waar jij ter wereld kwam en vanaf daar zal ik je dragen al mijn dagen achtereen in alles eromheen…

zo'n manneke klein zo bijzonder en fijn zijn persoontje uniek zijn stemmetje muziek zo'n manneke lief ook een boefje... een dief: al direct bij de start steelt zo'n ventje je hart…

het landleven onwennig voorheen door water omringd gedragen door opwaartse kracht geboren uit mamma's schoot zoekend naar visuele prikkels die liefde zullen ontwikkelen ik ben Ayla en ben er net zijn jullie al langer hier onbewust tot bewustzijn wachten kan ik nog niet verwachten al wel dat ongemak verdwijnt ik drink melk, plas,…

waar liefde zich als wingerd hecht groeit en bloeit het nieuwe leven in moeders warme veilige schoot waaraan steeds meer ongeduldig de vader en het broertje luisteren tot op een zomers zonnige julidag het mooiste meisje van de wereld als esmee zich dan tonen laat dit prachtige wonder van het leven sprankelt levenslust en optimisme zoals…

Benoem deze bloem en hij zal proper, krachtig ontkiemen achter een winterraam. Via zes donzen blaadjes zal hij, gekoesterd door wat leidingwater, zich met stip ontplooien tot de hoorn van een vintage-grammofoon. Waarna zes meeldraden de stamper in gebed omhoogstuwen... 'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt, echoot het door de woonkamer.…