Voorzichtig aanraken warmte op warmte kussende haartjes nagels heel zacht in cirkels en banen over jouw rug Alles veilig, ademen Droomloos inslapen en het toch weten Hoe de dag ook was wat het programma morgen ook is: strelende hand gelukkige rug billen kussen de warme buik…

ik heb veel geschreven maar nooit de woorden die ik echt bedoel. ze zitten vast. in m’n keel, in m’n vingers, in de hoeken van m’n hoofd waar het altijd donker is. ik wil ze op papier gooien, maar m’n handen weigeren. ze schrijven iets anders. iets veiligs. iets dat niet snijdt. stop met mij te beschermen. ik wil geen filter meer…

‘t ochtendlicht wacht even om zijn wereld die zacht is te vangen in nieuwe tinten en zijn wolkogen te bedwingen de verzwegen sluimerliefde als droom dansend en strijdend ademen uit geblazen glazen maar in ‘t blauw worstelt de wind en zwart wordt de hemel verklaard als ‘t wonder van klonterende cellen samen met opgepompte zeepsopbellen…

Je hebt me stil gekregen. Dit is het moment dat ik iemand een knuffel geef. Jouw hoofd rust op mijn schouder. Tranen glijden door je haar. Ik pak je gezicht vast. Kijk je aan met doorgeweekte ogen. Ik geef je een kus op je voorhoofd, en leg mijn kin op jouw hoofd. Kijkend naar boven, smekend tot God. Maar in stilte. Pak mij. Laat haar…

Toen sprak de koning: 'Heer Tibeert gaat heen voordat u wederkeert en zorg dat Reynaert met u komt Er wordt geklaagd, niet zonder grond dat hij vaak anderen heeft belaagd maar ú gelooft hij ongevraagd hij doet vast wat u hem aanraadt Zo niet, ziet het slecht voor hem uit lacht zijn familie hem straks uit allez, Tibeert, en zeg dit hem…

Herinner jij je verlangen met een dronken lichaam vraag je, terwijl ik aangeschoten verder drink je schiet in de lach naast geleerde filosofen door bizarre lucide illusies die toonladders beklimmen je danst over het landschap van de vroege nacht in deze wereld met muziek van het verlangende hart als reisgenoot van jouw smart je streelt…

De wereld is groen loop door de bossen volg de rivieren zie het golvend gekrookte riet geniet de ruime horizon ver over het vlakke land. Voel de warme zon kijk om je heen en ervaar de zomer.…

Wat moet een mens met woordeloze beelden ideeën uit het niets, fantoomgedachten elkaar verdringend, oplichtend, vergeelde uit lang vervlogen hoeken onverwachte en meer recent, stiefmoederlijk bedeelde zomaar vlak voor zijn geestesoog gebrachte opdoemend onverwoord fata morgana in zijn nog te voltooien geestoase zegt hij, als hij wil vatten…

Het schemert, we wandelen weg van de stelletjes die net als wij de zon niet hebben zien ondergaan De picknickmanden zijn leeg Jij pakt de schillen in, ik kijk zogenaamd langs jou heen zogenaamd zonder jouw aandacht te trekken, wetend dat onze huid gloeit naar meer Jij bent glad gebeeldhouwd als een Griekse god Ik strijk door jouw haren…

nu rug en schouders zich gelden laten zijn zaailingen aan askleurig zand ontsproten verworpen aarde doorkliefd van zingende gaten allen door grind en stoffelijke grond geschoten wat zal van onze dagen blijven hangen zo vluchtig als wederkerend zij zijn nooit meer door een verleden bevangen verscholen in het stenen hart zo kristallijn nu…

De aarde de bron van de natuur, Alle leven, alle landschappen, Luchttaferelen, vergezichten, De seizoenen, ritme dag en nacht. Wat houd ik van mijn aarde, Waar ik geboren en getogen ben, Ik de liefde leerde kennen En ook na de dood de diepe rouw. Ik geniet van vogels kwinkelerend In de vroege ochtendstond, Het zonlicht spelend door…

de sterren kunnen zomaar verschijnen als samengebalde tegenkrachten kiezen voor stinkende wonden en dode woorden tegen die wervelwinden aan duivelse wraak spreidt Hydra haar negen bekken wijd open om de bevuilde luchten definitief te slopen zij hoeven niet te lopen naar de maan als zij door mij geholpen gaan worden zullen zij sneller dan…

Geduldig wachten de beelden zonder handen zonder hoofd Zij zien niet wie hun opvolgers zijn dat schaduw van mensen ´ op hen valt als een zacht laken Ze wijzen nergens meer naar laten alle richtingen als mogelijkheid Spreken zonder mond maken alles weer boetseerbaar…

Dromen uit een andere wereld kunnen soms helder zijn, bedrieglijk, voorspellend soms... met medewerking van Neptunus en medeweten van Uranus Venus is in alle denkbare vormen van jolijt ook voor vruchteloze lustelozen van de vrijpartij... ook schijngestalten terugkerende belagers je in angstzweet badend wakkermakend waar de zondaar…

traag en krakend gaat het rolluik open een man met gestolde woorden en klanken schuifelt richting vertrekloket de aarzeling klimt naar zijn keel omhoog ontdaan van het zichtbaar onzichtbaar zijn het uitgewoond zijn ontdaan van de getelde stappen in dit omheinde vlakke land het verlangen naar de kleurrijke geboortegrond een nasale…

Op het laatst boekte ik een kaartje vooraan was alleen nog plek. Naast me kwam iemand Ik keek en vroeg ben jij het, H?, Hij zei: verrek! H, met wie ik lang geleden uitgewisseld en bedisseld, nu doof, vandaar dat hij ook vooraan De film ging over zoon en vader over bergen skiën, rivaliteit, rouw, trouw, eerlijkheid Hoewel,…

De witte vredesduiven hebben de hoop opgegeven ze vliegen niet langer naar de zilveren hemel bodemloze antwoorden door niemand gegeven ondergaan het verwoestende duister van de ondergang de dag een fiasco zwarte bladzijden onzichtbare zinnen nooit meer beminnen uit vergeten boeken zonder persoonlijkheid donkere wolkenbedden in…

I De opkomende zon wacht even om zijn wereld waar die zacht is te kleuren in nieuwe tinten waar een wolk hem geluk brengt ontwakend in sluimerend licht de Soldaat als danser van het woord geboren uit elegantie die liefde ademt II Maar in twilight worstelt de wind zwarte vlekken worden van de hemel gerukt in de kou smelten cellen…

Op Godsakker, daar fluisteren de bomen, ze spreken zacht over de dood van de man. Hij verstoorde hun kalme, vaste plan; wat hij verlangde, stierf in zachte dromen. Ze wilden hem niet op het weidse land, of achter de struik bij de oude kerk, waar mos en onkruid kerven in de zerk, en schimmen fluisteren met hun nieuwe klant. Het land kon hij…

Hoe komt dat zo? Is mevrouw verveeld? Moet meneer zich laten gelden? Roept men eindeloos om aandacht? Elk mens die zich dichter voelt, kent die gekke verlokkingen. Je wilt iets te zeggen hebben maar je weet maar niet hoe. De ijdelheid kruipt door je poriën: 'Wat heb JIJ dat raak gezegd!' Ach, je volgt je liefste routine - zolang er…