Ritselend blad valt ademt de koele herfstlucht stilte op mijn huid Bomen ademen in zachte bewegingen van goud en roest, hun bladeren ritselen neer als fluisterende herinneringen, ik zie hoe de lucht vol tinten koper en as wordt, en mijn huid voelt de koele streling van vallend licht. De geur van vochtige aarde stijgt op uit het gedempte…

Welk seizoen strooit zo kwistig met edelsteen en goud over de paden zo welig in het langzaam kalend woud. Een genot in late “Indiansommer” wandelen in het knisperend blad vrij van zorg, vrij van kommer weg gedachten van een stad. Dit is het seizoen waar ik van droom als de natuur zich voorbereid op rust rust ik ook zelf uit onder een boom…

Gezangen zijn aan het verstommen de dagen korten snel een nazomer in septemberdagen Schemer donkeren de dagen weersveranderingen in vlagen de klimaatopwarming, gevolg van menselijk falen Het zicht van de winter dat de hoop doet verbleken 't verlangen naar een jeugdig eeuwig leven notenbomen die nu hun krachtvoer geven beukennootjes…

Het bruin blauwtje rust op zacht geel boerenwormkruid licht danst op mijn huid Soms is het genoeg om de zon op mijn huid te voelen dringen, het licht door bladeren te zien spelen, het zachte zoemen te horen van een bij die even bij me blijft alsof ik deel ben van dit ritme. Ik hoef niets te verklaren, alleen te ademen in de warmte, waar…

Hoog in de wolken vliegt De rode wouw zijn rondjes rond, Het briesje blaast de zomer, Het koren wuift in de zomergloed. De trekker ploegt over d’akker, De leeuwerik zingt het zomerlied. Fietsers zonder helm Genieten van de buitenlucht, Een Porsche komt aangesneld, Fietsers genadeloos geveld, Sirene doorklieft de rust, Dan is de rust…

De herfst ritselt de laatste warmte bij elkaar en de kruinen scheef van wat niet houden kan wijl witgeblazen wolken schuiven over stervend groen het licht valt anders nu en zet de toon voor krimpende dagen het blad bekent weer kleur en geur van schoonheid door verval de bladeren ritselen in ons gemoed en vragen vinden weer hun weg…

Er is iets in het glimmen van de Truiense appel. Fluisterend in de winter, hoe bast ‘n tak zich klaarmaakt, de knop zorgend te kiemen. Herademend tot helende bloei, ten volle in de Truiense zon als roze-witte pareltjes - een Haspengouwse engelendans - in het opkomend lentegroen. Rijpend in zomergeel licht, de groene appel stroomt vol…

Over het ochtendland ligt ’n waas Van mist van lage wolken, Die alles doen vervagen, Tot de zonnewarmte overwon. Het groen straalt me tegemoet, Zonnetje zet alles in ’n gouden gloed, Bomen laten hun blaadjes glanzen, Briesje doet grashalmen dansen. In d’sidderende hitte van de middag Laat ’t briesje verstek gaan, Zijn de natuur en…

Vlinder in de zon zweeft langs geurige bloemen de middag verstilt Ik wandel door het open veld, waar het licht zich uitstrekt langs het levende gras dat mij herkent — mijn hart luistert naar wat bloeit en antwoordt in een taal zonder woorden. Onder het gefluister van bladeren vind ik een zachte kracht van rust. De wind vlecht zich door…

hoe de zomer deed alsof niets teloor ging alsof vergankelijkheid een stoffig onleesbaar boek zou zijn alsof hij niet zag dat de oceaan altijd hongert naar het belagen van de kusten hoe de herfst stormend het land veroverde zomer en mens overmande hoe wij als golven braken op het kiezelstrand hoe wij afgemat het fort bereikten…

in al zijn vergankelijkheid was ineens de zomer daar toen de zang van de merel iedereen die maar luisteren wilde uitnodigde voor een helder gesprek de zomerwind streek over het hoge gras beroerde gedachteloos de mensenhuid glanzende goudsbloemen bloeiden zij zouden in de herfst vervagen ergens rolde een zandkorrel om niemand zou van…

de meanderende lente speelde mooi weer toen de zwaluwen laag over het land scheerden en de goudhaan zacht vibrerend een bosbad nam ik moet dit echt aan jou vertellen maar ik zing het beter dichterbij een lied…

Blauwe avondlucht stilte vult de straten nu wolken drijven traag Laat me verdwalen in het avondblauw, een firmament licht gedragen door zijn vleugels, waar stilte zingt in wolkenloos vertrouwen en zacht mijn verlangen de ruimte streelt. Het adembenemend kleurenspel aan de hemel ontvouwt zich als een zucht, en raakt de diepte van mijn…

De wereld is groen loop door de bossen volg de rivieren zie het golvend gekrookte riet geniet de ruime horizon ver over het vlakke land. Voel de warme zon kijk om je heen en ervaar de zomer.…

Ze lag daar in haar huid, De zon gaf haar een gouden glans Van koesterende zonnestralen, Briesje koelde zonder geluid. Een leeuwerik begroet de zomer, Koeien herkauwen traag, Uiers vullen zich gestaag, Lage zwaluwen vliegen af en aan. Als scheemring d’avond luidt, Verovert stilte stad en land, Kruipt zij in haar tweede huid. Nog…

De stormwind giert om m’n huis, Stortregen klettert op de ruiten, De kachel maakt overuren, En ik zit lekker thuis.…

Het weer sombert, De lucht donkert, De wolken drijven over, Laten af en toe de zon toe, Doen zo eventjes geloven, Dat ’t bijna zomert.…

Een dag op het strand, het is herfst, dat doet me iets -- maar ik weet niet wat.…

de verkeerd klinkende lente zit verborgen in ’n boom op de smet na te kauwen ze probeerde zo hard op klanken vertrouwend gevoelens te verwoorden die haar slaap verstoorden die jarenlange winter is voorbij eindelijk, dacht zij dus alles mocht weer bloeien toch? de ware koekoeksbloem ’t Jakobskruiskruid struiken als de laurier langs…

Lente ademt zacht vogels schuilen in het gras stilte in de lucht Soms is het genoeg om stil te staan in het zachte ochtendlicht, de geur van natte aarde te ruiken, riet te horen ritselen, bloesemblauw te zien oplichten — alsof alles wat buiten ook in mij ontstaat. Ik hoef niets te begrijpen, alleen te zijn met het seizoen, waar een subtiele…