148 resultaten.
Aangeraakt
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
120 Ik twijfel nog
over wat je hebt aangeraakt
een tere ziel of diepe wonde
het is nu in de natuur
die vertwijfeling en verwondering
het heelt de stilte en mijn zonde
er is niets meer dan die aarzeling in rust
aangeraakt door wat jij misschien vergissen noemt.…
culpabilité
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
267 het verleden als een rugzak
met 't gewicht van vergankelijkheid
al het geluk van weleer de vreugde
pijn verdriet en oude tranen
die ik bewaarde voor later
leggen beslag op mijn gemoed
doch met iets van zelfkastijding
draag ik het als boetedoening
op mijn rug en troost mezelf
met de diepere gedachten dat
schuldgevoel ook een gevoel is…
Absolutie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
211 mag ik
aan het einde van mijn zijn
een beetje vergiffenis
wat balsem voor de zielenpijn
als er nog genade over is
ijdelheid
was mijn deel
menig kwetsend woord en minachting
van de liefde geen spaander liet ik heel
mijn daden brachten veel verdriet
dat allemaal verloochenen
dat allemaal vergeten
kan ik niet
maar als er nog…
[ Pas nu besef ik ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
131 Pas nu besef ik
hoe lief jij naar mij keek toen --
ik bij je wegging.…
Lieneke
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
296 ik wou dat het anders was
dat ik slimmer was
zodat ik met een lange arm
een slagzin vangen kon
die ik beitelen zou in zacht hout
voor ik hem verpats
aan de hoogste bieder
en als ik groter was
zou ik het kleiner spelen
de vraag herhalen als laatste…
Koeienhuid
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
398 Bij de kringloop lag hij daar,
op de tapijten, een koeienhuid
Vriendin zei, niet duur
‘k keek ernaar en was verkocht.
Zag scheurtjes en dacht:
heb tape, ik plak
Thuis, merkte ik pas zijn geur:
tabak
Terugbrengen?
‘k Strooide dan met baking soda,
zoog, ‘t had geen zoden
Nu hangt een halve koe
te luchten aan de waslijn
de coniferen zien…
Onmachtige liefdeszaken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
235 De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld
hoe het is om bevriend te zijn
met de schone nimfen van de nacht
En jij daar in die verte in diep duisteren
weet dat ik niet meer naar je zal luisteren
zolang je me bedelt om geld dat verzacht
voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn
de mens in zijn grootheid is dikwijls klein
dan knaagt er…
Naar de overkant
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
230 Hij vergroeide met de tralies
en het uitzicht op een blinde muur
aan de overkant.
Hij slaat zijn vuisten niet
meer stuk op muren
noch trapt hij tegen dichte deuren.
In tergend trage tijd torst zijn ziel
een onuitwisbare last
de dood suist in zijn oren.
Diepe rouw balt in hem samen
als hij denkt aan dat ene ogenblik
van volmaakt kindergeluk…
de overkant
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
377 hij vergroeide met de
tralies en het uitzicht
op een blinde muur
aan de overkant
hij slaat zijn vuisten
niet meer kapot
noch trapt hij
tegen muren
in zijn oren suist de
dood in tergend trage
tijd torst zijn ziel een
onuitwisbare last
diepe rouw balt in hem
samen als hij denkt aan
dat ene ogenblik van
volmaakt kindergeluk…
Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
272 Tussen slapen en waken,
bestaat niemandsland.
Wat oud geworden is,
wordt er weer nieuw.
Gedachten kan ik er sturen,
terwijl hier niemand stuurt.
Zelf ben ik niet aanwezig.
Hier is niets en iedereen.
Er is hier geen leider,
die ons leidt.
Tussen slapen en waken,
ervaar ik eeuwigheid.
Wanneer ik ontwaak,
geldt hier tijdigheid,
die mijn…
Borden voor koppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
193 Geen draaideurcrimineel voor zover ik dan weet
daarentegen wel
iemand die de waarheid negeert
bovendien hiervan
zonder enige twijfel
niets heeft geleerd
Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele
mooie stoel verdienen
echt standvastig in hun leugen
kabbelen zij voort
op hun gedrag van bedrog
&
geenszins deugen
Hun hersens…
Bewuste spijt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
225 Bewust worden mensen samen.
Samen met al wat samen leeft.
Leven wil altijd blijven leven.
Daarom plant leven voort.
Bewust of onbewust.
Bewust worden wie leren kiezen,
tussen het goede en het kwaad.
Wie elkaar vertrouwen geven.
Wie samen willen werken.
Wie gelukkig willen zijn.
Het kwaad kent iedereen.
Tegenstrijdigheid ook.
En haat…
Zeggen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
446 Wij zijn de 2 koningskinderen
en staan voor het water,
uitgegraven door ons trots onbegrip
en gevuld met tranen van spijt.
Mijn mond zei woorden
die ik niet denken kon
maar mijn mond zei ze toch.
De tranen vielen 1 na 1
en vormden een lawine
die de rots doordrong.…
In de aanloop tot het vonnis
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
416 Nog zes dagen en dan...
moet hij het nóg maar afwachten.
Vijf dagen zijn te kort
om zijn tekortkomingen op tafel te leggen.
Maar binnen vier dagen
dient hij toch 'mea culpa' te zeggen
en morgen - drie dagen vooraf -
openlijk te walgen van zijn misbruik...
Daarna heeft hij nog twee dagen
om zijn vooroordelen te verdrinken in kortzichtigheid…
Treurend oog
netgedicht
4.2 met 10 stemmen
1.495 Treurend oog,
zing uw spijtzangen
en voer de bezieling van uw gaan
terug over de wegen van uw verlangen,
over de wateren van uw tranen,
en laat u door uw moed bedaren.
Treurend oog,
uw hart ziet wat uw zicht belicht
en zwicht niet voor het gif,
van de dwalende heugenis,
die uw streven heeft omgeven
en uw lijdenswegen heeft geweven.…
Vaderstuin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
262 ik ken mijn vader niet meer
hij zit daarginds de hele tijd
zijn verschrompelde huid
lijkt op versleten leer
hij snoeide vele bloemen
in zijn geliefde achtertuin
en bond er kaarten met woordjes
want zijn geheugen lag in puin
kon ik hem nog maar troosten
maar hij is zichzelf kwijt
alleen het boekje in zijn lade
geeft alles prijs, van tuin…
Deprimerende schaamte
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
307 Deprimerende schaamte
ik veracht u
met de verwaarlozing
van mijn huilende bossen
mijn onbestemde rivieren
vissen die in mijn dieptes duiken
ik weerspiegel de armoede
van het alleen zijn
in uw woordenvloed
onder de mensen
verjongen doe ik niet
uw drammerige beken
in mijn aderen
stromen slapjes
door het duinlandschap
dat aan mijn…
zondvloed
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
285 als dit de zondvloed is
dan ligt dat aan mij
sprak de man met spijt
voordat hij in 't water sprong
zoals ook Jezus destijds
de schuld op zich nam
nobel weliswaar doch
ook een tikje naief
want zij die zonder
zonden zijn hebben nooit
van de geworpen stenen
een huis kunnen bouwen…
spijt
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
316 ik heb spijt toen ik je uit
mijn gedicht haalde, een sprankje hoop
die je als lotusbloem mij het wonder
van jouw liefde zou leren kennen
doch dat gedicht had kantelen waarachter
jij je verschanste en hoe ik ook mijn liefdespijlen
naar jou schoot, ik miste telkens de evenaar
aan het halfrond van jou besmettelijk bestaan
waar jij beschutting…
'Eeuwenoud goud'
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
294 Wij graven
kanalen....
graven diep
om water te vinden
Wij zijn
als wortels
van bomen
naar water op zoek
Wij staan
te boek
als een volk
van binnenschippers
van sleepboot en ark
van roeiboot en spanen
van zeelieden, 'Jan-pak-an'
Wij hadden
de wereld scheepsbouw
en handelswaar
te bieden
Ooit turf....
als brandstof
'eeuwenoud…