3.740 resultaten.
Een met de natuur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
266 Ze is beschermend
een glimp van haar teder hart
koester het moment
Niets is zo mooi wanneer natuur met
al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap
Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te
ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien.
Luister naar de eerste geluiden die om…
Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
298 Ik hou van je zee,
je rollende golven
hoe je dat doet
door de wind,
door eb en de vloed?
Alsof je ademt
je hard bruist, knallend beukt,
of zacht als een lam, stil,
jouw verten licht vangen,
sterren op je laat deinen
kleuren van blauw
en wolken op je laat schijnen
Hoe je triljoenen wezens herbergt
die in je gedijen
je zo zilt ruikt…
Onbereikbaar blauw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
249 ik draai
zwaai naar
en aai de golven
dompel in het
witte schuim
dat weg flitst
van de rafelige
kammen die
zich kuivend
verheffen
naar het
onbereikbaar
blauw van
de hemel
terugvallend
hun draai
eindelijk weer
vindend uitlopend
op rul zand
van het strand
waar ronde
schelpen
hun laatste
gebeden
murmelen
tussen
scherplange…
Lichtgevende symbiose
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
261 ik sprokkelde in
een narrige wind
streepjes licht
tussen herfstig
natte takken
met zwammen
en paddenstoelen
als kameraad
met goede neus
wat wij zochten
was eetbaar en
vochtig met een
schimmelkleur
in de rood met
witte stippengeur
van uiterst gevaarlijk
toch leefde ik nog
samen met bacteriën
die met het bleke
wit als schutkleur…
Explosie en implosie
netgedicht
1.0 met 185 stemmen
273 ik laveerde
op de thermiek
van een warme
weerkaatsende
aarde waarbij
door verschillen
in ondergrond
kleine tornado’s
ontstonden
nauwelijks
zichtbaar
maar in snelle
ontwikkelings-
potentie
redelijk gevaarlijk
als de condities
gelijk blijven
in de bovenlucht
zeker daar
waar houtbouw
vlot construeren
mogelijk maakt
werken explosie…
Even
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
269 Er is
geen droefenis
voor wie
met kinderogen
nu kan kijken.
De witte
bloesems
doen je juichen
om al dat
nieuwe leven.
De hoop
vervuld
en dankbaarheid
voor zoveel moois
al is ’t maar even.…
KLEM
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
316 daar loopt hij schrijdend
over het land
van bult naar hoop
controleert hij z’n vallen
in het opgeworpen zand
op zoek naar de dood
het moet blijkbaar gebeuren
en zonder zeuren laat
de vijand van menig boer
ze niets vermoedend knallen
hij heeft nog enkele
vallen te gaan en daarna
moeten ze hun zwartfluwelen
jasjes zonder meer afstaan*…
Maanlichte woorden
netgedicht
4.6 met 9 stemmen
410 Zonnige wijzers
hopen dat u een goede nachtrust genoten heeft.
Dat dromenvangers de nachtmerries op stal zetten zodat
de rust weder keert.
Stille momenten als gebeden
rustig als bomen
Uw geluk mag herstellen
genegen genezen…
[ De storm rukt daken ]
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
292 De storm rukt daken
weg van zoldergeheimen --
verslindt verledens.…
Als het dauwt
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
342 Ochtend schoonheid
dauwdruppels kussen
dorstige blaadjes
Hoe plots verschillende schitteringen
aandacht trekken om mijn lichaam in beroering en
vervoering te brengen zowaar het breekbare-en-kwetsbare geraakt
Waar komen ze allemaal vandaan daar ik hen nog niet eerder heb waargenomen.
Het begint vroeg in de morgen wanneer
deze kleine kostbare…
[ Opzij van wat ooit ]
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
250 Opzij van wat ooit
het erf was, een keukenstoel --
in het hoge gras.…
Als de storm spreekt
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
248 Een grauwe lucht
het grijszwart stapelt zich op
in en om me heen
Eerste beelden van wind komen voorbij
Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens
regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid
woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht.
Men heeft hier te maken met verschillende…
Vlinderlicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
228 vlinderlichte
wervelende klanken
vullen de leegte
een melodieuze melodie
laat de snaren trillen
van het universum
majestueuze muziek zorgt
voor het wijken van de nevelen
stormen liggen rustig
in de armen van de wind
bomen begroeten
hun bloesem
op de lieflijke tonen
van hemelse muziek
een nieuw begin
voor natuur en mens…
bij titanium daglicht
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
261 dan lijkt ‘s ochtends de marmeren hemel op een heengezonden doorzon
is er overal gelijkenis met toekomstige oertijd, stilgevallen in een slot van zilvervlies
bomen zijn kaal maar weten zich spoedig omarmd
het landschap luistert nauw, stemmig onder begeleiding van vogels
de kenner weet welke, de argeloze toehoorder verzet zich nergens tegen…
Terug van weggeweest
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
305 Een zanglijster fluit
vanaf de top van een boom
het vroege voorjaar
Als de dag ontwaakt, zal
menig vogel vrije geluiden produceren
Keer op keer meesterwerken op maat die voortborduren
op de stijl van afgelopen periode aangevuld met enkele nieuwe creaties.
Wonderlijk leven vol klankkleur
waarin hun muziek ook nog eens voortdurend
is doordrenkt…
De juweliers van deze wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
225 De rupsen in een cocon
De vlinders op de bloemen
Met grote voorraden aan 'goud'
Zijn zij de juweliers van de-
ze wereld
Die zonder deze gevleugelden
Ineen zou krimpen tot een zo
Goed als stuifmeelloze bol
Geen odeur, dus geur
Geen kleur…
De wind
netgedicht
4.9 met 176 stemmen
393 heb je wel eens met de wind gesproken
de wind kent je gedachten
en denkt met je mee
heb je wel eens de wind horen zingen
de wind kent je hart
en droomt met je mee
heb je ooit dwars door de wind gelopen
een fluisterzacht briesje of harde vlagen
de wind wandelt altijd met je mee…
Bomen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
346 Kijk hoe bomen
met hun wortels
stevig in de grond daar staan
maar ze kunnen
nooit en nergens
naar hun vrienden zoeken gaan.
Jij en ik en
lieve mensen
kunnen elkaars hart doen slaan
zo zijn wij ge-
lijk en anders
dan de bomen langs de baan.…
Daar bij die molen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
361 Een molen in rust
een met het polderlandschap
een bewaarde schat
Wanneer tijd is gekomen dat het
prachtige blauw van hemel vermeerdert waar
zon gezelschap krijgt van steeds minder donkere en grauwe
wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.
Nog even heerlijk genieten van de
heersende rust en verstilling…
Aan de zoom van de duinen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
302 voor Olivia
Neen, geef mij de duinen aan zee,
een flinke bries, een lage lucht,
de sfeer van onstuimig, herfstig weer
bij noordwestenwind,
neen, de duinzoom van dit vlakke land
laat mij niet los,
dit overgangsgebied, het is als met de zoom
van een bol opwaaiende vrouwenrok,
een mysterieuze overgang die een ondeugende
droom bevat -…